Romeo Wouden, bij vlagen weer prima op dreef, schudt Brian Tevreden en Kenneth Te Vrede van zich af.

ZEGE DANKZIJ 'LUCHTMACHT'
Drie dagen voor het veelbesproken bekertreffen tegen Feyenoord bleek Dordrecht'90 voldoende bij de les om zich van Haarlem te ontdoen.
Vooral dankzij de 'luchtmacht' (Michel Langerak en Gerrie Slagboom) trok de brigade van Hans Verèl aan de Haarlemse Sportweg met 1-2 aan het langste eind.
De knappe overwinning was voor Dordrecht'90 overigens in twee opzichten een goede zaak.
Het betekende immers niet alleen een leuke opsteker voor de 'kraker' van morgenavond, maar had tevens tot gevolg, dat de koppositie (zes uit drie) in de periodestand werd verstevigd. Zelfs Hans Verèl, die tot op heden het liefst maar helemaal niet over een mogelijke periodetitel sprak, kon dit onderwerp ditmaal niet meer zomaar ter zijde schuiven.
"Nu we eenmaal zo hoog staan, gaat het uiteraard een rol spelen. Zeker ook, omdat je daardoor meer toeschouwers binnen de poorten kunt krijgen", aldus Verèl. "Maar voorlopig richten we ons helemaal op Feyenoord. Dat is nu het allerbelangrijkste en daarna kijken we wel weer verder", stapte hij vervolgens weer snel van de 'periode' af.


Michel Langerak kruipt voor Gilbert Barron en kopt de bal langs Haarlem-doelman Marcel Oost: 1-1.

Achterstand
Dat Hans Verèl afgelopen zaterdag als winnende coach het veld kon verlaten, was aanvankelijk trouwens hoogst onzeker. Dordrecht'90 keek in één minuut tegen een achterstand aan. Nadat voorstopper Brian Helenklaken de oplopende Dordtse defensie zijn hielen had laten zien, mocht Rini van Roon koppend zijn dertiende doelpunt van het seizoen aantekenen: 1-0.
"En op dat moment was ik best even bang, dat we die klap niet zouden kunnen verwerken", gaf Verèl eerlijk toe. "We krijgen de laatste tijd erg weinig goals tegen en wanneer er dan binnen de minuut één achter je oren ligt, moet je toch maar afwachten of de ploeg zich daar overheen kan zetten. Maar gelukkig was mijn angst ongegrond".
Om de bakens te verzetten, moest de oefenmeester echter wel enige wijzigingen in zijn team aanbrengen. Al vroeg in de wedstrijd gaf hij Jan Olde Riekerink opdracht om achter de in die fase nog onzekere defensie te gaan spelen en na zo'n 35 minuten, waarin Dordrecht weliswaar weinig kansen weggaf, maar zelf geen moment lekker in de wedstrijd kwam, haalde hij Dirk van der Laan ten faveure van Ries Fok naar de kant. "Er lag steeds een levensgroot gat tussen onze aanval en verdediging en dat moest Ries Fok opvullen", verklaarde Verèl deze zet.
Dat deze zet ook goed uitpakte, was zonder meer de verdienste van Fok, die zich centraal op het middenveld duidelijk liet gelden en daarbij niet schroomde om zich waar nodig verbaal te doen gelden. En het was nog eens extra meegenomen, dat 'krachtmens' Gerrie Slagboom, die op rechts was begonnen, na het inbrengen van de ex-EBOH'er op de linkerzijde in staat bleek voor veel meer druk te kunnen zorgen.
Het nogal wat invallers tellende Haarlem haalde, doordat Michel Langerak oog-in-oog met doelman Marcel Oos faalde en Romeo Wouden van afstand niet verder kwam dan de paal, nog wel ongeschonden de rust, maar daarna was het ook gedaan met de gastheren.
Dordrecht'90 schoot in deel twee feller uit de startblokken en hanteerde vanaf het eerste fluitsignaal van arbiter Van Haaften, die Aad Mathot en Wilco van Haren volkomen onnodig de gele kaart voorhield, de lange bal. "Voorin winnen we de meeste duels, dus moest die bal daar zo veel en snel mogelijk naar toe", meldde Verèl, die verder tevreden constateerde, dat na rust de meeste afgeslagen ballen wel bij zijn discipelen terechtkwamen.
Wat volgde was een ware belegering, waarbij Haarlem in eerste instantie nog van geluk mocht spreken, dat Michel Langerak en Erik Willaarts in kansrijke positie misten. Na negen minuten was het echter wel prijs, toen Langerak (toch hij weer) een verre pass van Jan Olde Riekerink achter de op de doellijn gekleefd staande Marcel Oost knikte: 1-1.
Vijf minuten later werd de kracht van de Dordtse 'luchtmacht' nog nadrukkelijker onder bewijs gesteld. Een strakke hoekschop van Ries Fok werd door Gerrie Slagboom met het hoofd en met een fantastische zweefduik afgerond: 1-2.
"Ik wist van de kopkracht van Dordrecht'90, maar doordat ik twee van mijn beste spelers in de lucht, waaronder Cees Baas, moest missen, kwamen we gewoon lengte tekort. Daar komt nog eens bij, dat we bij al dat opportunisme van Dordrecht te veel bleven hangen en de aansluiting niet meer tot stand konden brengen. Ja, en dan verlies je verdiend", keek Haarlem-trainer Ted Immers op het tweede bedrijf terug.
In de slotfase probeerde Haarlem onder aanvoering van de onvermoeibare Dordtenaar André Stafleu de nederlaag nog wel af te wenden, maar het Dordtse feestje werd alleen nog maar bedreigd, toen Roël Liefden, die zich na een slecht begin goed herstelde, ten opzichte van invaller Romeo Pocorni corrigerend werk moest verrichten.
Scoreverloop: 1-0 Rini van Roon, 1-1 Michel Langerak, 1-2 Gerrie Slagboom.
Opstelling Haarlem: Oost; Tevreden, Stafleu, Helenklaken, Te Vrede; Mathot (Pocorni), Barron, De Meijer, Van Eekeres (Dettmer); Van Baal, Van Roon.
Dordrecht'90: De Jongh; Van Haren, Wilsterman, Van der Heide, Liefden; Slagboom, Olde Riekerink, Langerak, Van der Laan (Fok); Wouden, Willaarts.