DORDT'90 IN EEN ZETEL
In het bijzonder drassige Veendam heeft Dordrecht'90 zijn voorsprong op ADO Den Haag in de eerste divisie tot zes punten uitgebouwd. In een wedstrijd, waarin de Dordtse koploper nauwelijks een moment kon imponeren, had de formatie van Nico van Zoghel het geluk van de koploper door dit duel tegen het laaggeklasseerde Veendam in een 1-0 overwinning om te zetten.
Niet dat Veendam de punten had verdiend, dar ontbeerden de noordelingen gewoonweg de kwaliteiten voor, maar Dordrecht'90 speelde, hoewel de lood-en loodzware omstandigheden een geldig excuus waren, een koploper onwaardig. Vandaar dat trainer Nico van Zoghel na afloop flink in zijn handen kon wrijven. Slecht spelen en toch twee punten pakken.
"We hadden als koploper duidelijk meer moeten brengen. Als ploeg werd er veel te weinig initiatief getoond. Pak je dan toch twee punten, mag je alleen maar dolgelukkig zijn."

Verkramping
Het matige spel leidt Nico van Zoghel terug op het niet willen verliezen. "Wat dat betreft wordt de druk binnenskamers steeds groter. Na vorig seizoen moeten veel spelers daarmee leren omgaan. Weliswaar is de voorsprong op de nummer twee erg groot, maar de spanning van het niet willen verliezen is toch aanwezig. Goed natuurlijk, maar als dat leidt tot verkramping van het spel zet ik daar toch mijn vraagtekens bij."
De eerste 45 minuten moest Dordrecht'90 gebruiken voor het proberen te slopen van de Veendamse stellingen. Zoals Nico van Zoghel al voorspeld had, kende Veendam weinig opbouw en was het vooral kick and rushvoetbal, dat de thuisclub propagandeerde. Het leverde Dordrecht'90 constant balbezit op, waar echter toch te weinig mee werd gedaan. Niet alleen lag het tempo te laag, ook toonden de spitsen zich niet slagvaardig genoeg. Michel Langerak dook wel constant op in de spits, maar kreeg van zijn mederijders te weinig steun. Vooral Virgil Breetveld was gistermiddag gedurende die eerste 45 minuten niet agressief genoeg. Daardoor was er wel de dreiging, maar ontbrak het echte gevaar.
Kansjes waren er wel. Zeker bij de slechte uittrap van doelman Edwin Prins in de veertiende minuut. Breetveld raapte de bal op, maar ontbeerde de hulp van bijvoorbeeld Jerry Simons en Eric van de Merwe, die van te veraf het tafereel stond te bekijken.
Van Veendam viel in dit part weinig te vrezen. De laaggeklasseerde formatie van Henk Nienhuis heeft het geluk, dat het nog beschikt over een speler als Jurrie Koolhof, die het elftal alleen moet dragen. Hij was met René Alberts, die in het eerste half uur te veel ruimte kreeg van Maarten Atmodikoro en daarvoor prompt werd gewisseld (Van Zoghel: "Ik heb hem wel 95 keer gewaarschuwd") voor Eric van de Merwe, waren veruit de gevaarlijkste Veendammers. Zij moesten steeds in de gaten worden gehouden om niet tegen een toevalstreffer aan te lopen. Bijna was dat nog gebeurd ook, toen Alberts op De Jongh kon afstevenen. Gelukkig voor Dordrecht'90 behield Alberts niet het overzicht en koos voor een schot in de korte hoek, waar Ricardo de Jongh evenwel attent op was.
Meer vuurwerk werd er derhalve in de tweede helft verwacht. Nico van Zoghel zette al snel Romeo Wouden in voor Mischa Rook. Voordat die wissel plaatsvond, had Dordrecht'90 alle geluk van de wereld dat invaller Harm Drenth (in het veld gekomen voor Grijpma) Veendam al niet op voorsprong had gezet. Doelman Ricardo de Jongh verkoos het om in plaats van de bal gewoon op te rapen te spelen en bediende daarmee de Veendammer, die vervolgens hopeloos naast klopte.
Het was toch een van de tekenen, dat het niet helemaal goed zat met de instelling van de Dordtenaren. In plaats van er ouderwets in te kletsen stelde de ploeg zich veel te zachtzinnig op en daar kon Veendam hoop uit putten.
Michel Langerak had dat sprankje hoop volledig de kop in kunnen drukken. Hij struikelde op de prima bal van Jerry Simons een beetje over zijn eigen benen, en die van de tegenstander, waardoor die kans voor Dordrecht'90 was verkeken. Achterin bleef de formatie van Nico van Zoghel uiterst lankmoedig met het balbezit omgaan, zodat iedere rechtgeaarde Dordtenaar zijn hart vasthield.

Lat
En terecht, want bij weer niet goed ingrijpen van de Dordtse defensie, waar Roël Liefden zo maar een vrije trap over de zijlijn had gedeponeerd, mocht Alberts vrij uithalen. Hij vond slechts doelman Ricardo de Jongh en de lat op zijn weg naar de openingstreffer.
En wat deed Dordrecht'90? Slechts sporadisch kon het imponeren. Breetveld probeerde het met soloacties, maar ontbeerde op de beslissende momenten de kracht om af te maken of om Wouden aan te spelen. "Breetveld was niet allen leeggespeeld, mar toch ook een beetje te egoïstisch en dat is wel iets waar we van de week nadrukkelijk over moeten praten. Dat mag natuurlijk niet", sprak Van Zoghel.
Het was derhalve toch het geluk van de koploper, dat Dordrecht'90 aan de voorsprong kwam. Michel Langerak knie raakte in de 79e minuut toevallig een doorhobbelende bal, waarna het net niet eens gehaald werd.
Nadien trachtte Veendam nog wel de gelijkmaker te forceren. Anton Kuil was er met een vlijmscherpe vrije trap in de laatste minuut nog akelig dichtbij, maar zonder de ingewisselde Jurrie Koolhof miste Veendam toch te veel creativiteit, zodat Dordrecht'90 met twee heel dure punten in de koffer gelukkig huiswaarts mocht keren.
Opstelling Veendam: Prins; Kuil, McAndrew, Fühler, Lukkien; Wiekens, Brouwe, Alberts; Bolhuis, Koolhof (Van der Duin), Grijpma (Drenth).
Dordrecht'90: De Jongh; Liefden, Wilsterman, Van Wattum, Atmodikoro (Van de Merwe); Robbemond, Slagboom, Rook (Wouden); Langerak, Simons, Breetveld.