 Michel Langerak kopt de door Cor Lems genomen vrije trap net naast de voor hem verkeerde kant van de paal. |
 Reinier Robbemond, betrouwbaar en solide in de Dordtse formatie, is ook hier zijn tegenstander voorbij. |
 Mischa Rook met een bijna fanatische expressie op zijn gezicht in tweegevecht. |
 Publiekslieveling en captain van de Dordtse formatie Cor Lems houdt overzicht. |
"Zet de koffers maar vast klaar, want we gaan Europa in", grapte assistent-trainer Hans Eijkenbroek gisteravond na de 3-1 zeg op hoofdklasser Hollandia.
"We gaan naar Madrid", vulde zijn 'baas' Lex Schoenmaker de geblokte ex-international grijnzend aan. De reactie van beide trainers geeft aan hoe blij ze waren met Dordrecht'90 verder te mogen bekeren.
Door de overwinning verdwijnt de naam van Dordrecht'90 immers over de rug van het zo hoog geprezen Ajax 2 en Hollandia samen met eredivisionist Vitesse en dertig andere clubs straks in de kokers voor de loting in de Amstel Cup.
"Je ziet hoe raar het kan lopen", was Lex Schoenmaker uiteraard blij met het toch wel verrassende vervolg van het Dordtse bekeravontuur. Het was overigens opvallend te zien hoe eenvoudig Dordrecht'90 zich tegen Hollandia kansen wist te scheppen. "En Vitesse kon maar met 1-0 van ze winnen en Ajax speelde met 0-0 gelijk", verwonderde ook Lex Schoenmaker zich.
De oefenmeester had vergeleken met het povere optreden tegen Haarlem in Brian Wilsterman buiten de ploeg gelaten en had de gretige ex-ADO'er Melvin Plet een plaats in de basis toebedeeld.
Voorts was de rolverdeling binnen de ploeg wat anders geworden. Zo speelde Cor Lems duidelijk laatste man en functioneerde Michel Langerak weer op het middenveld in de lengteas van de ploeg. Mischa Rook was op links een positie opgeschoven en De Romijn was aan dezelfde kant een positie gezakt.
Dordrecht'90 stopte weliswaar een portie goede wil in het spel, maar de uitvoering liet nogal wat te wensen over. Vooral na rust leek het wel of de Dordtenaren kleurenblind waren, want menig vrije bal verdween pardoes in de voeten van de in gestreepte shirts spelende Hollandianen.
Met name Harry van der Laan, die overigens ijverig genoeg was, grossierde in foutieve balcontacten. Ook zijn afronding was ondermaats. De zich achter het doel van Hollandia-keeper Ron Sym ophoudende jeugdige Dordtse-aanhang riep na rust dan ook luidkeels om een wissel. Een wissel, die door Lex Schoenmaker pas vijf minuten voor tijd werd doorgevoerd. "Maar niet daardoor hoor", beklemtoonde de oefenmeester.
"Laten we het er maar op houden dat Harry niet er gelukkig speelde", wenste Lex Schoenmaker Van der Laan publiekelijk niet af te vallen.
De ex-Feyenoorder was het evenmin ontgaan dat de Deense doelman Benny Gall wederom bij het uitlopen enige rare fratsen uithaalde. Zo was de Deen een keer duidelijk te laat bij een terugspeelbal - hij werd gered door het kortgeschoren gras - en kwam hij twee keer geheel onnodig uit z'n doel gerend. Beide keren liep het avontuur goed af, maar dergelijke escapades werken zeker niet bevorderend op de rust in de Dordtse defensie.
De door 650 toeschouwers gadegeslagen thuisclub had overigens binnen een mum van tijd Hollandia al o een niet meer te overbruggen achterstand kunnen zetten. Harry van der Laan en Melvin Plet 'weigerden' echter de trekker over te halen, zodat de productie vooralsnog slechts beperkt bleef tot een treffer van Ronald Hoop - Rook fungeerde als aangever - in de zevende minuut. Cor Lems, die als enige Dordtenaar zuivere passes van zijn schoen liet vertrekken, stond met een strakke bal op Mischa Rook aan de basis.
Het counterende Hollandia, dat in de beginfase één keer gedreigd had via de over schietende Matieu Boots, gooide er in de 13e minuut een prima aanval uit, die meteen succes opleverde. Rob Heus, de broer van Feyenoorder Ruud, bediende de balvaste spits Jacco Rijkhoff, die van dichtbij geen moeite had om Gall te passeren.
Het was voorlopig de laatste keer dat de Deen in beeld zou komen. Dordrecht'90 bleek immers veel te sterk voor de brigade van Cees Glas.
Zij het dat de Dordtse afronding bleef haperen. Cor Lems, die eerst nog Michel Langerak een vrije trap van hem net had zien naast koppen, nam in de 36e minuut zelf het heft maar in handen door een teruggelegde bal van Ronald Hoop vanaf een meter of vijfentwintig als een streep achter de jongen en goed keepende Ron Sym te jagen.
Binnen zestig tikken mocht Hollandia andermaal aftrappen. Weer had Lems met een uitstekende pass, ditmaal op spits Richard Plug, een voet in de treffer. Plug legde de bal, eerlijk gezegd niet al te zuiver, breed op Michel Langerak, die het speeltuig evenwel via een omweggetje achter Sym liet ploffen. Het is dat diezelfde Langerak kort daarna rakelings over schoot, want anders zou het binnen twee minuten drie keer prijs zijn geweest. Nadat Plug zijn inzet tegen de voet van doelman Sym had zien ketsen kreeg Harry van der Laan voor een vrijwel leeg doel een droomkans op 4-1, maar het speeltuig verdween naast de staander.
In de zwakke tweede helft kreeg Dordrecht'90 meerdere kansen om de score op te voeren, maar te veel ballen vonden een roemloos einde op de reclameborden naast het doel.
Ook huppelde er een Dordtse inzet via de voet van de lange Marco Daman tot twee keer vrolijk op de lat en zag Melvin Plet eerst een 'spetter' van de onderkant van de lat weer uit het doel springen en later nog zo'n projectiel door Sym over de lat gebokst.
Hollandia kreeg zowaar nog een beste kans op de 'aansluier', maar de schoen van Benny Gall bleek net een maatje te groot om 3-2 van invaller Nicolai Schreuder verijdelen.
In de slotfase liet Lex Schoenmaker de in het tweede elftal regelmatig scorende Maarten van Gelderen debuteerden door Mischa Rook naar de kant te halen.
Scoreverloop: 1-0 Ronald Hoop, 1-1 Jacco Rijkhoff, 2-1 Cor Lems, 3-1 Michel Langerak.
Opstelling Hollandia: Sym; Peter Rijkhoff, Knijn, Beuker (Schreuder), Wit (geel); Boots, Zwager (Bart Rijkhoff/Appelman), Meyer, Daman, Jacco Rijkhoff, Heus.
Dordrecht'90: Gall; Robbemond, Lems, Lankhaar, De Romijn; Langerak, Van der Laan (Summerville), Plet, Hoop; Plug, Rook (Van Gelderen).