eVEN IETS MINDER
De ploeg zit in een moeilijke fase. Na 12 wedstrijden ongeslagen, verloor het er twee op rij. Tijdens de goede periode van het team had ik het al voorspelt. ‘’Er komt ook een slechte periode’’. Dit is logisch, we hebben een hoop nieuwe spelers gehaald, sommige dingen hebben nou eenmaal tijd nodig. De hele club, technische staf en spelers werken er met zijn allen keihard aan om de volgende wedstrijd weer met de winst aan de haal te gaan.
Een 1e plaats op de ranglijst geeft natuurlijk altijd extra druk bij spelers, hoeveel ervaring ze ook hebben. Sommige jongens staan zelfs voor het eerst bovenaan. Voor hun is het een harde, maar goede leerschool.

Vooral de wedstrijden tegen Excelsior en Haarlem was goed te zien dat voetballend Nederland weer rekening houd met FC Dordrecht. De ploegen passen hun speelstijl aan aan die van Dordt. Dat is natuurlijk iets om trots op te zijn, maar we moeten het dan ook proberen waar te maken.

Wat een groot feest was tegen Excelsior, was het tegen Haarlem het tegenover gestelde. Altijd teleurstellend als er dingen gebeuren die niet thuis horen op het voetbal veld. Vooral in deze mindere periode is het voor voetballers belangrijk dat de supporters 90 minuten achter ze staan. Het gezang op de tribune kan een speler die er doorheen zit extra kracht geven. Juist nu kunnen we dat extra steuntje in de rug goed gebruiken. Mensen leggen hun kritiek snel neer bij de trainer of bepalende spelers. Maar FC Dordrecht is een collectief. Als we winnen doen we dit met zijn allen, dus als we verliezen ook.

Laten we hopen dat het éénmalig was, het verlies tegen Haarlem. Volgende thuiswedstrijd tegen AGOVV maken we er met zijn allen weer één groot feest van. Want met dat doel zijn we aan het begin van het seizoen begonnen.

Keulen en Aken zijn ook niet op één dag gebouwd, maar het moet wel een keer klaar komen. We moeten er met zijn allen iets moois van maken. Iets waar alle Dordtenaren trots op kunnen zijn.

Marco Boogers (30/11/2004)