DORDRECHT'90 STEELT PUNTEN IN ALMELO Hij wist het zelf maar al te goed, Gilbert van der Heuvel. In tegenstelling tot veel broodvoetballers is zelfkritiek hem niet vreemd. Verre van dat zelfs. En dus kon de voormalig speler van Excelsior de eerste helft wel door de grond gaan. Twee keer verscheen hij zo vrij als God in Frankrijk voor doelman Peter van de Kwaak. En twee keer redde de goalie, die vorig seizoen nog in de belangstelling stond van Heracles. Het was de inleiding tot de stiekeme 1-0 overwinning van Dordrecht, dat via de achterdeur verdween. Gerard Marsman, de oefenmeester van Heracles, praat niet graag over afwezigen. Omdat je het simpelweg moet doen met de beschikbare krachten. Zo is het en niet anders. Niet zeuren, maar voetballen: in die trant denkt de Raaltenaar. Gisteravond, voor eigen publiek, keek Marsman echter meer dan eens achterom. Richting tribune. Zijn spiedende oog leek contact te zoeken met Folkert Velten, de man die wederom zo gemist werd. Nog meer eigenlijk dan René Kolmschot, Jorg Smeets en Stef Hendriks bij elkaar. De vier afwezigen zaten gebroederlijk bij elkaar. En baalden. Net als de mannen in het veld, die allesbehalve een wanprestatie neerzetten. Nee, het zat de Almeloërs niet mee. Weer niet. ,,We creëren kansen, dat is ieder geval een positief punt,'' zag Juno Verberne licht in de Almelose duisternis. Daar was geen woord van gelogen. Ook tegen Dordrecht verscheen Heracles een keer of vijf voor de Dordrecht-goalie. Twee keer Van der Heuvel, twee keer Aydin, een keer Klaver. Maar steeds was het of onkunde of pure pech. De bal ging er niet in. Wilde er gewoon niet in. ,,Dan mis je dus een afmaker,'' wist Verberne. Folkert Velten dus. Maar het is nog maar de vraag wanneer de Enterse aanvalsleider zijn rentree kan maken. 'Afwachten', was het enige wat hij aan de bar van het spelershome kon zeggen. Heracles kreeg duidelijk te weinig tegen het afwachtend spelende Dordrecht. Onder leiding van de lepe Cor Lems, die constant probeerde het tempo uit het spel van Heracles te halen en daar te vaak ook nog in slaagde, loerden de gasten op de uitvallen. Uit een van die counters - na balverlies van Klaas Vink - kon linkerspits Richard Plug op doelman Jacco Beerthuizen afgaan. Verberne sprintte er achteraan en gleed Plug in het strafschopgebied onderuit: penalty. ,,In mijn ogen was het er geen,'' was Verberne zeker. De televisiebeelden bewezen echter zijn ongelijk. ,,Ik weet wel dat ik onderuit gleed.'' Feit was dat hij daarbij de benen van Plug meenam en dus kon arbiter Herman van Dijk niets anders doen dan naar de stip te wijzen. Hennie de Romijn maakte vervolgens vanaf elf meter geen fout. Er waren 65 minuten gespeeld. Dezelfde Van Dijk had vlak voor rust nog Almelose protesten weggewuifd toen Marco Holster binnen de beruchte lijnen omver werd getrokken. Dordrecht-trainer Robert Verbeek, van dezelfde 'lichting' als collega Marsman, wreef zich dan ook vergenoegd in de handen. ,,Want zowel voor als na de rust had Heracles de beste kansen. We werden zelfs eenperiode overvleugeld.'' Maar Verbeek vroeg zich, met reden, ook af wat Van Dijk had bezield halverwege de eerste helft een treffer van Peter van der Veen af te keuren, nadat Beerthuizen de bal na een schot van Richard Plug van de borst had laten springen. Van hinderlijk buitenspel, zo bewezen alweer de beelden, was immers geen sprake. De thuisclub zette na de Dordtse treffer alles op een kaart. De cornerverhouding (10-2) sprak duidelijke taal. Leferink kreeg twee kopkansjes, maar twee keer mikte hij te hoog. En Van der Mije zag Van der Kwaak zijn goed ingeschoten vrije trap op bekwame wijze naasttikken. ,,Ze zouden zo'n keeper moeten verbieden zo'n bal te pakken,'' lachte Marsman als een boer met kiespijn. Heracles: Beerthuizen; Vink, Verberne, Wiggers, Hilgerink; Mouhouti (70. Nijhuis), Holster, Van de Mije; Van der Heuvel (62. Klaver), Aydin (83. Ten Thije), Leferink. Dordrecht'90: Van der Kwaak; Plet, Baven, Lankhaar, De Romijn (81. Elliot); Van der Merwe, Rook, Lems (87. Wasiman); Summerville, Van der Veen, Plug. [Lees ook: Dordrecht'90 sluipt met volle buit weg uit Almelo]