NIEUWE START IN DORDT
Als rechtsgeaarde Dordtenaar wist Wim de Jong niet of hij het meest blij was met de bekerwinst (3-0) op RBC, of met de naamswijziging in Dordrecht'90.
De chauvinistische crisismanager had al stiekem het voorvoegsel SVV op het nieuw gedrukte briefpapier laten schrappen. Drie uur voor de aftrap hing De Jong ook lichtelijk nerveus aan de telefoon om van secretaris Jan Huijbregts te vernemen of de verandering van het sectiebestuur officieel mocht worden doorgevoerd. "Ik wilde het direct weten, anders liep ik de kans dat Huijbregts al op weg was naar Noorwegen. En elk uur dat we eerder onder onze oude naam kunnen doorgaan, is meegenomen."
Als commercieel directeur van Den Braven Sealants kan Wim de Jong als een trouwe vazal van de eigenzinnige voorzitter worden gezien; z'n band met de club is nog inniger. Zijn broer Jan keepte ooit bij Dordrecht en NAC, zou ouders runden de koek- en zopietent en kantine, terwijl zijn eega als gastvrouw in de bestuurskamer werkt.
Wim de Jong, oud-speler van het roemruchte Emma, is - kortom - erg begaan met het wel en wee aan de Krommedijk, waar de samensmelting met de Schiedamse Voetbal Vereniging louter voor ellende zorgde. "In alle opzichten was het een misgreep", aldus De Jong, die als later toegevoegd zevende bestuurslid steeds de doorslag moest geven in het voortdurend in twee kampen verdeelde zesmans-college. "De vergaderingen gingen bovendien vaker over wat er in de pers over ons werd geschreven en gezegd, dan over het beleid."
Uiteindelijk kreeg de clubman pur sang van zijn voorzitter/werkgever een vrijbrief om de organisatie te verbeteren. Op maandagmiddag hoort hij de klachten aan en bereidt hij de wek voor, op vrijdagmiddag controleert hij de vorderingen en stuurt waar mogelijk de lopende zaken bij. Dat er dan nog veel kan misgaan, werd vorige wek tegen Willem II schrijnend zichtbaar. "De programmaboekjes waren zoek. Ze lagen ergens in een loods van Van Gend & Loos, een bestelde supportersvlag was niet in Dordrecht, maar in Tilburg afgeleverd. Daarna sprongen ook nog de stoppen van de lichtinstallatie en tot slot werd de wedstrijd verloren."
De akelige stilte in het gezellige stadionnetje beangstigt echter nog veel meer. De wanhopige vraag van voorzitter Kees den Braven of het eigenlijk nog wel zin heeft om zo door te gaan met betaald voetbal zorgde uiteindelijk voor de meeste onrust. "Ik voelde me net een bergbeklimmer, die bij het bereiken van de top een duw kreeg en naar benende stortte", verzucht De Jong.
Die opmerking was niet verstandig van zijn impulsieve baas, zo erkent hij. Maar wel begrijpelijk. Als selfmade ondernemer, die een bedrijf met een omzet van 240 miljoen gulden uit de grond stampte, is Den Braven niet gewend aan tegenslagen. "Maar Kees komt echt zijn belofte na om ook volgend seizoen nog door te gaan."
De prijs zal hoog zijn. De recette komt bijna niet boven de 15 mille uit; de boarding rondom het veld vertoont veel lege plekken, evenals de eretribune met business-seats. Toch zijn de inkomsten minder slecht dan iedereen denkt, beweert De Jong. Zijn toelichting: "Er waren nog contracten van reclameborden die van 1979 dateerden. Die zijn eindelijk opgezegd. Daarnaast zijn er tien borden aan Inter Football verkocht, maar die heeft ze op zijn beurt nog niet allemaal doorverkocht. Tot slot is het lidmaatschap van de businessclub van 3500 tot 5000 gulden verhoogd."

Winterstop
Den Braven betaalt maandelijks echter 140.000 gulden als voorschot op het te verwachten exploitatietekort. In de winterstop wordt bekeken of dat bedrag kan worden bijgesteld. Het deficit zal echter niet groter zijn dan vorig jaar. "Kees rekende er toen op dat John van Dijk zo'n 1,3 miljoen gulden aan sponsoring zou inbrengen. Zijn aandeel betrof uiteindelijk 12 businessclubleden en 40.000 gulden aan sponsorgelden", aldus De Jong.
In een poging het vertrouwen van de Dordtse bevolking terug te winnen, wordt nu bij elke thuiswedstrijd een amateurvereniging als club van de week uitgenodigd, evenals enkele prominente voetbalhelden uit het verleden. De overgebleven club-blinde seizoenkaarthouders hoefden bovendien niet te betalen om de bekerwedstrijd tegen RBC bij te wonen. "We hebben volgens de reglementen recht op 180 vrijkaarten. De rest moet dus worden verrekend. Dat is het ons waard, want we moeten ergens beginnen om de goodwill terug te krijgen", aldus De Jong, een innemende persoonlijkheid, die de sfeer in alle opzichten al heeft doen verbeteren.

Hoogtepunt
Voorlopig hoogtepunt was een geslaagde poging om de spelers eens op stang te jagen met de boodschap dat Lada de nieuwe autoleverancier zou worden, na het opstappen van John van Dijk.
Een training werd daartoe stilgelegd, de spelers kregen opdracht hun kostuum thuis op te halen om daarna te poseren bij een Lada. Jan Mulder, de Pipo de Clown in de spelersgroep, eiste onmiddellijk spoedoverleg met zijn zaakwaarnemer Hans 'Textiel' van Heelsbergen. "Ik heb er een nacht wakker van gelegen. Op deze manier maak je de club nog sneller kapot", zo beet hij De Jong venijnig toe.

Sfeer
Voor het oog van de fotograaf doken enkele ontgoochelde spelers achter de ruggen van collega's, terwijl Peter Barendse hoofdschuddend poseerde. De opluchting was daarom groot, toen de aap uit de mouw kwam. "De sfeer is zo slecht niet. Zolang Joop Hiele op de wedstrijddag bereid is om de kleedkamer van de tegenstander schoon te maken omdat die door andere gebruikers niet is gedweild, dan ben ik ervan overtuigd dat het met de mentaliteit ook wel snor zit. De winst op RBC geeft ons helemaal de benodigde vitamine", zo toostte Wim de Jong uitgebreid op het bereiken van de derde ronde.