DORDRECHT'90 KARIG BELOOND
Door zich in elk geval binnen de witte lijnen 90 minuten lag als eenheid te presenteren, hield Dordrecht'90 afgelopen zaterdag een punt aan het treffen met FC Groningen over.
De 0-0 tussen de beide 'herrieclubs', die voor de ogen van amper 600 toeschouwers tot stand kwam, was voor het team van trainer/coach Han Berger duidelijk een te karige beloning.
"Wij verdienden te winnen", oordeelde de Utrechter terecht.
"De ploeg was eindelijk weer eens een collectief, de afspraken zijn nagekomen en iedereen heeft keihard gewerkt".
Daarom zag Berger, die ook niemand van zijn spelers geboekt zag worden, ook geen aanleiding Romano Sion in de slotfase in te zetten. "Wellicht had hij met een actie voor een goal gezorgd, maar voor hetzelfde geld laat hij Jerry de Jong een keer lopen en is het 0-1", wenste Berger het evenwicht binnen zijn ploeg onder geen beding te verstoren.
Die 0-1 behoorde trouwens toch tot twee keer toe levensgroot tot de mogelijkheden.

Wereldreacties
Gelukkig voor de Krommedijkers lag de geconcentreerde keepende invaller-doelman Ricardo de Jongh dwars. "Twee wereldreacties van Ricardo", liet Han Berger later de twee reddingen van de stand-in van Joop Hiele nog eens de revue passeren.
Eerst tikte hij halverwege de tweede helft met de vingertoppen een secuur door Edwin Olderiekerink genomen vrije trap via de onderkant van de lat uit de bovenhoek. En in de voorlaatste minuut vulde hij na een spetter van invaller Jos Rossien half gekeerd te hebben in de rebound van Harris Huizingh tijdig met zijn lichaam het gapende gat achter hem op.
Romeo Wouden had er daarna voor Dordrecht'90 alsnog een feestelijk slot aan kunnen breien, maar de snelle aanvaller kreeg de bal niet meer achter de uitblinkende doelman Patrick Lodewijks.
"Lodewijks was het enige lichtpuntje bij ons", was Leen Looijen, de nieuwe trainer van tobclub FC Groningen, de huurling van PSV dankbaar. De opvolger van de weggestuurde Pim Verbeek zei geweldig geschrokken te zijn.

Niet geloven
"Ik kon m'n eigen ogen niet geloven. Ik wist van te voren, dat wij hier geen goede wedstrijd zouden spelen, maar dat het zo slecht zou zijn, had ik niet verwacht".
Van het bij Groningen gehoopte schokeffect was dan ook geen sprake. Het door de gebeurtenissen van het afgelopen half jaar mentaal lamgeslagen FC Groningen rammelde aan alle kanten. Zonder een greintje zelfvertrouwen en zeer nerveus hobbelden de Groningers over de sfeerloze Krommedijk met het centrale verdedigingsduo Claus Boekweg en Jan Veenhof in een trieste hoofdrol. Deze twee verdedigers, die grossierden in balverlies en herhaaldelijk door Romeo Wouden en Pascal Langenhuysen voor schut gezet werden, waren met voorsprong de twee allerslechtste Groningers.

Wouden
Gelukkig voor de volgelingen van Leen Looijen bleef hun grootste kwelgeest, Romeo Wouden, qua afronding ernstig in gebreke. Vijf beste kansen werden door de speersnelle Dordtenaren om zeep geholpen.
Han Berger, met zijn ploeg het negende competitiepunt verdiend, nam na afloop zijn pupil in bescherming. "Romeo heeft keihard geknokt en de kansen heeft hij stuk voor stuk op basis van zijn snelheid zelf gecreëerd. Waarbij komt dat hij ook weinig geluk had. Waar is, dat hij dit seizoen zo alles bij elkaar al tussen de 15 en 20 keer alleen voor de keeper is verschenen."
Hetgeen tegen FC Groningen na een fout van Boekweg meteen in de openingsminuut al het geval was, maar het been van Lodewijks verstoorde een vroeg Dordts doelpuntenfeestje. In de Dordtse defensie bleven ditmaal de traditionele missers uit. Hans Kraay, in eerste instantie slechts het standpunt weg-is-weg huldigend, gooide zijn hele ziel en zaligheid erin.
In zijn enthousiasme trok Kraay, wiens opbouw na rust veel beter was, de goed spelende Roël Liefden en Maarten Atmodikoro, die op slag van rust een inzet van Eric van Kessel van de doellijn werkte, mee. Brian Wilsterman maakte de tobbende Hennie Meijer 'onzichtbaar' en Gerrie Slagboom voerde zijn taak om de kopsterke Harris Huizingh in de lucht te beteugelen, nauwgezet uit.
Reinier Robbemond, die als rechtermiddenvelder de zone moest bestrijken, viel op in die rol, terwijl Warry van Wattum en Pascal Langenhuysen diverse leuke steekpassjes verzonden Jerry Simons tenslotte bezorgde Joop Gall een meer dan lastig avondje.
Kortom, niemand van de elf Dordtenaren viel ditmaal buiten de boot, al mag geen seconde uit het oog verloren worden dat het hopeloos met zichzelf overhoop liggende FC Groningen een wel erg zwakke tegenstander was.
Eddy Achterberg, namens FC Twente (komende zondag in het Diekman tegenstander van Dordrecht'90) naast ex-international Bennie Muller op de tribune, zal dat in zijn rapportage voor zijn 'baas' Rob Baan stellig laat meewegen.