GRILLIG DORDRECHT'90 SPEELT GELIJKT TEGEN SC HERACLES
Dordrecht'90 blijft vriend en vijand verbazen. Op de ranglijst is een heel regelmatig score van één op één af te lezen, maar die regelmaat is valse schijn. Zowel qua resultaten als prestaties is Dordrecht'90 grillig en onvoorspelbaar. Zo ook afgelopen zaterdagavond.
Tegen Heracles knoeiden de groen-witten er in de eerste helft, zeker de eerste 25 minuten, op een onthutsende manier op los. De ploeg uit Almelo speelde tactisch het enige juiste spelletje tegen Dordrecht'90. Rustig afwachtend met veel mensen rond de zestien en loerend op snelle uitbraken. Gelukkig voor de Dordtenaren ontbrak het Heracles aan voetbalintelligentie en scherpte, anders had er halverwege de wedstrijd een onoverbrugbare kloof op het scorebord gestaan.
Natuurlijk moet je als voetballiefhebber gewoon accepteren dat een counterploeg tegen een doorgaans puur aanvallend ingesteld Dordrecht'90 kansen krijgt. Het daarbij komende probleem, namelijk het gemis aan diverse vaste krachten (met name Van der Heide en Van Haren), leverde zaterdag echter een excuus voor de ontwikkelingen van voor de rust. Er werd bij vlagen gewoon dom en zonder inzet gespeeld.

Strijd
Wat dat betreft was het Dordrecht'90 van na de rust een verademing. In de ogen van Verèl had het verschil van voor en na de rust louter te maken met de greep op het middenveld. Door de slecht spelende en op geel getrakteerde Willaarts in de ruilen voor Weezenberg, kreeg Dordrecht'90 inderdaad grip op dat deel van het veld en de wedstrijd.
De groen-witten leverden - voor het eerst sinds die heerlijke pot tegen NAC - ook weer eens strijd. Vrijwel alle persoonlijke duels werden gewonnen en Heracles mocht met 1-1 niet eens mopperen. Na de gelijkmaker van Wouden werd een kopgoal van Molenaar geannuleerd wegens duw-en trekwerk en kwam een pegel van Fok via de binnenkant van de paal weer terug in het veld. De eerlijkheid gebiedt echter te zeggen, dat het uiteindelijk resultaat toch wel de verhouding weergaf.

Hoofdzaak
Opvallend was het optreden van arbiter Reygwart, die een week eerder nog grote problemen had met de slotfase van Feyenoord - Roda JC. Wie gerekend had op een goed geconcentreerde en lekker op de bal zittende 'scheids' kwam bedrogen uit. Reygwart gaf drie terechte kaarten en ging op de cruciale momenten niet één keer in de fout, maar liet volop ruimte om de sportieve en probleemloze wedstrijd te laten ontspoten. Dat het niet gebeurde was te danken aan de discipline in beide ploegen.
Het is toch vreemd, dat scheidsrechters op dit niveau klaarblijkelijk regelmatig mogen falen. Het is ook jammer, omdat er - in tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt - er wel degelijk veel goeie scheidsrechters in ons land rondlopen. Al blijven de fluitisten natuurlijk een bijzaak. Hoofdzaak is het spel zelf en daarvan krijgt Dordrecht'90 drie porties in enkele dagen opgediend: vanavond Sochaux (benefiet Jan Klijnjan), zaterdag naar Rijnsburgse Boys (beker) en dinsdagavond thuis tegen VVV.
[Lees ook: Dolend Dordrecht'90]