Dordrecht'90-speler Gerrie Slagboom legt met de tong uit de mond aan voor een schot. De Telstar-verdediger Pieter Mulders, Theo Koopmanschap en Keit Masefield (v.l.n.r.) wachten af.

LIEF VOOR TELSTAR
Hoewel er op het spel best nog het één en ander viel aan te merken, toonde Dordrecht'90 zaterdagavond eindelijk weer eens de wil om te winnen.
Het resultaat daarvan was, dat Telstar aan de Krommedijk vooral op basis van een flinke dosis werklust met 2-0 werd verslagen.
De overwinning had overigens veel en veel hoger moeten uitvallen, maar de thuisclub had in de afwerking Vrouwe Fortuna nou niet bepaald aan haar zijde. Zo trof Dordrecht'90 tot driemaal toe het 'houtwerk', terwijl de bal ook nog eens twee keer op het laatste moment van de IJmuidense doellijn werd gehaald.
"En omdat die er maar niet in wil, werd het spel onrustig. De ene counter ligt tenslotte altijd op de loer", blikte Dordrecht'90-trainer Hans Verèl op het door amper duizend toeschouwers bijgewoonde treffen terug.
Een Verèl, die na afloop trouwens min of meer voor het eerst openlijk toegaf, dat de door hem geprefereerde aanvallende spelstijl (met achterin één-op-één) tot nu toe niet geweldig uit de verg is gekomen. "Nee, dat is duidelijk, al heb ik door blessures en schorsingen ook nauwelijks zoveel mogelijk met een vaste basiself kunnen spelen", stelde de oefenmeester.
"Maar het is een feit, dat er nogal wat fouten in het positiespel worden gemaakt en dat we te veel goals tegen krijgen. Ik hoop, dat het in de tweede competitiehelft beter gaat lopen, maar het kan ook wel volgend jaar worden, wanneer we hebben bekeken met welke spelers we in deze spelstijl kunnen doorgaan", aldus Verèl, die al liet doorschemeren daarbij een leiderstype á la Ton Pattinama, hoe dun gezaaid ook, heel belangrijk te vinden.
Het duel tegen het kwaliteitsarme Telstar, dat alleen de pas 18-jarige Jerrel Hasselbaink - hij kreeg van arbiter Overkleeft een volkomen belachelijke gele kaart voorgehouden - boven de middelmaat zag uitsteken, begon spectaculair. Reeds na drie minuten caramboleerde een fraai 'gekrulde' vrije trap van de andermaal tegenvallende Dirk van der Laan op miraculeuze wijze via de binnenkant van de paal uit het doel.
Het was het begin van een helft, waarin Dordrecht'90 zeker niet goed speelde (zo zocht het vaak te lang in een te laag tempo naar een voetballende oplossing en werd tevens de achterlijn slechts zelfden bereikt), maar wel zo'n slordige acht reële scoringskansen creëerde. Johan Molenaar, Romeo Wouden (wederom goed op dreef), de links in de zone acterende Gerrie Slagboom en Michel Langerak - hij bleef zelfs viermaal in gebreke - hadden het kanon echter met nat kruit geladen.
Telstar kon Dordrecht'90, dat libero Jan Olde Riekerink voornamelijk achter zijn defensie zag opereren, slechts via Jerrel Hasselbaink en John van den Hoogenband (ex-FC Den Haag) in de problemen te brengen.
Na de kantwisseling, toen Olde Riekerink zich wat meer met de aanval ging bemoeien, ging het kansenfestijn vrolijk verder. En opnieuw kreeg Dordrecht'90, dat de bal in deel twee veelvuldig in het centrum pompte, veruit de meeste. Tegenover de countermogelijkheden van Jerrel Hasselbaink (ongelukkig ingeleid door Frans van der Heide) stonden namelijk 'dotjes' voor Michel Langerak (van zijn drie pogingen belandde er eentje op de lat), Gerrie Slagboom en Dirk van der Laan.
De inmiddels voor Johan Molenaar ingevallen Erik Willaarts (ook Olde Riekerink had ten faveure van Ries Fok het veld geruimd), smaakte uiteindelijk na 25 minuten het genoegen aan de basis van de openingstreffer te staan. Uitgeweken naar rechts, waar ook voortdurend de ruimte lag, bediende de gepasseerde spits Michel Langerak, die ditmaal goed naar de eerste paal komend wel het net vond.
"Toch klasse van Michel", prees Verèl, die Roël Liefden en de met 'geel' bestrafte Brian Wilsterman tot zijn sterkste pionnen mocht rekenen, de lange aanvaller. "Hij mist veel kansen, maar hij geeft nooit op. En die instelling werd gelukkig beloond."

Kansenfestijn
Vijf minuten later kwam de winst definitief in Dordtse handen, toen Romeo Wouden na een knappe soloactie een 'dwarrelbal' losliet, waarop Telstar-goalie Jan Klouwer geen kijk had: 2-0.
Dat Gerrie Slagboom één minuut voor tijd nog maar eens de paal op zijn weg vond, deerde bij Dordrecht'90, dat de strijd om de vierde periodetitel dus goed is begonnen, niemand meer.
Rest nog te vermelden, dat Ton Rietbroek - onlangs werd nota bene nog met alle macht zijn schorsing van vier wedstrijden aangevochten - de volle 90 minuten in de dug-out doorbracht. "Ik heb twee voorstoppers tot mijn beschikking en daarvan vind ik Frans van der Heide momenteel de beste", lichtte Hans Verèl tot slot toe. "Misschien dat Rietbroek als verdedigende middenvelder te gebruiken is. Maar op die positie deed Wilco van Haren (tegen Telstar geschorst, AV) het bij Rijnburgse Boys perfect, terwijl het Ton vorige week met het tweede elftal tegen Excelsior op die plek heel wat minder goed afging".
Scoreverloop: 1-0 Michel Langerak, 2-0 Romeo Wouden.
Opstelling Dordrecht'90: L'Ami; Liefden, Olde Riekerink (Fok), Van der Heide, Slagboom; Wilsterman, Weezenberg, Langerak; Molenaar (Willaarts), Wouden, Van der Laan.
Telstar: Klouwer; Masefield, Koopmanschap, Van der Zwaan, Van Duijvenbode; Hasselbaink (Vijent), Mulders, Oostrom, Van den Hoogenband; Van Delden (Smak), De Roode.