Erik Willaarts wordt na het scoren van de vijfde treffer bedolven onder zijn mede-spelers. Herkenbaar is libero Jan Olde Riekerink. Op de tribune wordt het feestje meegevierd. 'Bliksemafleider' Romeo Wouden (9) en Dirk van der Laan zijn op weg naar de middenstip.

'N DROOMSTART
Dordrecht'90, het troetelkind van zakenman Kees den Braven, kende aan de Krommedijk een droomstart.
Het Rotterdamse Excelsior, vooraf toch als minimaal gelijkwaardig beschouwd, werd royaal met 5-1 verslagen.
De Dordtse gezichten, hoe kan het anders, stonden na vele jaren van kommer en kwel eindelijk weer eens op mooi weer. Hetgeen Excelsior-trainer Sandor Popovics, wie al die begrijpelijk euforie uiteraard niet ontgaan was de volgende uitspraak ontlokte: "Dat Dordrecht'90 is opgeleefd is duidelijk, maar ik dacht toch dat mijn spelers reclame voor AKAI maakten en niet voor Den Braven".
Waarmee de gewezen Hongaar zijn gehoor duidelijk probeerde te maken, dat het veel ruimte gevende Excelsior de Dordtenaren eigenlijk geen strobreed in de weg had gelegd. Zwarte Pieten wenste hij niet uit te delen, maar de van Feyenoord gehuurde Arjan van der Plas, Ton Pronk en Paul Osenga kregen van hem in ieder geval een dikke onvoldoende. Verder wilde Popovics niet gaan: "Ik laat mijn spelersgroep niet in het openbaar vallen. Het komt heus wel goed. Kom over een paar weken maar terug, dan kan je een positief verhaal schrijven".
De blije Hans Verèl, beseffend dat het zijn ploeg niet bepaald had tegengezeten, hoorde het relaas van zijn geplaagde collega met een veelbetekende glimlachje aan. "Het kon niet beter. Alles is perfect gelopen", stelde hij tevreden vast.

Erik Willaarts maakte tijdens zijn eerste competitieoptreden voor Dordrecht'90 zijn faam als schutter met drie treffers meteen waar.

Wenkbrauwen
Slechts een minuut of vijf zal hij de wenkbrauwen gefronst hebben. In die korte periode, waarin een verkrampte Dordrecht even naar de juiste organisatie zocht, combineerde Excelsior verbazend gemakkelijk. Tot aan doelman Theo Speelmeijer geraken was er echter niet bij. Zo de breiende en tempoloze Rotterdammers, van wie alleen Edwin van Buren agressie toonde, heel de wedstrijd aanvallend machteloos bleken.
De eerste de beste uitval hielp het véél met weinig kansen doende Dordrecht'90 echter meteen op het paard. De door Jan Olde Riekerink aangespeelde Wessel Weezenberg bediende Erik Willaarts en die deed bij zijn eerste balcontact prompt waarvoor hij is aangetrokken: scoren dus.
De 2200 toeschouwers, waaronder vaste supporter burgemeester Jan Noorland van Dordrecht, zagen Dordrecht'90 toen groeien. De 'hangend' op links spelende Dirk van der Laan spoot na een kwartier langs Arjan van der Plas en Steef Buys. Het daarop volgende maatwerk werd door Willaarts, die Edwin van Ooyen onder de voorzet zag doorgaan, met het hoofd afgemaakt.

