Michel Langerak, hier een kopduel van Jos van Eck verliezend, is de belangrijkste frontsoldaat in dienst van de Dordtse luchtmacht.

WAARDIG OVER DE DREMPEL
Twee treffers van Michel Langerak zorgden er voor, dat Dordrecht'90 volgende week maandag de deur van het oprichtingsjaar met opgeheven hoofd achter zich in het slot kan laten vallen.
Waardig over de drempel vanwege het verdiende 2-2 gelijkspel tegen BVV Den Bosch.
Een puntendeling, die trouwens wel heel wat voeten in aarde heeft gehad. De brigade van Hans Verèl draafde immers weer eens een keer achter de feiten aan.
Slechts met een uiterste krachtsinspanning, waardoor de Dordtse accu op de vette klei twintig minuten na de rust van de Krommedijk langzaam maar zeker leeg raakte, konden de Brabanders nog worden ingehaald.
Hiervoor was wel een tactische wissel nodig. Na de snelle 0-2 achterstand besloot Verèl, die de met een heupblessure tobbende Jan Olde Riekerink tijdens de warming-up zag afhaken, de niet fitte en de positie van vrije verdediger bekledende Ries Fok (ziek geweest) ten faveure van mandekker Frans van der Heide naar de kant te halen.
Verèl kon moeilijk anders, want wil je eend dergelijke nadelige marge nog ongedaan, maken, ben je verplicht risico's te nemen en daarbij past een speler van het type Van der Heide beter als Fok.
De ingreep pakte goed uit, want hoewel het team van Hans van der Pluijm, die nog twee jaar het doel van Den Bosch verdedigde in de periode dat Verèl in De Vliert werkzaam was, in het verloop van de aantrekkelijke wedstrijd nog wel een paar mogelijkheden (zeker in de slotfase) kreeg, bleek de ergste pijn voor Dordrecht'90 geleden.

Herinnering
Wat bleef was de herinnering aan de zwakke beginfase van de Dordtenaren. De schraal 1000 toeschouwers - veel te weinig weer - zagen de thuisclub er in die periode in verdedigend opzicht flink op los knoeien. Van enige vorm van organisatie was geen sprake. Daarbij kwam dat de nerveuze invaller-doelman Ad Hoogenveen zijn 'AZ-niveau' op geen stukken na haalde. De twee spitsen en de aanvallende middenvelders van de Brabanders kenden derhalve een leuk 'speelkwartiertje'.
"Desorganisatie bij ons2, bromde Verèl later. "Op een gegeven moment zag ik dat Van Haren en Wilsterman de verkeerde spelers liepen te dekken". Over één zaak was Verèl wel tevreden. Den Bosch liet het immers slechts bij twee vermaningen.

Van Eck
Eerst maakte Jack de Gier zijn naam na aangeven van Ad van de Wiel en Bud Brocken omstreeks de tiende minuut als goaltjesdief waar. En een minuut of dertien later kreeg Rotterdammer Jos van Eck, wiens in Zwitserland spelende broer René ook aanwezig was, van achteruit een vrije doortocht. Zij het, dat deze treffer niet geheel van buitenspelsmetten vrij was. Voor de test was het maar goed, dat Ad van de Wiel nog slechts de faam als schutter heeft en Bud Brocken meer op de niet al te best leidende arbiter Piet Klootwijk dan op de bal lette en ook Lowie van Schijndel in gebreke bleef.
De Ridderkerkse leidsman verzuimde trouwens in de vierde minuut de bal op de stip te leggen. De overtreding van de felle Jan Gösgens op de zorgvuldige geschaduwde Romeo Wouden was wel degelijk rijp voor stipwerk.
Omdat Hans van der Pluijm zijn verdediging na de voorsprong achterin op één lijn liet spelen, bleef het een open Engelse wedstrijd. Een confrontatie, waarbij Dordrecht'90 gaandeweg het initiatief overnam en steeds meer persoonlijke duels begon te winnen.
Vooral de gevreesde Dordtse luchtmacht werd steeds meer in stelling gebracht. Zij het niet vanaf de flanken, maar vanuit het centrum, waardoor de wel nuttige dingen doende Eric Willaarts er wat verloren bijliep. Wessel Weezenberg vond na een half met zo'n diepe bal het hoofd van Michel Langerak, die knap tot in het 'kruis' verlengde: 1-2.

Gerrie Slagboom
De eerste twintig minuten na rust waren ronduit spectaculair. Onder aanvoering van de uitblinkende aanvoering van de uitblinkende aanvoerder Gerrie Slagboom drong het jagende Dordrecht'90 de tegenstander tot diep in eigen stellingen terug. Slagboom produceerde al snel de voorzet, waaruit de praktisch op de doellijn staande Michel Langerak voor 2-2 zorgde. Een wapenfeit, waaraan evenals de tweede Bossche treffer een onmiskenbare geur van buitenspel zat. BVV Den Bosch leek gedurende een kwartier rijp voor de slacht. Het bleef echter voor Jan van Grinsven, de 'Sliert van de Vliert' die ongetwijfeld wel eens betere wedstrijden gekeept zal hebben, bij twee trieste gangen.
"Wij hadden moeite met die hoge ballen van Dordrecht. Ze hebben kopsterke spelers, maar gelukkig kwamen er weinig ballen vanaf de zijkanten en door het midden is het nu eenmaal gemakkelijker verdedigen", sprak Van der Pluijm later ware woorden.
Door de jonge Reinier Robbemond op rechts te posteren - op links bleef Dirk van der Laan te veel draaien - trachtte Verèl iets aan dat euvel e doen, maar deze ingreep zette geen zoden meer aan de dijk.
Scoreverloop: 0-1 Jack de Gier, 0-2 Jos van Eck, 1-1 en 2-2 Michel Langerak.
Opstelling Dordrecht'90: Hoogenveen; Van Haren, Fok (Van der Heide), Wilsterman, Liefden; Weezenberg, Slagboom, Langerak; Wouden, Willaarts (Robbemond), Van de Laan.
BVV Den Bosch: Van Grinsven; Meulendijk, Van der Hoeven (geboekt), Van Eck, Laponder; Gösgens, Nijhuis, Brocken (geboekt, De Meijer); De Gier, Van Schijndel, Van de Wiel (geboekt en vervangen door Netten).