 Romeo Wouden in de keepersoutfit van Joop Hiele. De kleine Wouden moest de doelman van Dordrecht'90 vervangen, nadat deze voor de tweede keer dit seizoen en in zijn carrière rood kreeg. |
"Hij is een broertje van Menzo", scandeerde de Utrechtse aanhang. Aan de Krommedijkzijde werd wat afgelachen op het moment dat Romeo Wouden de ondankbare taak van Joop Hiele onder de lat moest overnemen.
Hiele werd zes weken na zijn rode kaart bij Vitesse tegen Utrecht opnieuw uit het veld gestuurd voor een vrijwel identieke situatie als op 30 oktober in Arnhem het geval was.
Ditmaal ging Johan de Kock gemakkelijk naar de grasmat op een moment dat hij eigenlijk niet meer in staat was de voor zich uit gespeelde bal te spelen.
"Wat moet ik dan doen?", riep een vertwijfelde Hiele. "Ik maakte me zelfs nog klein, omdat ik maar al goed weet hoe gauw door de heren scheidsrechters in dit soort situaties naar de rode kaart grijpen. Ik hoef toch geen schepje mee te nemen om een kuiltje te maken, zodat ik me kan ingraven en met zand overdekken?"
Hoofdschuddend zocht de goalie van Dordrecht'90 de kleedkamer op. Achter hem hees de kleine Romeo Wouden zich in het pak van Hiele om proberen de toegewezen strafschop te keren. Hij kwam er dichtbij, maar uiteindelijk was de inzet van Pieter Bijl te strak om zo door wie ook te stoppen.
Beslist
Door het benutten van de strafschop kwam FC Utrecht op 0-2 en daarmee
was de partij definitief beslist. Voor Dordrecht'90 een jammerlijke zaak,
omdat het juist in het laatste kwartier van het treffen nadrukkelijk aan
de poort rammelde.
De gelijkmaker leek er aan te komen en gezien de inzet, het veldspel en
de kansen mocht Dordrecht weldegelijk aanspraak maken op een puntendeling.
Dat het er uiteindelijk toch niet van kwam, had alles te maken met het
oude kwaaltje van het niet kunnen scoren.
Positief was evenwel dat Dordrecht'90 zich volledig revancheerde voor
het matige optreden in de laatste thuiswedstrijd tegen Volendam. "Toen
heeft het missen van die vroege strafschop ons de das om gedaan",
keek Peter Barendse nog even naar het voor hem fatale moment terug. "Ik
heb nog nooit zo vroeg in de wedstrijd een strafschop hoeven te nemen
en ik heb er in mijn carrière ook maar weinig gemist. Als je het
dan in zo'n belangrijke wedstrijd gebeurd, kun je wel door de grond zakken.
De hele wedstrijd was ik geen vijf stuivers meer waard."
Opsteker
Wat dat betreft betekende de overwinning op Roda JC een geweldige opsteker
voor de Dordtse formatie en ook tegen FC Utrecht toonde Dordrecht'90 dat
Volendam echt een miskleun was geweest.
Weliswaar vond Ab Fafié, trainer van FC Utrecht, dat zijn ploeg
aan onderschatting had geleden, daar stond tegenover dat Dordrecht'90
voldoende lef toonde om er een echte wedstrijd met de subtopper uit de
eredivisie van te maken. "We hadden er dan ook meer uit moeten halen",
vond trainer Han Berger, "maar door twee onnodige tegentreffers en
door het zelf niet benutten van de kansen, sta je toch met lege handen."
Kansen heeft Dordrecht'90 legio gehad. Nadat FC Utrecht via een gevaarlijk
schot van Jan Oosterhuis de wedstrijd had opengebroken, nam de thuisclub
het initiatief over. Michel Langerak en vooral Gerrie Slagboom met een
ziedende uithaal uit de tweede lijn lieten zien dat het Dordrecht'90,
waar Jerry Simons over rechts weer uitstekend werk verrichtte, ernst was.
Zeven minuten voor rust had Slagboom na een hoekschop van Warry van Wattum
zelfs de openingstreffer op zijn schoen, maar ook ditmaal verdween de
bal langs de verkeerde kant van de paal het niets in.
 Gerrie Slagboom haalt uit voor Dordrecht'90, maar zal de bal naast de verkeerde kant van de paal zien gaan. |
Kwelgeest
Zoals je dan vaak ziet valt de goal aan de andere kant van het veld.
Bij een hoekschop voor FC Utrecht kon de compleet afgeblokte Joop Hiele
twee minuten voor de rust geen kant op, waarna Robert Roest zich kon laten
feliciteren: 0-1.
Ook na de hervatting veranderde niet veel aan het spelbeeld. Alleen Wlodi
Smolarek bleef een kwelgeest voor de defensie van Dordrecht'90, maar Willy
Boessen had zijn tanden uitstekend in de ex-Feyenoorder gezet.
Daardoor was het toch weer de thuisclub dat voor de pressie zorgde, maar
naar mate de gelijkmaker uitbleef, ging de klok in het nadeel van Dordrecht'90
tikken.
Han Berger zag zich dan ook genoodzaakt om een kwartier voor tijd Jimmy
Simons voor Robin Shmidt in het veld te brengen en Steve Trittschuh te
laten debuteren ten koste van Peter Barendse.
Voor Trittschuh als centrale verdediger uiteraard een ondankbare taak,
maar Jimmy Simons kon zich in dat laatste kwartier geweldig uitleven.
Vooral zijn omhaal was bijzonder spectaculair, maar ook dat leverde Dordrecht'90
tijdens het slotoffensief niet de verdiende gelijkmaker op.
De domper in het Dordtse kamp was dan ook groot toen bij een Utrechtse
counter Smolarek de Sliedrechter Johan de Kock de ruimte instuurde. De
Kock was Jimmy Simons te snel af, waarna Hiele te lang aarzelde met het
uitkomen. Om de doelman van Dordrecht'90 uit te spelen, speelde De Kock
de bal ver voor zich uit. Te ver, want de bal leek recht richting de achterlijn
te gaan. Of De Kock dat ook inzag en zich daarom over Hiele - "Ik
krijg in mijn nadagen nog de naam van schopper", zei hij schamper
- liet vallen, zal wel altijd een vraagteken blijven, maar het leverde
de laatste wel een rode kaart en een strafschop tegen op. Romeo Wouden,
zo klein in dat grote doel, kon de nederlaag voor Dordrecht'90 uiteindelijk
niet afwenden, waardoor de goede wedstrijd dus nul komma nul opleverde.