Duel op hoog niveau.

DE STILLE KRACHT VAN NAC
De Stille Kracht van NAC. Heel voetballend Nederland weet er over mee te praten. Iedereen weet ook wat het inhoudt, maar geen trainer heeft er een effectieve remedie op gevonden.
Zelfs Hans Verèl, de leidende man van Dordrecht'90, die zelf de krachten van de tribune aan de Beatrixstraat voor NAC in zijn voordeel heeft mogen gebruiken, lukte het niet om de uitwerking van deze speciale 'drug' voor de club uit Breda te bestrijden.
Ook hij ging er met zijn huidige club Dordrecht'90 aan onderdoor. Dordrecht'90, dat de laatste zeven wedstrijden door geen tegenstander was te verslaan, verloor met 2-1.
Nu kan het altijd gebeuren dat een club na zo'n prestatielijn tegen een nederlaag aanloopt, maar zaterdagavond was het toch wonderbaarlijk wat er in Breda gebeurde.

Oppermachtig
In de eerste helft was Dordrecht'90 oppermachtig. Het speelde NAC zeker in het laatste half uur volledig van de mat en het was alleen aan doelman Johan Karelse te danken dat NAC met een gelijke stand aan de tweede helft mocht beginnen.
In dat deel van de wedstrijd speelde Dordrecht'90 onherkenbaar. Werd in de eerste 45 minuten ieder persoonlijk duel door de formatie van Hans Verèl gewonnen, spelend naar de andere kant van de Beatrixstraat draaide NAC de rollen volledig om en lukte het Dordrecht'90 niet om zich uit die wurgende greep te ontworstelen.
Naar adem snakkend moest het zich uiteindelijk overgeven. Ton Lokhoff velde het vonnis over de Dordtenaren.
"Als het dan 2-1 wordt, hoop je toch een beetje dat je vervolgens onder de druk van de tegenstander uit kunt komen en dat je de wedstrijd weer meer onder controle kan krijgen", had Verèl tijdens de wedstrijd nog een kleine hoop, die hij trachtte te vervullen dor Reinier Robbemond nog in het veld te brengen voor de na rust sterk teruggevallen Wessel Weezenberg. Het pakte anders uit. "NAC behield constant balbezit, forceerde veel hoekschoppen en wat we ook probeerden, de gelijkmaker zat er niet meer in."

Pijnlijk
Dordrecht090 moest derhalve een nederlaag slikken en hoe groot Hans Verèl zich ook trachtte te houden het moet in het Dordtse kamp pijn hebben gedaan. Heel pijn. Dordrecht'90 was in Breda immers bijzonder aanvallend en voortvarend uit de startblokken geschoten. Het in geel/zwart getooide Bredase publiek werd er in het bleke voorjaarszonnetje, dat zijn laatste zaterdagse stralen over het knusse stadion uitsmeerde, stil van.
Vooral over links waar Dirk van der Laan een plaag was voor Van de Dungen en over rechts waar Romeo Wouden opnieuw opvallend aanwezig was werd NAC overrompeld. Inmiddels werd ook keihard gebikkeld. Hans van der Dungen kreeg al na vier minuten geel getoond door scheidsrechter Van Riel, nadat hij Van der Laan tweemaal kort achter elkaar het accelerende onmogelijk had gemaakt. Ook Liefden ontkwam niet aan de bestraffing van de arbiter, toen hij Remie tegen de grond had gedrukt.

Vervolg
Die gele kaart voor Roël Liefden kreeg voor Dordrecht'90 een akelig vervolg. NAC kreeg pal daarop een inworp te nemen, waarna Lokhoff de bal bij de tweede paal bracht. Dennis van der Gijp, juist hij, wist als enige de bal goed te raken en bracht daarmee zijn komende werkgever op een 1-0 achterstand.
Een fikse dreun voor Dordrecht'90, dat heel even het hoofd kwijt was, hetgeen Gerrie Slagboom een boeking opleverde. Een verre inworp van Ries Fok bracht Dordrecht'90 echter weer op het juiste spoor. Hij stuurde Wessel Weezenberg op avontuur, die zich bijzonder handig door de defensie van NAC slingerde, maar uiteindelijk strandde op doelman Karelse.
De gave actie van Weezenberg steunde Dordrech'90 wel in het herstel, want na de voltreffer van Van der Gijp rechtzetten de manschappen de rug en gingen op jacht naar de gelijkmaker.
Lukte het Karelse opnieuw een zeker doelpunt te voorkomen door een machtige kopbal van de als een ballerina zwevende Slagboom, hij speelde een ijzersterke eerste helft, onschadelijk te maken, twee minuten alter moest de doelman van NAC toch de gang naar het net maken. Slagboom had Michel Langerak de juiste weg getoond, waarna de Dordtse topschutter ijskoud voor zijn veertiende seizoenstreffer zorgde: 1-1.

Smaken
De treffer smaakte naar meer. Opnieuw zette Dordrecht'90 de aanvalsmachine in beweging. Vanuit een afgeslagen aanval van NAC bracht Langerak Wessel Weezenberg in de punt van de aanval. Diens schot werd geblokt, waarna Wouden de rebound won en Van der Laan loeiend uithaalde. De buitenkant van de paal smeulde, maar meer ook niet.
Nog kon NAC de stormvloed van Dordtse aanvallen niet keren. Struikelend moest Cees Schapendonk Romeo Wouden laten gaan. Swingend zette de donkere spits de bal voor, maar Michel Langerak kwam een teenlengte te kort om zijn productiviteit nog verder op te vijzelen.
NAC wankelde en de verwachting was dat Dordrecht'90 de strijd dan maar na de rust in zijn voordeel zou beslissen. Maar dat pakte even anders uit. Getergd kwam de formatie van Cor Pot terug het veld op. De kinnen hingen niet meer op de borst. Het hoofd zat stevig tussen de schouders en als een man stormde NAC naar voren. Dordrecht'0 werd overrompeld. Met vijf hoekschoppen binnen tien minuten wankelde het Dordtse bolwerk, dat echter toch nog negentien minuten kon stand houden. Op de uithaal van de uitblinkende Lokhoff, die de bal panklaar gelegd kreeg van John Lammers, was evenwel ook Ricardo de Jongh kansloos: 2-1.
Nog een klein half uur had Dordrecht'90 om die stand te wijzigen, maar de ploeg kon NAC niet meer van zich afschudden. Het was NAC dat het initiatief had en niet meer wenste af te geven. Dordrecht'90 bleef verslagen achter.

Scoreverloop
Scoreverloop: 1-0 Dennis van der Gijp, 1-1 Michel Langerak, 2-1 Tom Lokhoff. Toeschouwers: 6000. Scheidsrechter Van Riel. Geel: Van de Dungen (NAC), Liefden en Slagboom (Dordrecht'90).
Opstelling NAC: Karelse; Van de Dungen, Schapendonk, Schrijvers, Koumans (Brood, Gabriëls); Den Haan, Van der Gijp, Remie; Cornelissen, Lokhoff, Lammers.
Dordrecht'90: De Jongh; Van Haren, Van der Heide, Wilsterman, Liefden; Fok, Weezenberg (Robbemond), Slagboom; Wouden, Langerak, Van der Laan.