Haakwerk
"Twee kansen en twee doelpunten", stelde Sandor Popovics later bitter vast. Bijna werd het zelfs drie uit drie, maar arbiter Egbertzen zag in het haakwerk van Van der Plas op Van der Laan geen strafschop. Na dat moment, ongeveer halverwege de eerste helft, viel de wedstrijd stil. Het op twee gedachten hinkende Dordrecht'90, doorgaan of consolideren en beducht voor de aansluiter', gunde Excelsior het initiatief en trapte op de rem.
Behalve balbezit hielde de Woudenstein-club daar niets aan over. Door de Dordtse patstelling werd bij de schaarse uitbraken goed zichtbaar, dat de wisselwerking op het middenveld tussen Wessel Weezenberg en Ries Fok niet altijd helemaal je van het was. "Ries en Wessel gingen te veel samen naar voren en dat is niet de bedoeling. Als er één gaat moet de ander blijven", hield Verèl beid middenvelders de spiegel voor.
Na rust dreigde de partij even te verzanden. Pas toen de gewezen Heerjansdammer Steef Buys bij de weinig kopsterke Rotterdammers inschoof vlamde de partij op.

Olde Riekerink
Jan Olde Riekerink, goed coachend en in zijn rol als libero groeiend, luidde een sterke Dordtse periode in. De blonde mandekker Ton Rietbroek passte messcherp op Brian Wilsterman en deze sterk spelende middenvelder knalde fraai via de onderkant van de lat raak.
Pas daarna kreeg Excelsior de eerste doelkans, maar Edwin van Buren, die een luchtduel van Theo Speelmeijer er al dan niet op onreglementaire wijze won, zag zijn inzet door Jan Olde Riekerink van de doellijn gehaald. De uitblinkende en ooit bij Oranje Wit begonnen Dirk van der Laan, naderhand bescheiden opmerkend dat hij nu eenmaal als man van de voorzetten gehaald was, legde de bal in de resterende minuten nog tweemaal panklaar. Eerst voor de dankbare koppende Ton Rietbroek en enkele minuten later voor Erik Willaarts. Waardoor de Woudenberger zijn faam als afronder kon oppoetsen.

Ton Rietbroek scoort de 4-0.

Aangetrokken
"Daarvoor hebben ze mij aangetrokken", stelde Willaarts in navolging van Van der Laan nuchter vast. "Zonder de andere jongens maak ik ze natuurlijk niet", verwees de topscorer naar zijn ploegmakkers. Een uitspraak, die de op het collectief hamerende Hans Verèl ongetwijfeld deug zal doen. Als collectief zullen zijn spelers waar tussen de gezonde rivaliteit als de schorsingen achter de rug zijn en de ziekenboeg straks is leeggestroomd, immers moeten opereren.
"Concurrentie houdt iedereen scherp", sprak de na een jaar (met SVV tegen Heracles) weer eens scorende Ton Rietbroek. "Bij SVV hadden we 24 spelers. Die hadden we door blessures en schorsingen nodig ook. Allemaal hebben ze vroeg of laat meegedaan". Dat Excelsior in de slotminuut via Edwin van Buren de twijfelachtige eer nog kon redden kon de pret in het Dordtse kamp niet drukken.
Nadat de eerste vreugde wat was weggeëbd begon een aantal spelers, waarvan Wilco van Haren zijn verdedigende taak prima uitvoerde, al aan de komende klus tegen RBC te denken. "Beide voetjes op de vloer hoor", damde Jan Olde Riekerink die gistermorgen met zijn medespelers vanaf tien uur de afvalstoffen uit het lichaam liep, het begrijpelijk optimisme in.
De ex-Spartaan, beseffend geen druk van betekenis op zijn defensie te hebben gehad, weet uit ervaring dat niet alle tegenstander zich zo gemakkelijk zullen overgeven als Excelsior.
Scoreverloop: 1-0 Erik Willaarts, 2-0 Erik Willaarts, 3-0 Brian Wilsterman, 4-0 Ton Rietbroek, 5-0 Erik Willaarts, 5-1 Edwin van Buren.
Opstelling Dordrecht'90: Speelmeijer; Van Haren, Olde Riekerink, Rietbroek, Charité (Liefden); Weezenberg, Wilsterman, Fok; Wouden, Willaarts, Van der Laan.
Excelsior: Van Ooyen; Van der Plas (geboekt), Buys, Pronk, Valentijn; Osenga, Leo van Buren (Van Wattum), Roos; Tammer (De Romijn), Edwin van Buren, Burleson.