Na de 2-0 van Michel Langerak is Hans Kraay (rechts) nog vrolijk. Later zou hij boos en teleurgesteld voortijdig de Krommedijk verlaten.
'NUL' IS WEGGEPOETST
SVV Dordrecht'90 is er in het derde competitieduel in geslaagd de hatelijke 'nul' weg te poetsen.
Het 2-2 gelijkspel tegen MVV leverde het elftal van Han Berger immers het eerste winstpuntje op. Jerry Simons en Michel Langerak legden de eerste seizoentreffer vast, zodat ook die 'nul' nu tot het verleden behoort.
Behalve deze koele cijfers, die de grieperige Han Berger en zijn twee assistenten Nico van Zoghel en Frans Struis duidelijk deugd deden, zijn er nog een aantal belangrijke zaken het memoreren waard.
De inzet en de spelvreugde waren terug. Voeg daarbij nog het feit, dat SVV Dordrecht'90 een sprankelend begin met goed voetbal neerzette en het zal duidelijk zijn, dat er eindelijk weer eens wat te lachen viel aan de Krommedijk.
Al riepen Berger en Van Zoghel terecht in koor; dat wanneer het na tien minuten 4-0 voor SVV Dordrecht'90 had gestaan MVV niets te zeggen zou hebben gehad.
"Maar", merkte diezelfde Van Zoghel ook op, "in het voetbal is natuurlijk niet iedere kans ook een doelpunt".
"Natuurlijk had ik graag gewonnen, maar MVV is een lastige tegenstander", vulde Berger aan. Ik heb vandaag meer positieve dingen gezien dan in de twee voorgaande wedstrijden bij elkaar".

Stuipen
Virgil Breetveld en Jerry Simons, ditmaal wel de man van de actie, joegen de verdedigers van het aanvallend startende MVV bijvoorbeeld in de sterke openingsfase de stuipen op het lijf. Daar kwam nog bij, dat het duo voortreffelijk gesteund werd door de middenvelders Warry van Wattum (links), Michel Langerak (centraal), Gerrie Slagboom (in de punt naar achteren) en Robin Schmidt op rechts.
Jeffrey van As, de huurling van Ajax 2, werd het belangrijkste slachtoffer van de Dordtse dadendrang. Of liever gezegd, de aanvallende acties van Virgil Breetveld. Reeds in de tweede minuut speelde Breetveld de attente Jerry Simons haarzuiver aan en de daaropvolgende inzet was voor Jan van Grinsven absoluut niet te stoppen.
Dat MVV aanvallend nog wel wat in petto had, werd in de volgende minuut reeds duidelijk toen de niet geheel fitte Joop Hiele (last van zijn been) een knal van Maurice Hofman moest temmen. Waarna de diep in de tweede helft vermoeide en door Romeo Wouden vervangen Breetveld al weer de aandacht op zich vestigde, door Robin Schmidt aan te spelen.

Lat
De 2-0 leek in de maak, maar via de graaiende vingertoppen van Van Grinsven spatte de inzet van Schmidt op de lat. Michel Langerak leek in de nastoot alsnog te scoren, maar hij kreeg het tollende speeltuig niet echt goed op het hoofd. Zodoende kon Mark Verhoeven als reddende engel optreden.
Door niet lang daarna een door Breetveld afgevuurde halfvolley met meer geluk dan wijsheid te stoppen bleef Van Grinsven opnieuw op de been.
Michel Langerak, steeds sterk over de as van het veld opkomend, had echter gewoon moeten scoren. Na een door Gerrie Slagboom verzonden pass verscheen hij moederziel alleen voor Van Grinsven, die verzuimde de hoek te verkleinen. Langerak verzeilde echter iets te veel naar links en prikte de bal in deze aantrekkelijke één tegen één-situatie naast de voor hem verkeerde kant van de paal.
Daarom was het prettig voor Langerak, dat hij niet veel later een door Gerrie Slagboom met het hoofd breedgelegde vrije trap tot 2-0 wist te verlengen.
Voor Sef Vergoossen was dit het sein om de opvallend genoeg spinnijdige Jeffrey van As uit zijn lijden te verlossen en in te ruilen voor de geroutineerde Hans Linders.
MVV toonde daarna initiatief, vechtlust en veerkracht. De tijd dat MVV zich in uitwedstrijden met tien man voor de eigen keeper ingroef is reeds lang voorbij.
Het risico nemend door snelle counters van SVV Dordrecht'90 verrast te worden werd voor lief genomen. Met goed aanvallend voetbal brachten de Limburgers - al bleken zij later slechts uit twee 'dode' momenten te kunnen scoren - de thuisclub verdedigend meer en meer in de problemen. Echt Spaans benauwd kreeg het steeds onrustiger wordende SVV Dordrecht'90 het pas toen specialist Hans Visser (na overtreding van de wel opvallend snel geboekte Robin Schmidt) een vrije trap vanaf zo'n slordige 25 meter met een akelige precisie 'stijf in het kruis' joeg.
Na de 'aansluiter' liep de thuisclub spitsroeden. De Krommedijkers verkrampten verder en verwerkten deze mentale tik slecht. echte mandekkers als Jan Mulder, die de later vervangen Twan Scheepers knap inrekende, en de tegen zijn provinciegenoten goed presterende Willy Boessen hielden het hoofd wel boven water, terwijl Hans Kraay in het centrum zijn handen meer dan vol had aan de sjorrende, trekkende, balvaste, kopsterke en kaatsende spits Erik Meijer.
Een handsbal van de onfortuinlijke Kraay, na een hoekschop van Hans Visser en een kopbal van Meijer, leidde ook tot de onvermijdelijke gelijkmaker.
Vanaf elf meter kende Roberto Lanckohr geen pardon met Hiele, waarmee de Berger-brigade ruim een kwartier de voordelige marge kwijt was.
Tijdens de rust, waarin Berger in de kleedkamer zijn zegje deed, gaf menigeen geen stuiver meer voor de kansen van SVV Dordrecht'90. Als het zo doorgaat loopt MVV er over heen luidde de algemene opinie. Bespiegelingen, die dus niet bewaarheid werden. Ten eerste had Berger Hans Kraay, die la enkele opvallende overtredingen tegen Meijer op zijn naam had staan, vervangen door Ries Fok (nu hij in de punt naar achteren) en ten tweede speelden beide elftallen niet meer zo open als in deel één. Hetgeen overigens duidelijk afbreuk deed aan de voor rust torenhoge amusementswaarde. Met Langerak op Meijer verdedigde SVV Dordrecht'90 in ieder geval rustiger. Veel kansen werden dan ook niet meer weggegeven.
In blessuretijd vuurde alleen Maurice Hofman na een goede 'kaats' van Meijer rakelings over en een kwartier eerder raakte diezelfde Meijer de buitenkant van de paal. Dit na een terugspeelbal van de treuzelende Jan Mulder, die door Joop Hiele met zijn linkerbeen (Hiele: "Daar zit ook de houtworm nog eens in") door het centrum in de voeten van Meijer werd getrapt.
Namens de thuisclub, waar Brian Wilsterman doordat hij geen vaste tegenstander had zoekende was, speelden Ries Fok (kopbal gestopt) en Jerry Simons, die na het inbrengen van invaller Romeo Wouden naar de zin van Berger te veel aan de rechterkant verzeilde, met een enorme 'lel' (rakelings over) zich nog in de kijker.