HERACLES JUICHT HET LAATST IN DORDTSE SCHIETTENT Het was een dolle avond, absurd, komisch en gespeend van enige logica. Heracles Almelo speelde gisteravond 75 minuten lang met tien man tegen FC Dordrecht, maar het won wel met 4-3.De Krommedijk, de thuishaven van FC Dordrecht, is niet een van de meest opwindende voetbaltheaters van Nederland. Maar gisteravond was het er voor de verandering een dolle boel. Want wat gebeurde er eigenlijk niet in de krankzinnige wedstrijd tussen FC Dordrecht en Heracles Almelo? Zeven doelpunten, een dubieuze rode kaart, een makkelijk gegeven strafschop, ballen op de paal en lat: het duel der waanzin had net zo goed in de Engelse derde divisie gespeeld kunnen worden. In werkelijkheid was het een wedstrijd in de Nederlandse eerste divisie waarover nog wel een tijdje nagepraat zal worden. In beide kampen wel te verstaan. Hoe typerend: toen alle emoties waren weggeëbd, stapte de ploeg die 75 minuten lang een man minder had gehad juichend van het veld. Symbolisch voor een avondje vol dramatiek. Zeven treffers vielen er uiteindelijk, maar hoeveel kansen zullen er wel niet geweest zijn? Ze waren op het laatst bijna niet meer te tellen. Er gebeurde elke minuut wel iets wat de gemoederen bezighield. Met als absolute climax de eerste helft, waarin de wonderlijke momenten zich in een razend tempo aaneenregen. De avond werd geopend door Heracles, dat in de achtste minuut via Yuri Rose op een 1-0 voorsprong kwam. Tot dat moment was alles nog normaal. Heracles domineerde, liet de bal makkelijk rondgaan en leek een rimpelloze avond tegemoet te gaan. Dat het er zeven minuten later alweer anders uitzag, kwam door de rode kaart voor Heracles-verdediger Peter Reekers. Hoewel zijn sluwe opponent Marco Boogers zich in het een tegen een duel ook niet onbetuigd liet, stuurde scheidsrechter Smit Reekers zonder pardon van het veld. Het tot dan superieure Heracles leek even verdoofd en die apathie vertaalde zich meteen in twee snelle treffers van Dordrecht. De stuurloze Almeloërs werden echter meteen weer op het juiste spoor gezet door arbiter Smit die de gasten na een ogenschijnlijk onschuldig luchtduel een strafschop gaf. Rik Platvoet kende vanaf elf meter geen genade: 2-2. Vier treffers binnen 26 minuten; de Almelose fans, die wegens file na een half uur spelen pas het stadion binnen wandelden, konden hun ogen nauwelijks geloven. Maar het werd nog gekker, want vijf minuten voor rust etaleerde Platvoet nog eens zijn klasse door de bal na een snelle Almelose uitbraak knap binnen te schieten. Heracles had een man minder, maar stond bij rust doodleuk met 3-2 voor. En dat was de eerste helft nog maar. Na de pauze ging het aan de Dordtse schiettent vrolijk verder. Het begin van de tweede helft was voor Dordrecht, dat binnen een paar minuten met een schot op de paal en lat de ambities kracht bij zette. Maar geheel in de stijl van de avond, viel de treffer meteen daarop aan de andere kant. En wat voor een: de actie waarmee Roel Buikema in de 56e minuut de 4-2 scoorde was een streling voor het netvlies. Heracles vergat daarna de wedstrijd op slot te doen en dat brak de ploeg nog bijna op. De 4-3 van Hans van der Woude in de 75e minuut leidde nog een doldrieste slotfase in, waarin vanzelfsprekend nog van alles gebeurde. ‘Het had ook 7-7 kunnen worden’, sprak een opgeluchte Verbeek, die tussen alle gevechten door ook nog een goed voetballend Heracles had gezien. Daarom was de zege - hoe bizar ook tot stand gekomen - niet eens onverdiend voor de gasten, die de zege na afloop als een ware bevrijding vierden. En die vreugde viel gezien het grillige wedstrijdverloop ook goed te begrijpen.