Romeo Wouden kreeg als eerste speler in de nog prille geschiedenis van Dordrecht'90 rood.

VOLLEDIG AFGEBLUFT
Een apathisch Dordrecht'90 leed gisteravond op sportpark De Braak een historische nederlaag.
De 3-0 tegen de Brabanders betekende immers de eerste verliespartij in de nog prille geschiedenis van Dordrecht'90.
De geestdriftige ploeg van Frans Körver, die zijn manschappen vooral met het hart zag spelen, haalde het zielloze Dordrecht'90 in het broeierige Helmond compleet door de mangel.
Niets, maar dan ook niets had de Dordtse 'slappe hap' bij het veel agressievere Helmond Sport in te brengen.
In feite kleefde er maar één smetje op het spel van de thuisclub: te weinig doelpunten. Waaruit dan meteen de conclusie kan worden getrokken, dat de formatie van Hans Verèl er met 3-0 nog genadig afgekomen is.
De apetrots Frans Körver bedekte dit euvel begrijpelijk met de mantel der liefde. "Ach, als je zoveel kansen krijgt neemt de concentratie automatisch wat af", sprak hij vergoelijkend.
Collega Hans Verèl droeg het verlies als een man: "Zo, die staan weer met hun beide voeten op de grond", becommentarieerde hij de zwakke prestatie.

Fouten
Verèl wenste inhoudelijk niet op de vele fouten binnen zijn ploeg in te gaan, maar vandaag en morgen zal hij zijn spelers ongetwijfeld flink vanonder uit de zak geven en ze er met name op wijzen, dat er in Helmond niet als collectief geopereerd is.
De te trage Dordtse ploeg bestond gisteravond uit drie afzonderlijke linies, waarin geen enkele vorm van verband, organisatie, snelheid of agressie te bespeuren was. Vooral op dat laatste punt kreeg het werkelijk op alle fronten afgeblufte Dordrecht'90 een lesje. Hoewel het Dordtse spel voor rust verre van overtuigend was - toen al gingen zeven van de tien persoonlijke duels verloren - bleek het achteraf nog heilig van wat men er na de kantwisseling van brouwde.
In de eerste omloop wisten slechts Dick van der Laan en de telkens goed naar binnen draaiende Romeo Wouden, die doelman Rein van Duynhoven nog een keer tot een fraaie redding dwong, de aandacht op zich te vestigen. Vooral hun snelheid bleek door de Brabantse defensie maar moeilijk te verteren.
"Maar het waren individuele acties hé", bromde Verèl later veelbetekend. Het voortdurend goed van positie wisselende Helmond Sport, met de offensieve verdediger Gerard Xhofleer (ex-NEC) als blikvanger, bracht de Dordtenaren in het begin van het door 3000 toeschouwers bijgewoonde duel defensief reeds diverse malen in verlegenheid.
Vooralsnog echter zonder resultaat. Frank Weijers, één van de zeven Helmonders die vorig jaar nog bij een amateurclub speelde, confronteerde Dordrecht'90 na een minuut of 25 voor het eerst in de competitie met een achterstand. Hij dolde eerst de veel te snel happende Wilco van Haren, waarna hij de bal tussen de benen van de uitkomende Carlo l'Ami in het net schoof.
Dordrecht, dat voorin bijna geen bal fatsoenlijk kon vasthouden, liep vanaf dat moment nog nadrukkelijker achter de feiten aan. Het scheelde maar een haar of Bob Lindhout had met zijn slimme lob (net naast) zijn ploeg met een 2-0 voorsprong de kleedcabine ingestuurd.

Handenvol
De positieve Dordtse daden na rust kunnen - de als verdediger onwennige Gerrie Slagboom was in de kleedkamer achtergebleven - slechts op het conto van doelman Carlo l'Ami geschreven worden. Doordat Dordrecht van meet af aan achterin één tegen één ging spelen kreeg hij handenvol werk. Werk, omdat de Dordtse mandekker stuk voor stuk door hun tegenstander werden afgetroefd, waarbij de voor zijn linie spelende Jan Olde Riekerink wanhopig trachtte nog enige orde in de chaos te scheppen. Vooral Ton Rietbroek zal met gemengde gevoelens aan het avondje Helmond terugdenken. De tot dusver volslagen onbekende spits Jurgen Streppel 'piepelde' hem immers opvallend vaak. Ook invaller Pippy Pruijmboom kon zich in de mandekking niet staande houden. Het steeds snel uitbrekende en met de krachten smijtende Helmond - hoe lang kan deze gretige ploeg dit krachten verslindende spelletje volhouden ? - vermorste in totaal zeker acht doelrijpe kansen. Marcel Boelaars, fraai een sublieme voorzet van Jurgen Streppel inkoppend, en Crist van den Dingen, diep in de tweede helft een vrije trap, passeerde de uitblinkende L'Ami slechts tweemaal. En dan te bedenken dat de Dordtse goalie bij de vrije trap niet eens vrijuit ging.

Rood
Romeo Wouden stond op dat moment al lang en breed onder de douche. Zijn in de 65e minuut te laat ingezette sliding op Jan Martens ontaardde in een zware overtreding, waardoor hij krachtens de nieuwe regels terecht rood kreeg.
Al bleek arbiter Van Vliet later, toen Bob Lindhout eerst een overtreding tegen invaller Leen van der Weel beging en vervolgens opzettelijk hands maakte niet erg consequent.
Opstelling Dordrecht'90: L'Ami; Van Haren (geel), Olde Riekerink, Rietbroek, Slagboom (Pruijmboom), Weezenberg, Wilsterman (Van der Weel), Fok, Wouden (rood), Willaarts, Van der Laan.
Helmond Sport: Van Duynhoven, Xhofleer, Martens, Vereijken (geel), Heijster, Boelaars (Arends), Lindhout (geel), Schuman, Streppel, Weijers (Kraus), Van den Dungen.