STERKE 2E HELFT NIET VOLDOENDE OM VERLIES TE VOORKOMEN
Hoewel Dordrecht'90 afgelopen zaterdag op de druilerig en met 6000 toeschouwers goed bezette Adelaarshorst na rust wel degelijk een gelijkspel verdiende, leed de ploeg van trainer/coach Han Berger bij Go Ahead Eagles toch het zevende competitieverlies: 2-1.
Een pijnlijke nederlaag, die hard aankwam in het Dordtse kamp. "We hebben de wedstrijd in de eerste zeven minuten verloren", reconstrueerde Han Berger, bitter de catastrofale start van zijn ploeg.
De Utrechter zag zijn defensie, waarin aanvankelijk elke vorm van organisatie ontbrak, er vooral in de openingsminuten lustig op los knoeien.
Waarbij Dordrecht'90 de pech kende dat de defensieve wanorde tot twee keer toe door Erwin Looms werd afgestraft.
De 18-jarige aanvaller, die de eigenlijke spits Jeroen Boere uit de punt heft verdrongen - de oud-speler van onder meer Excelsior, De Graafschap en VVV speelde nu centraal hangend op het middenveld en kreeg daar met Gerrie Slagboom te maken - ontsnapte twee keer aan de aandacht van zijn bewaker Ton Rietbroek.
De blessuregevoelige verdediger had verrassend de voorkeur gekregen boven een Maarten Atmodikoro, Ries Fok en de jonge Strijenaar Michel Fortuin.
"Ik heb vorige week Looms aan het werk gezien tegen FC Utrecht. Het is een sterk jongen, die goed kan koppen. Net zo'n type als Ton Rietbroek dus", verdedigde Berger zijn keus.

Routine
Berger prevaleerde routine derhalve boven jeugd. "Omdat ik met Joop Hiele, Jan Mulder en natuurlijk ook Hans Kraay als zo veel ervaring moest missen. Maar je weet hoe het is; achteraf kijk je een koe in z'n reet", aldus Berger, die na rust de blonde Rietbroek in de kleedkamer hield en heel zijn defensie omgooide.
Het valt ook niet mee voor Berger. Wie had nou gedacht, dat de ervaren Willy Boessen, toch jarenlang als linksachter goed uit de voeten kunnend en altijd een ruime voldoende scorend, geen grip op de jonge Toine Rorije zou kunnen krijgen. Voor beide snelle goals droeg de jonge Rorije, wiens vader ook ooit als contractspeler op de Adelaarshorst ronddraafde, de munitie aan. De eerste keer werd hij vanuit de defensie met een wilde trap aangespeeld door Dennis Hulshoff, die via knullig balverlies voorin bij Dordrecht'90 het speeltuig in de voeten kreeg gespeeld.
Bij de tweede goal liet Boessen zijn jonge opponent binnendoor passeren en diens trekbal werd opnieuw tot achter de kansloze Ricardo de Jongh verlengd.

Punten
Ondanks het zwoegen van de zich andermaal goed manifesterende Eric van de Merwe miste het mentaal geknakte en vrijwel nimmer balbezit kennende Dordrecht'90 de kracht om het Go Ahead Eagles, toch een ploeg waar de punten van gepakt moeten worden, lastig te maken.
Al had zich wel degelijk een Dordtenaar op de witte stip oog in oog met Frank Ensink moeten melden, toen Romeo Wouden binnen het strafschopgebied door Jason van Blerk naar het natte gras werd gehaald.
De Limburgse arbiter Frans Houben, al lang niet meer de grootheid waar men hem ooit voor hield, weigerde evenwel de bal op de stip te leggen.
Dit vooral tot ergernis van Peter Barendse en Robin Schmidt, die hun onvrede prompt op Deventer ledematen afreageerden. Het duo, waarvan Schmidt later zelfs aan rood ontsnapte, ontving geel en mag derhalve zaterdag tegen Sparta toekijken.
"Ik keur dergelijke overtredingen natuurlijk niet goed, maar ik kan het me wel voorstellen. Die jongens hebben er zo verschrikkelijk de pest in dat Wouden geen strafschop krijgt en willen dan gewoon wat doen", nam Berger zijn spelers in bescherming.
Omdat De Jongh pal stond bij inzetten van Marco Heering en Mark Scheening kon Dordrecht'90 met een 2-0 achterstand gaan rusten.
In deel twee kwamen de onder meer door Sparta-coach Rob Jacobs bekeken Krommedijkers superoffensief, geconcentreerd, georganiseerd en goed voor de dag.
Met Jerry Simons voor Ton Rietbroek, Willy Boessen weer als rechtsachter, middenvelder Warry van Wattum in de positie van linkervleugelverdediger en Brian Wilsterman op Erwin Looms was er vrijwel voortdurend Dordts balbezit.
Het trio Boessen-Wilsterman-Van Wattum speelde dapper eén op één en deed dat prima. Met vrije verdediger Peter Barendse nu permanent op het middenveld werd de thuisclub gedurende de eerste twintig minuten na rust met de kont in eigen doel vastgezet.

Mogelijkheden
Mogelijkheden kreeg Dordrecht'90 ook. Michel Langerak (2x), Romeo Wouden en Jerry Simons ontdekten echter dat Frank Ensink, onlangs in de Kuip door de supporters van Feyenoord nog belachelijk gemakt, helemaal niet zo'n beroerde keeper is.
Na een overtreding van Cees Marbus op Michel Langerak in de 70e minuut nam ditmaal niet Peter Barendse, doch Warry van Wattum de vrije trap en heel secuur liet de blonde speler de bal in de kruising draaien. Waarna de gelijkmaker een kwestie van tijd leek, maar eens te meer werd duidelijk dat Dordrecht'90 niet voor niets met slechts vijf goals de minst productieve ploeg van de PTT-Telecompetitie is.
De brigade van Jan Versleijen, die tot verdriet van de Deventer aanhang heel lang wachtte om Alfred Knippenberg in te zetten, boog wel, maar brak niet.
Uitzicht op en derde goal kreeg de thuisclub pas in de slotfase, waarin bij Dordrecht'90 Ries Fok de aanval nog was komen versterken, toen Alfred Knippenberg op rechts de plaats van Toine Rorije had ingenomen.
De komst van 'De Knip) leverde eindelijk rust en Deventer-balbezit op. De invaller vond wel de ruimte achter de Dordtse verdedigers, maar goed keeperswerk Van de Jongh bij inzetten van Marthijn Pothoven en Erwin Looms stond een echte bekroning van de sterke invalbeurt van de ex-DS'er in weg.