HOGE PIEKEN, DIEPE DALEN
Het spel van Dordrecht'90 werd afgelopen zaterdag
in Haarlem, waar de plaatselijke voetbaltrots met 1-2 werd verslagen, gekenmerkt
door hoge pieken en diepe dalen.
In de eerste helft - en zeker in de openingsfase - speelde de Krommedijkclub,
die de koppositie in d eerste divisie door het gunstige resultaat stevig
in handen hield, bij vlagen schitterend.
Na de kantwisseling zakte Dordrecht'90 echter naar een uiterst bedenkelijk
niveau weg en mocht het zelfs blij zijn, dat een inmiddels met tien man
spelend Haarlem - het verkeert in financiële problemen en zoekt nog
altijd een shirtsponsor - niet langszij kwam
Problemen
"We verzuimden in het begin ons verder afstand te nemen en dan weet
je, dat je in de problemen kunt komen", beschouwde Van Zoghel na.
"Bovendien hebben we ons door Haarlem uit ons spel laten halen. Doordat
zij steeds tegen de scheidsrechter ageerden, vergaten wij te voetballen.
Maar ik hou me liever vast aan de goede dingen uit deze wedstrijd. En
verder overheerst bij mij toch de vreugde over onze droomstart. Want negen
punten uit vijf duels, dat had natuurlijk niemand verwacht".
'Blinde peren'
Zoals reeds verhaald, was Dordrecht'90, dat in drie uitwedstrijden nog
geen punt verspeelde, in de aanvangsfase heer-en-meester. De bezoekers
- zonder de aan zijn knie geblesseerde Romeo Wouden, waardoor Jerry Simons
centrumspits werd en Virgil Breetveld (op rechts) en Clinton McKoy de
vleugels bezetten - speelden in een hoog tempo, zetten de opponent vroeg
vast, toonden veel beweging en vonden in knappe combinaties steeds de
vrije man.
Hekkensluiter Haarlem, dat zonder een greintje zelfvertrouwen acteerde,
kon daar in de door de hoofdschout van AC Milan bijgewoonde tweestrijd
totaal niets tegenover stellen. De brigade van Hans van Doorneveld zakte
al snel ver terug, dekte niet kot genoeg en kwam in de opbouw niet verder
dan 'blinde peren' naar voren.
In de eerste vier minuten kreeg Dordrecht'90 via Clinton McKoy, Mischa
Rook, Michel Langerak en Gerrie Slagboom dan ook al evenzovele (!) doelrijpe
mogelijkheden. Alleen Rook, die de bal na een door Haarlem-doelman Mark
Verzijlberg geloste vrije trap van Warry van Wattum kon intikken slaagde
erin het garen te vinden: 0-1.
In de geweldige overmacht van Dordrecht'90 schuilde echter één
groot gevaar: nonchalance. Dit stak voor de pauze al enkele malen de kop
op, maar Romeo Pocorni (lat) en Urvin Lee wisten daar geen profijt van
te trekken.
Tweede tik
Vijf minuten voor de pauze, na een periode van zomeravondvoetbal, achtte
Dodrecht'90 de tijd rijp een tweede tik uit te delen. Clinton McKoy ging
weer eens binnendoor bij de verkeerd dekkende Edward MacDonald, die de
kleine donkere aanvaller vervolgens tegen het gras werkte. Arbiter Cees
van der Neut, die even daarvoor de mekkerende Herman van Eekeres al de
gele kaart had getoond, wees volkomen terecht naar de stip, vanwaar de
verder onopvallende Virgil Breetveld zijn zevende goal van het seizoen
fabriceerde: 0-2.
Van der Neut die het bij héél Haarlem inmiddels al had verbruid,
was ditmaal echter ook coulant met de wel degelijk te onbezonnen te werk
gaande gastheren en toonde MacDonald slechts geel. Een kleur, die voor
rust ook Urvin Lee nog zag.
In deel twee kwam de gemakzucht waarmee Dordrecht'90 dacht het karwei
te kunnen klaren, de 'schapenkoppen' bijna nog duur te staan. Na een kwartier
scoorde Frank Weijers uit een onoverzichtelijke situatie ingeluid door
een te lakse Breetveld, namelijk 1-2.
Gelukkig voor Dordrecht'90 was Van Eekeres nog geen minuut later zo dom
om na een toch pittige overtreding contra Brian Wilsterman opnieuw bij
Van der Neut verhaal te gaan halen. De logische rode kaart voor de linkermiddenvelder
en de bijna vanzelfsprekende furieuze reacties van Haarlem-zijde waren
het gevolg.
Razend
Maar ook met een man meer kon de lijstaanvoerder, overmorgen gastheer
voor RBC, de ruimte niet meer benutten. Het als een razende te keer gaande
Haarlem oefende druk uit en klaagde zowaar voor eenmaal terecht bij Van
der Neut. De leidsman uit Den Helder, die ook de met een spierblessure
uitgevallen Gerrie Slagboom, Jerry Simons en Mohad Zaoudi nog bekeurde,
wilde na de valpartij van Frank Weijers over het been van Wilsterman echter
van geen strafschop weten.
"Dat was een geheide", sprak Van Doorneveld, die bij scrimmages
in de slotminuten met de pech van een nummer laatst werd geconfronteerd,
later. Om er daarna enigszins overdreven aan toe te voegen: "En dan
kun je het met tien tegen twaalf wel vergeten".
Opstelling Haarlem: Verzijlberg; MacDonald (46. De Waal), Cruyff, Baas,
De Jong; Lee (81. Van Dam), Zaoudi, Daman, Van Eekers; Weijers, Pocorni.
Dordrecht'90: De Jongh; Liefden, Van Wattum, Wilsterman, Atmodikoro (71.
Van de Merwe); Slagboom (76. Yildiz), Langerak, Rook; Breetveld, Simons,
McKoy.
|