Mischa Rook (links) verbijt zich, nadat hij een unieke mogelijkheid aan zich voorbij heeft laten gaan om Dordrecht'90 op gelijke hoogte met Excelsior te krijgen.
DORDRECHT'90 STUURLOOS
Dordrecht'90 heeft zichzelf gisteravond een bar slechte dienst bewezen door tegen het nietige Excelsior niet te scoren. De Dordtse koploper had weliswaar constant een overwicht, maar miste de bezieling om de compacte verdediging van de Rotterdammers uit te spelen. Omdat Excelsior daarbij ook nog eens op een uiterst gelukkige manier aan een doelpunt kwam, stond Dordrecht'90 aan het einde van de rit met lege handen: 0-1.
Wat Dordrecht'90 gisteravond in de zandbak, het was schandalig gewoon zoals het veld erbij lag, van de Krommedijk liet zien, was zeker geen reclame voor de duizenden die op het gratis buitenkansje waren afgekomen.

Wegzakken
De eindelijk weer eens volgepakte tribunes hadden voor een heerlijke entourage kunnen zorgen, wanneer Dordrecht'90 de zaken eens wat krachtdadiger had aangepakt.
In de eerste twintig minuten was het nog wat, maar naarmate de tijd verstreek en de in de eerste helft opgelopen achterstand op het scorebord bleef staan, zakte dordrecht'90 steeds verder weg in het moeras.
Zelfs een slotoffensief kon Dordrecht'90 er niet naar behoren uitpersen, zodat het eindresultaat als zeer teleurstellend mag worden beschouwd.
Teveel spelers zaten bij Dordrecht'90 niet in de wedstrijd. Mannen als Cor Lems, Virgil Breetveld en Roël Liefden kunnen van grote waarde voor de thuisclub zijn, maar net als Mischa Rook en Patrick Pothuizen konden zij gisteravond geen stempel op de wedstrijd drukken.
Ook een Warry van Wattum deelde mee in de malaise in het Dordtse kamp. Hij zeker had in de slotfase nog voor de ommekeer kunnen zorgen, toen hij het zestienmetergebied van Excelsior dreigend naderde. Zoals zoveel Dordtse spelers gisteravond, schoof Van Wattum op het beslissende moment de verantwoording van zich af door de bal niet laaiend uit te halen, maar op Patrick Pothuizen te plaatsen die zich daar geen raad mee wist.

Droefenis
Diepe droefenis dus aan de Krommedijk en dat terwijl de wedstrijd nog wel zo aardig was begonnen. In de rook van de op de volgepakte Krommedijktribune afgestoken fakkels opende Dordrecht'90 de wedstrijd gretig. De sprints in de diepte waren scherp op en Oscar Moens zag Breetveld zeker drie keer op zich af komen. In deze situatie is de topscorer meestal op zijn sterkst, maar dit duel was duidelijk niet de wedstrijd van Breetveld.
De snelle openingstreffer waar Dordrecht'90 op uit was, bleef derhalve achterwege en dat had duidelijk zijn invloed op het spel. Nog had dat geen problemen hoeven op te leveren, wanneer Excelsior, het had totaal geen aanvallende intenties, in de 35e minuut niet op 0-1 was gekomen.
Dan was de 1 en de 2-0 wellicht nog wel gevallen. Nu kreeg Dordrecht'90 zo'n geweldige dreun te incasseren op een moment dat het dat totaal niet verwachte. Brian Wilsterman leek de situatie in het duel met Edward Burleson onder controle te hebben. Hij blokte diens voorzet half, maar zette daarmee doelman Ricardo de Jongh volledig op het verkeerde been.

Tikken
De Dordtse goalie had net een stap voorwaarts gezet om de bal te kunnen onderscheppen en was daardoor kansloos toen de bal in plaats daarvan achter hem langs kaatste: 0-1.
"Vanaf dat moment tikte de tijd in ons nadeel", wist trainer Nico van Zoghel, die echter zeker niet tevreden kon zijn over de verrichtingen van zijn manschappen in de tweede helft.
Een kwartiertje kon Dordrecht'90 de pressie volhouden. Daarbij deden zich overigens uitstekende mogelijkheden voor. Zo had Patrick Pothuizen de bal na een vrije trap van Michel Valke die op de paal ketste, zo maar voor het intikken en kopte Virgil Breetveld na een hoekschop van Cor Lems de bal over in plaats van in het doel van de reeds verslagen goalie Oscar Moens.
De beste mogelijkheid kreeg evenwel Mischa Rook voorgeschoteld. Breetveld had de bal in de draai ingeschoten, waarop Moens de bal pal voor de voeten van Rook stompte. Ook ditmaal had Dordrecht'90 geen greintje geluk.
Tot dat moment in de 63e minuut was Excelsior niet meer over de middellijn geweest. De Rotterdammers hadden er van alles aan gedaan om het spel zoveel als mogelijk op te houden en slaagden daar vervolgens volledig in. Dordrecht'90 ging steeds vaker de verkeerde oplossing zoeken en mocht vervolgens nog van geluk spreken dat De Jongh de bal van de voeten van de doorgebroken Boudesteijn kon plukken en dat scheidsrechter Temmink bij een volgende situatie een duidelijke strafschop voor Excelsior wegwuifde.

Geen kans
Meer en meer ging Dordrecht'90 tegen zichzelf voetballen, waarbij de seconden steeds nadrukkelijker wegtikten. In het laatste half uur van de wedstrijd creëerde het zich niet een mogelijkheid meer en verdiende daardoor niet meer wat het kreeg: een onnodige nederlaag tegen een zeker niet groots Excelsior.
Opstelling Dordrecht'90: De Jongh; Liefden, Wilsterman, Van Wattum, Rook; Atmodikoro, Lems, Langerak (Petta), Valke; Breetveld, Pothuizen.
Excelsior: Moens; Schuurhuizen, Van de Berg, Van Loon, Taument; Conrad (Verspui), Van Utrecht, Boudesteijn; Marbus, Been en Burleson (Ogura).