Beslissend moment: l'Ami stopt de strafschop.

ONTSNAPT!
Vierduizend toeschouwers hielden zaterdagavond negentig minuten lang de adem in.
Zou het Dordrecht'90 nu wel of niet gaan lukken om de door Vlissingen opgeworpen 'Zeeuwse zeewering' te slechten.
Het lukte uiteindelijk wel, want in de allerlaatste minuut van het uiterst hectische treffen aan de Krommedijk kopte Ries Fok Dordrecht'90 in de zevende hemel: 1-0.
Wat een ontknoping van een voetbalthriller, waarin Dordrecht'90 constant het voortouw heeft gehad, maar er maar niet in slaagde het bevrijdende doelpunt te scoren.
Naar mate de tijd verstreek kreeg Vlissingen steeds meer zelfvertrouwen en de debutant in het betaalde voetbal had een kwartier voor tijd zelfs nog een uitgelezen mogelijkheid om het duel in het voordeel te beslissen.

Redden
De ploeg van Jo Jansen kreeg op dat moment van de uiterst inconsequente scheidsrechter Meijer een strafschop te nemen, nadat Celso dos Santos over de knie was gegaan.
Doelman Carlo l'Ami redde op dat moment voor Dordrecht'90 de wedstrijd door de elfmeter uitstekend te keren. Vanaf dat moment kon Dordrecht'90 rekenen op de steun van het publiek en kreeg het Dordtse spel een extra injectie met als uiteindelijk resultaat de winnende treffer in de laatste minuut van de wedstrijd.
Voor de spelers van Vlissingen, die er onder leiding van libero Ron van Dam alles aan hadden gedaan om de poort gesloten te houden kwam de klap keihard aan. Kort daarvoor had trainer Jo Jansen nog provocerend het hek naar de uitgang opengezet met de woorden: Voor mij is de wedstrijd nu wel afgelopen. dik tevreden als hij was met de stand van dat moment.
Jansen had evenwel geen rekening gehouden met de oudste voetbalwet: het is pas tijd als de scheidsrechter voor het laatst heeft gefloten. De kritiek van de trainer van Vlissingen dat de wedstrijd wel een heel lange blessuretijd kende, vijf minuten, kwam dan ook als zwak over.

Tijdlengen
Vergeten was hij blijkbaar al dat zijn manschappen gedurende de wedstrijd aan alle kanten geprobeerd hadden tijd te lengen en vergeten was hij ook dat zijn ploeg er aan de Krommedijk nauwelijks een wedstrijd van kon maken.
Vlissingen kwam voor een punt naar Dordrecht en dat liet het vanaf de eerste minuut duidelijk merken. Een tactiek waarmee het nog bijna succes zou boeken ook.
"Want Dordrecht'90 lukte het maar niet om een snelle openingstreffer te forceren, hoewel de druk er in het eerste half uur van de wedstrijd groot genoeg voor was geweest.
Ries Fok, Erik Willaarts, Romeo Wouden en Ton Rietbroek kregen stuk voor stuk de kans om Dordrecht'90 over de drempel te tillen, maar het geluk was in deze fase zeker met doelman Ruud Pennings.
Kansloos was hij bijvoorbeeld op de spetter van Jan Olde Riekerink van zo'n dertig meter afstand. De lat kreunde onder de kracht van het schot, maar liet ook Dordrecht'90 van ellende kreunen. Weer geen doelpunt.

Moedeloos
De moedeloosheid slop enigszins in het Dordtse spel. Het offensief werd in het laatste kwartier voor rust afgezwakt, maar Vlissingen, dat gokte op zijn spitsen Dorst en Dos Santos, met backing-up van Remco van Keeken, kon er aanvallend nog steeds weinig tegenover stellen. Carlo l'Ami hoefde in deze 45 minuten slechts een keer ver zijn doel uit te komen om met zijn hoofd een Vlissingse doorbraak te verijdelen.
'Na de rust kreeg Dordrecht'90 een tegenvaller te incasseren toen het Jan Olde Riekerink met een enigszins overbelaste lies naar de kleedkamer zag vertrekken. Het had enige wijzigingen in de opstelling tot gevolg, waardoor er een te groot gat op het middenveld kwam te liggen.
Vlissingen kon dus niet meer zo sterk als in de eerste helft onder druk worden gezet en naar mate de minuten verstreken, viel er toch enige onrust op het veld te bespeuren. Hans Verèl gooide Leen van der Weel als pinch-hitter het veld in, maar sloeg zijn handen voor zijn ogen, toen Dos Santos een kwartier voor tijd een onvrijwillige tuimeling in het strafschopgebied maakte.

Tijd scheids! Vlissingen-trainer Jo Jansen tracht, terwijl Hans Verèl nog langs de zijlijn loopt te ijsberen, scheidsrechter Meijer tot het laatste fluitsignaal te vermurwen. Kort daarop scoort Dordrecht'90 1-0.

Stormen
L'Ami bleek een redder in nood door de strafschop van Remco van Keeken te keren, waardoor de kans voor Dordrecht'90 op de overwinning nog steeds niet was verkeken.
Opnieuw stormde Dordrecht'90. Nu met een alles of niets instelling. Nog leek het feest niet door te gaan. Ex-Heerjansdammer Gerald Baars leek alsnog roet in het eten te gooien door alleen op l'Ami af te stormen, maar opnieuw stond de doelman van Dordrecht'90 zijn mannetje. Aan de andere kant van het veld mikte Erik Willaarts eerst net te hoog met zijn hoofd, zag enkele minuten later een inzet van de doellijn worden gehaald, maar mocht uiteindelijk toch meejuichen toen Ries Fok in een kluwen van spelers de bal in het uitnodigende doel kopte.
Gerechtigheid volgens de supporters van Dordrecht'90, een drama volgens de aanhang van Vlissingen

Scoreverloop
Scoreverloop: 90. Ries Fok 1-0. Scheidsrechter Meyer. Toeschouwers 4000. Gele kaarten: Rietbroek en Pruymboom (Dordrecht'90), Baars (Vlissingen).
Opstelling Dordrecht'90: L'Ami; VanHaren, Olde Riekerink (Pruymboom), Rietbroek, Slagboom; Weezenberg, Wilsterman (Van der Weel), Fok; Wouden, Willaarts, Van der Laan.
Vlissingen; Pennings; Van Dam, Magito, De Nooyer, Eikenhout; Sweres, Poortvliet, Van Aerde; Dorst, Van Keeken (Baars), Dos Santos.