Onvrede bij Dordrecht'90 over het door Jeroen Boere gescoorde buitenspeldoelpunt van VVV:

REVANCHE ZONDER GLANS
Praatjes, zo bleek afgelopen zaterdag in de ijskoude Koel weer eens duidelijk, vullen geen gaatjes.
Van een 'ander', dus agressiever en vooral beter VVV, zoals trainer Henk Rayer vijf dagen eerder na de 6-2 nederlaag tegen Dordrecht'90 zo strijdlustig repte, was immers geen sprake.
In één ding haalde de trainer van VVV echter wel zijn gram. De door hem voorspelde revanche kwam wel tot stand, maar de 2-1 zege was er duidelijk één zonder enige glans.
Collega Hans Verèl wist eigenlijk niet of hij na de onverdiende en ongelukkig tot stand gekomen verliespartij huilen of lachen moest. In zijn napraatje klonk na lof ook teleurstelling door. De positieve zaken werden door hem het eerst opgesomd.
"Wij hebben hier gedurfd en goed gespeeld", klonk het waarheidsgetrouw. "VVV in de Koel na de rust volledig vastzetten is nogal niets. Het fijne is dat wij daarbij achterin geen kans hebben weggegeven en dat is een bewijs dat wij groeien en het met onze spelstijl de goede kant opgaat".
Om het tegenvallende resultaat kon hij echter moeilijk heen. "Toch vind ik, teleurgesteld een te groot woord", vatte Verèl de onnodige uitglijder dapper samen.

Das
Al had hij zich wel degelijk gestoord aan de gebrekkig afronding. Een kwaal, die Dordrecht'90 dit seizoen al eerder de das omdeed. "Een minpunt", ventileerde Verèl zijn teleurstelling. Waarbij zijn gedachten ongetwijfeld nog even terugdwaalden naar de gemiste droomkansen van Gerrie Slagboom en Johan Molenaar.
Eerstgenoemde, fraai aangespeeld door de gestaag in zijn moeilijke rol groeiende Jan Olde Riekerink, verzuimde door te lopen en schoot de bal volkomen vrij staand te gehaast in het zijnetje en de van zijn griepje herstelde Johan Molenaar bleef vanaf enkele meters voor een open doel eveneens op pijnlijke wijze in gebreke.
Henk Rayer zwaaide Dordrecht'90, dat achterin met Wilco van Haren, Brian Wilsterman en Roël Liefden en na rust met Jan Olde Riekerink constant er voor scherp en accuraat acteerde, verdiende lof toe.
"Wij zijn na rust op alle fronten afgetroefd. Fysiek en qua kopkracht (om Langerak in de lucht te beteugelen liet hij na rust de lange Jack Weerst invallen) kwamen wij er niet aan te pas.
Dat Dordrecht heeft er een paar gasten van dik 1.88 bij lopen. "Ik", zocht hij toch naar een excuus, "miste helaas mijn vrijwel volledige middenveld".
Verèl, die de absentie van Frans van der Heide (dijbeen), Wessel Weezenberg (lies) en de eerder tegen VVV driemaal scorende Romeo Wouden (keelontsteking) slechts zijdelings aanstipte, zag zijn ploeg in De Koel niet bijster fortuinlijk spelen.
neem de in de 40e minuut van de eerste helft tot stand gekomen 2-0. Na een vergissing van Roël Liefden, eerder l een keer bijna per ongeluk in eigen doel schietend en de pijlsnelle Stefan Venetiaan bijna achteloos uitschakelt, belandde de bal via een omweg bij de overduidelijk in buitenspelpositie verkerende Jeroen Boere, die van dichtbij uithaalde.
Dordtse protesten bij de grensrechter en arbiter Van Riel haalden niets uit. De zeven minuten eerder door Jos Rutten gescoorde openingstreffer kwam vanaf de witte stip, omdat Ries Fok binnen de beruchte lijnen het standbeen van Jos van Aert had weggetikt.
Jos Rutten ramde de 'pingel' laag in de hoek. Dit tot tweemaal toe, omdat eerder wat spelers te vroeg waren ingelopen.
Later (12e minuut na rust) zou Ries Fok vanaf elf meter hetzelfde bij John Roox doen. Hij mocht zich in zijn specialiteit uitleven vanwege een onnodige handsbal van Jos Rutten.
Meteen trouwens ook de laatste daad van Fok, want om beter de braak liggende ruimte op rechts te benutten en de file in het centrum te ontlopen liet Verèl de jonge Reinier Robbemond in de hoofdmacht debuteren. Iets waar de over een prima passeerbeweging beschikkende Robbemond prima deed.
Hoewel Carlo L'Ami voor rust nog een keer zijn voet flitsend moest gebruiken bij een inzet van Jeroen Boere en hij Gerestein nog een keer in de grond zag schieten moest hij gedurende een groot deel van de wedstrijd de gebeurtenissen vanaf afstand kleumend volgen.
Pas in blessuretijd liet Stefan Venetiaan, die bij de schaarse tegenstoten veel te egoïstisch bleek, hem nog even schrikken. Tevens suisde nog een keer een vrije trap van Jos Rutten maar net naast.
En Dordrecht'90? Wel, ook voor rust kwam de Krommedijkclub, zij het niet zo nadrukkelijk als erna, diverse malen in aanmerking voor een huldiging. De niet onverdienstelijk spelende Erik Willaarts, voor wie nog geen club zich heeft gemeld en door de absentie van Wouden een nieuwe kans krijgend, kreeg door de slecht uittrappende John Roox de beste aangeboden.

Strafschop
De Woudenberger, aan wie overigens na rust nog een zuivere strafschop onthouden werd, mikte de bal echter te haastig knullig in de handen van Roox. Een sluitpost, die de zes treffers van de Krommedijk aanzienlijk beter verteerd bleek te hebben dan zijn chaotisch opererende verdedigers.
Pogingen van Johan Molenaar, Gerrie Slagboom en de in de lucht heersende Michel Langerak liepen door het ontbreken van net dat tikje venijn op niets uit.
De wel actieve Dirk van der Laan, nog altijd wanhopig naar zijn goede RBC-vorm zoekend, liep tussen de bedrijven tegen zijn derde boeking op en dient derhalve tegen Twente aan de kant te blijven.
Scoreverloop: Rutten 1-0, Boere 2-0, Fok 2-1.
Opstelling VVV: Roox, Janfada, Rutten, Polman, Verberne, Van Aerts (Graef), Minten (Weerts), Derix, Boere, Venetiaan, Gerestein.
Dordrecht'90: L'Ami, Van Haren, Olde Riekerink, Wilsterman, Liefden (geboekt), Fok (Robbemond), Molenaar, Slagboom, Langerak, Willaarts, Van der Laan.