Hans Kraay en Wim Kieft waren zaterdagavond bijzonder aan elkaar gewaagd. Uiteindelijk was het de spits van de landskampioen die dik op punten won.

Disciplinair
Zowel Simons als Wilsterman hadden hun colbertje van het clubkostuum niet aan, waarvoor zij door Han Berger disciplinair werden gestraft.
"Iedere speler heeft van de club een kostuum gekregen en is verplicht dat voor en na de wedstrijd te dragen. Omdat ik bij Dordt nog altijd druk bezig ben met de discipline, kan ik dit niet zomaar voorbij laten gaan.
Door de spelers wordt nu gezegd dat het jasje te strak zit, dan moeten ze dat maar laten veranderen, maar vooralsnog wel aantrekken", meende Berger, die verder nog even het incident met Simons in het vorige seizoen ter herinnering ophaalde. In de uitwedstrijd tegen MVV kwam Simons toen te laat in Dordrecht aan omdat hij zijn (club) auto had uitgeleend.
Opvallend was wel dat Simons in de tweede helft een uiterst getergde indruk maakte en daardoor een uitstekende invalbeurt maakte. "Het is puur zonde dat een speler van zijn klasse niet wekelijks zo speelt. Dat hij het wel degelijk kan, heeft hij vanavond weer laten zien."
Onderwerp van gesprek tijdens het praatje achteraf was uiteraard ook de rode kaart van Adrie van Tiggelen. De 'Spijker' kreeg van arbiter Luyten het rood voorgetoverd, nadat hij in de ogen van de scheidsrechter Jerry Simons in een kansrijke positie had neergelegd.
"Gewoon belachelijk", verklaarde Van Tiggelen. "Er komt een diepe bal. Simons streden om de bal, ik gleed uit, maakte een draaiende beweging en het eerste dat ik zag toen ik overeind kwam was de rode kaart."
Ook bij Dordrecht'90 werd de uitsluiting van de noeste verdediger als overdreven beschouwd en tijdens het beroep dat of PSV of Van Tiggelen zal aanspannen, zullen zowel Berger als Simons voor de voormalige speler van Oud-Beijerland pleiten.
"Daarbij zullen we zeker gebruik maken van de televisiebeelden", liet manager Kees Ploegsma ook nog eens fijntjes weten.
Overigens had die rode kaart ook op Dordrecht'90 zijn uitwerking. In de minuten na het voorval ebde bij de Dordtenaren immers de concentratie even weg en kreeg PSV de kans om binnen twee minuten de score van 2-0 naar 4-0 te verdubbelen- "Dat was jammer", vond Berger, "maar uiteindelijk kan ik met de uitslag, zeker gezien onze mogelijkheden, best vrede hebben. Al onze jongens hebben negentig minuten keihard gewerkt en bovendien uiterst correct gespeeld."

Michel Fortuin maakt het international Arthur Numan lastig.

Kraay
Een uitspraak, die ook door Van Tiggelen werd bevestigd. "Ik heb niet een overtreding gezien die een kaart waard was. Zelfs Hans Kraay stelde zich uiterst sportief op."
Het Eindhovense legioen wenste het enfant terrible van de nationale voetbalvelden zelfs een plaats in Oranje toe, toen hij Wim Kieft, waar hij het de hele avond op een uiterst sportieve wijze mee aan de stok had gehad, in bescherming nam na een overtreding van de spits van PSV, waarvoor Luyten een kaart dreigde te trekken.
Daarvoor waren Luyten en Kraay al de hoofdrolspelers geweest in een act voor twee in het meegenietende stadion. De arbiter kreeg gedurende de tweede helft plotseling in de gaten dat de altijd met afgezakte kousen spelende Kraay geen scheenbeschermers meer aan had.
Bij een vrije trap voor PSV werd de speler van Dordrecht'90 dus gesommeerd het veld te verlaten en zich van de verplichte beschermers te voorzien. Vervolgens ging Kraay zich demonstratief langs de zijlijn warmlopen, omdat het spel na de vrije trap gewoon doorging. Toen het uiteindelijk stil kwam te liggen, moest de grensrechter eerst controleren of Kraay, inderdaad zijn scheenbeschermers aan had.

Koren op molen
Kraay wenkte daarop naar Luyten of hij nu echt het veld weer op mocht, waarop Luyten zijn hand opstak. Koren op de molen van de 'artiest' Kraay, die vervolgens uitbundig terugzwaaide. Tot groot genoegen uiteraard van de toeschouwers, die de arbiter toch al niet zo warm hart toedroegen, omdat hij in hun ogen PSV ook nog twee strafschoppen had onthouden.
Pal na de rust claimden immers zowel Wim Kieft als Gerald Vannenburg een elfmeter na buitelingen in het zestienmetergebied, maar beide keren werden hun aanvragen ongegrond verklaard..
PSV had haast om de score op te voeren, want de voorsprong bedroeg toen slechts 1-0, na een eerste helft waarin Dordrecht'90 defensief zijn zaakjes uitstekend voor elkaar had. De hardwerkende Dordtse formatie, die zelf via een counter van Eric van de Merwe en een vrije tap van Warry van Wattum kon dreigen, slaagde erin PSV 38 minuten van het scoren af te houden.
Niet alleen had PSV veel moeite om een gaatje in de Dordtse vesting te vinden, lukte dat wel, meestal via het hoofd van Wim Kieft, was daar altijd nog Joop Hiele die zijn doel als een tijger verdedigde en de meest onwaarschijnlijke reddingen verrichtte. Het was uiteindelijk Edward Linskens die voor PSV de ban brak.
Na de hervatting trachtte PSV dus snel orde op zaken te stellen, maar hoefde daarbij niet op de medewerking van Luyten te rekenen Daarbij had Han Berger Jerry Simons in het veld gebracht voor de licht geblesseerd geraakte Romeo Wouden, waardoor er opeens veel meer dreiging van Dordrecht'90 uitging.
Vervolgens was het Juul Ellerman, juist de Dordtenaar in Eindhovense dienst, die als scherprechter voor de Dordtse club optrad door het goede werk van Wim Kieft simpel, maar zo doeltreffend af te ronden.
De wedstrijd was gespeeld en dat was het in het veld goed te merken. De sfeer was uiterst gemoedelijk en doordat Dordrecht'90 bleef proberen om te scoren, bleef het gewoon een leuke wedstrijd.
Totdat Luyten het nodig vond om Van Tiggelen rood te geven. Dat veranderde de sfeer van de wedstrijd. PSV wond zich op, de concentratie bij Dordrecht'90 ebde even weg en binnen de kortste keren was het 4-0 door een doffe knal van Arthur Numan een wonderschone goal van Juul Ellerman.
Uiteindelijk maakte Gerrie Slagboom het Dordtse optreden toch nog eervol door een uitstekende dieptepass van Peter Barendse op Jerry Simons, hij schudde Marco de Jongh knap van zich af, al even goed af te ronde.