SVV DORDRECHT'90 WEER OP PIJNBANK
Evenals vorig seizoen toen SVV Dordrecht'90 bij
FC Den Bosch een 4-1 bekernederlaag aan de broek kreeg, verliet de Dordtse
eredivisionist met het schaamrood op de kaken De Vliert.
Hoewel het scorebord voorbije zaterdag slechts de bescheiden cijfers 2-0
aangaf was de keiharde realiteit, dat de ploeg van Han Berger en technisch
debutant een voetballesje kreeg.
Zo kreeg het in De Vliert opnieuw op de pijnbank gelegde SVV Dordrecht'90
bijvoorbeeld een lesje in positiespel. Behalve dat bewoog het elftal van
Hans van der Pluym prima, er werd goed gekaatst, de zijkanten uitstekend
benut en zelfs de qua snelheid toch niet uitblinkende verdedigers Jos van
Eck en Wim Volkerink (ex-Emmen) lieten zich regelmatig voorin zien. Maar
wat misschien wel het meest belangrijkste was; de bal werd daarbij steeds
slechts één keer geraakt.
"Het liep bij ons fantastisch", glunderde de ooit voor DS'79 en
Dordrecht'90 uitkomende en sterk acterende verdediger Frans van der Heide
niet zonder trots.
"We trainen er fanatiek op, maar het is natuurlijk hartstikke fijn
als het er tijdens de wedstrijden ook uitkomt".
Al gebiedt de eerlijkheid te zeggen, dat de Krommedijker hun volledige medewerking
aan het Brabantse showtje verleenden.
Dramatisch
In zijn napraatje wenste Han Berger, die zijn middenveld volkomen overlopen
zag worden, niet op de details in te gaan. "Wij speelden dramatisch
en als ik alle fouten moet gaan analyseren zit ik hier morgenavond nog.
Met 2-0 mogen we trouwens nog niet eens mopperen". Feit is dat het
spel van het opvallend matte SVV Dordrecht'90 met name in de eerste omloop
schril afstak tegen de frisse aanpak van de Bosschenaren. "Mijn complimenten
voor FC Den Bosch", loofde Han Berger dan ook sportief.
Bij de thuisclub, vooraf zo'n beetje door iedereen als het lelijke eendje
en gedoodverfde degradant van de PTT-telecompetitie afgeschilderd, hadden
de spelers alles voor elkaar over.
Iets wat van SVV Dordreht'90, dat overigens vergeleken met vorig seizoen
duidelijk aan kwaliteit heeft ingeboet, bepaald niet gezegd kan worden.
Vrijwel alle persoonlijke duels gingen verloren en te veel spelers verzaakten
en lieten hun tegenstander lopen.
Uitzonderingen
Gerrie Slagboom, Joop Hiele, invaller Virgil Breetveld, van wie aanvallend
tenminste nog enige dreiging uitging, de beide knokkertjes Willy Boessen
en de in de slotfase herhaaldelijk een frontdienstje pikkende Jan Mulder
waren de gunstige uitzonderingen. Verder was de rol van Robin Schmidt,
die de geschorste Peter Barendse als vrije verdediger verving, niet eenvoudig.
Enerzijds wilde hij best zijn zwalkende middenvelders assisteren, doch
anderzijds kon hij achterin eigenlijk niet gemist worden. Daarvoor kreeg
Brian Wilsterman immers te weinig vat op de lastig te bespelen en balvaste
20-jarige spits Dirk Jan Derksen. Samen met de Deen Dennis Heine groeide
hij uit tot de beste Bosschenaar.
Vernoemd duo imiteerde de een week eerder gescoorde goal tegen FC Utrecht
knap. Met Heien in de rol van aangever en de kleine Derksen in de scorende
(met het hoofd) rol.
Kansen
Het bleek voor rust de enige Dordtse averij. Dit omdat de door de supporters
bespotte Raymond Smeets, de ook nog een keer in buitenspelpositie scorende
Jos van Eck, René Nijhuis en Dirk Jan Derksen beste kansen onbenut
lieten en Brian Wilsterman op de doellijn Joop Hiele nog een keer assisteerde.
De aanvallende daden van SVV Dordrecht'90 in deel één zijn
snel opgesomd. Een slappe kopbal van Jerry Simons, een duidelijk betere
van Gerrie Slagboom, een vrije trap van Warry van Wattum (naast) en een
door doelman Hans Vonk (ex-Unitas) knap geblokte bal van Jerry Simons.
Het was precies de enige keer, dat Jerry Simons op snelheid de defensie
van de thuisclub wist uit te spelen.
En juist op snelheid zijn karaktervolle verdedigers als Wim Volkerink,
Jos van Eck en de geel ontvangende Frans van der Heide te pakken.
Wat meer
Na rust toonde SVV Dordrecht'90 wel wat meer gezonde agressie, maar, zoals
Berger later stelde, er zat kop noch staart aan.
De overtuigend keepende Hans Vonk moest duidelijk wat meer in het geweer
komen.
Zwoegen
Zo ontnam hij uitlopend Roël Liefden een fraaie mogelijkheid, maar
ondanks aandringen van de zwoegende Gerrie Slagboom en Virgil Breetveld
bleef een echte aanvallende Dordtse vuist achterwege.
Nadat Hans Kraay een kopduel had verloren en Brian Wilsterman, later nog
een keer met een voorzet de buitenkant van de paal rakend, koppend de
mist was ingegaan leidde dit tot een even ongelukkig als vreemde handsbal
het definitieve Dordtse verlies in. De door arbiter Hans Blom, die Jan
Mulder, Jimmy Simons en Gerrie Slagboom op de bon slingerde, toegekende
'pingel' werd door Dennis Heine achter Joop Hiele geschoten.
Waarmee de strijd gestreden was en SVV Dordrecht'90, waar de kort voor
tijd ingevallen Romeo Wouden ook niets meer aan de zaak kon veranderen,
nog bofte dat de spetterende kopbal van Erik Meulendijk door de lat geremd
werd en Joop Hiele tot tweemaal toe Raymond Smeets dwars zat.
|