Typerend beeld uit de slotfase van Dordrecht'90 - Eindhoven. De tweemaal scorende Michel Langerak (links) zorgt met de kop voor verwarring in de Brabantse defensie.

BIJNA NIET TE GELOVEN
Wat zich gisteravond aan de Krommedijk tijdens het competitietreffen tussen Dordrecht'90 en Eindhoven afspeelde, was bijna niet te geloven.
Bijna 70 minuten lang bakte de équipe van Hans Verèl er helemaal niets van en op de 0-3 achterstand viel dan ook weinig af te dingen.
Maar terwijl de eerste toeschouwers reeds teleurgesteld richting uitgang spoedden, luidde Gerrie Slagboom koppende de ommekeer in. Een ommekeer, die tenslotte in en sensationele slotfase en een 3-3 gelijkspel resulteerde.
En wanneer Ton Rietbroek vervolgens in ideale positie niet de onderkant van de lat, maar de touwen had geraakt, zou het ruim 2000 koppen tellende publiek helemaal de avond van haar leven hebben gehad. Waarbij overigens wel dient te worden aangetekend, dat Eindhoven-invaller Marcel Fischer vlak voor tijd ook nog de 3-4 op zijn schoen had.
"aan mijn doelstelling, voor spektakel zorgen, heb ik voldaan,maar het is jammer dat het zo moet", bleek Hans Verèl, hees van de vele aanwijzingen, na afloop de vele fouten in het eerste gedeelte van de wedstrijd nog lang niet te zijn vergeten.
Want dat er bij het timide spelende Dordrecht'90, dat de partij desondanks een half uur controleerde, van alles mis ging, moet zelfs de allergrootste fan van de 'schapenkoppen' hebben opgemerkt. De opbouw verliep traag en onzorgvuldig (al waren er door gebrek aan beweging ook nauwelijks afspeelmogelijkheden), te veel persoonlijke duels gingen verloren en de aansluiting - vooral op ballen die net buiten de 'zestien' van Eindhoven neerploften - was slechts verzorgd. Maat wat nog het meest opviel, was het gebrek aan pure snelheid binnen de Dordtse gelederen en de ruimte, die de Eindhovenaren werd gegund.

Carlo de Leeuw
Met name de 'zwervende' Carlo de Leeuw, die vijf minuten voor rust zelfs een staaltje om van te smullen weggaf, profiteerde hier dankbaar van. De ex-Feyenoorder mocht bijna ongestoord zijn slimme passes verzenden , hetgeen vooral Jan Olde Riekerink te verwijten viel. De Dordtse aanvoerder moest immers vanaf het beginsignaal van de goed leidende arbiter Blom als verdedigende middenvelder (achterin werd één-op-één gespeeld) voor impulsen en organisatie zorgen, maar slaagde daar geen moment in.
"Toch blijf ik alle vertrouwen in Jan houden", nam Verèl zijn captain, die hij bij 0-2 ten faveure van John van der Zwan naar de kant haalde, in bescherming. "Iedereen kan tenslotte wel eens een slechte avond hebben. Al denk ik wel, dat het verstandiger is om in de toekomst niet meer meteen vanaf het begin zonder rugdekking te spelen".

Misverstand
Met goede rugdekking zou de eerste goal van Eindhoven, dat veel mensen achter de bal hield een puur op de snelle tegenstoot gokte, wellicht niet zijn gevallen. Nu kon André Wasiman de steekpass van Roland Vroomans namelijk simpel achter Carlo l'Ami lobben: 0-1.
"Volgens mij was het een misverstand tussen Carlo en Jan. Ze wisten niet wie de bal zou nemen, met alle gevolgen vandien", keek Verèl op de openingstreffer terug.
Na de kantwisseling, toen Brian Wilsterman voor Dirk van der Laan (spierverrekking) in de ploeg was gekomen, slaagde Dordrecht'90 er aanvankelijk niet in om het tij te doen keren. Integendeel, na tien minuten kreeg Carlo de Leeuw alle tijd om het tweede wapenfeit van André Wasiman, die weer over Wessel Weezenberg was heengegaan, voor te bereiden. En nadat Roland Vroomans vanaf de 'stip' (de nog lang niet scherpe Frans van der Heide hield de snellere Richard Custers vast) voor 0-3 had gezorgd, leek het pleit beslecht.

Twee man terug uit de ziekenboek: Michel Langerak kijkt toe hoe Frans van der Heide de bal op het hoofd neemt.

De beuk erin
Leek, want evenals afgelopen zaterdagavond in Leeuwarden, liet Dordrecht'90 zien, dat de beuk er - zij het laat - wel degelijk ingegooid kan worden. Het breiwerk liet de thuisclub voor wat het was en alle ballen werden hoog in het centrum gepompt. Gerrie Slagboom (kopbal na nuttig werk van Michel Langerak versus Eindhoven-goalie Albert van der Sleen)stak de lont in het kruitvat en Langerak zelf (heel fraai op aangeven van de zwakke Eric Willaarts) wakkerde het vuur nog verder aan: 2-3.
Acht minuten na zijn 1-3 stond Gerrie Salgboom ook aan de basis van de gelijkmaker. Na goed doorkoppen van de Lekkerlander bracht opnieuw Michel Langerak het reeds eerder genoemde vat tot ontploffing: 3-3.
Hoe de niet meer uit de spits weg te slaan zijnde Ton Rietbroek en Marcel Fischer vervolgens verzuimden om toch nog een winnaar aan te wijzen, is reeds bekend.

Balen
"Vantevoren had ik voor een gelijkspel getekend, maar achteraf is het natuurlijk balen", wist Eindhoven's interim-trainer Mario Verlijsdonk, zijn veten met Hans Kraay jr. behoort bijna tot het verleden nog. "Al had ik het net voor de warming-up al angst voor de kopkracht van Dordrecht'90. Het leek namelijk wel of de reuzen en de kabouters het veld opkwamen".
En Hans Verèl, die door de 3-3 nu waarschijnlijk voor de wedstrijd van zaterdag tegen Haarlem toch nog op een aardige opkomst mag rekenen, tot slot: "Ik probeer de positieve dingen maar uit de wedstrijd te halen. 'Wat die zijn? Dat er na het steriele begin wel degelijk 'power' in de ploeg zitten bijvoorbeeld. En dat we flink wat karakterjongens hebben, zal inmiddels ook wel duidelijk zijn. Alleen wordt het nu wel zaak om dat direct vanaf de eerste minuut te tonen".
Scoreverloop: 0-1 André Wasiman, 0-2 André Wasiman, 0-3 Roland Vroomans, 1-3 Gerrie Slagboom, 2-3 Michel Langerak, 3-3 Michel Langerak.
Opstelling Dordrecht'90: L'Ami; Van Haren, Olde Riekerink (Van der Zwan), Van der Heide, Rietbroek; Slagboom, Fok, Weezenberg; Langerak, Willaarts, Van der Laan (Wilsterman).
Eindhoven: Van der Sleen; Schiffer, Teuben, Holtkamp, Willems; Wasiman, Maas, de Leeuw, Boerenbergs; Vroomans (Fischer), Custers.