Rob van Hemert passeert doelman Dock Rijkens, die de bal achter zijn rug naar het doel hoort zoeven. Het feest voor DS ging niet door, omdat Rob van Hemert buitenspel stond.

DS BESTIJGT DE TROON
Pas in de tweede helft van het duel met Heracles kwam DS'79 tot zichzelf. Onherkenbaar was de ploeg de eerste helft doorgeworsteld. Met op de achtergrond de hard aangekomen 5-1 tegen MVV bleek voorzichtigheid de grootste troef.
De angst voor een tegenstander, die alleen het wapen van de counter wist te hanteren, als Heracles bleek uiteindelijk volledig ongegrond.

Vakkundig
Want op het moment dat DS'79 angst en zenuwen de baas was, werd de oostelijke ploeg toch nog vakkundig afgetroefd. DS viel in de eerste helft wel aan, ma de druk van het heilig moeten lag in iedere actie. Een begrijpelijke reactie op datgene wat in Maastricht was gebeurd. Niettemin zal DS'79 het geloof in eigen mogelijkheden moeten vasthouden, wil het niet tegen een tegenstander oplopen die opgelegde kansen wel weet te verzilveren. Heracles bleek dat niet te kunnen, wat wel blijkt uit de positie die de ploeg op de ranglijst inneemt. DS bleek nog net niet professioneel genoeg om de last te kunnen dragen, al stoomde het constant richting doelman Cock Rijkens. De nog niet voldoende professionele instelling etaleerde zich met name in het oplopen van twee 'flut' gele kaarten voor Den Bakker en Braham, die beslist niet nodig waren geweest. DS'79 zit inmiddels wel op de troon van de eerste divisie, een positie die niet altijd benijdenswaardig is, gezien de groeiende druk op nog jonge schouders. Rob van Hemert bijvoorbeeld - nog altijd geen absolute scherpte in zijn spel doch aanmerkelijk beter acterend dan bij MVV - speelde vorig seizoen nog bij Emma als amateur. Anderen hebben een dergelijke hoge positie nog nimmer meegemaakt.

Jacques den Bakker trok vele malen ten aanval en tracht op dit moment een tegenstander op het verkeerde been te zetten.

Routine
Routiniers als Mühren, Overweg en de absoluut in vorm groeiende Anne Evers en Terry Lees, moeten een deel van de last overnemen. Tegen Heracles slaagden zij daarin. Met name Mühren, als zwervende middenvelder sprong bij waar dat nodig was. Anne direct in de spits is veel minder gevaarlijk dan de man die vanuit de tweede lijn loert op kansen. Dat bleek in de tweede helft met Peter Matena als stormram. Na drie minuten al stak hij beide handen in de lucht richting legioen dat de eerste helft zo matig had gewaardeerd. Heracles had eigenlijk een onbevangen tegenstander dienen te zijn. Het was het beslist niet, omdat er - zoals zo vaak - was gekozen voor behoudend spel. Het zette bewust de rem op de acties waardoor de vaart al snel uit het gebodene verdween. Het werd door DS de helpende hand gereikt, want de overigens goed bedoelde combinaties waren óf te kort óf mislukten door de vele oneffenheden in het veld.

Beperkt
Vrijheid om aan te vallen had DS voldoende. Vooral op links werd Jacques den Bakker nauwelijks iets in de weg gelegd. Het rendement bleef echter beperkt, al kopte Gerrie Mühren na een afgemeten voorzet van Den Bakker rakelings naast. Een omhaal van Hakim Braham bood enig perspectief voor het oprukkende DS. Effectief was ze evenwel niet omdat Rijkens beslist een van zijn beste dagen beleefde. Dat de laatste linie van DS een portie onzekerheid met zich droeg bleek al even ras, want op het moment dat Niels Overweg tegen Unaola in de fout ging, wist Terry Lees de schade te beperken via een overtreding. De waarde van Jaap Bloem voor DS staat inmiddels allang vast. Hij toverde de keihard door Jos Bakker langs de muur ingeschoten bal, na de vrije trap, vakkundig uit het doel. Het was een teken aan de wand en hielp DS gelijk uit de droom dat Heracles een gewillige tegenstander vormde. Verre van dat zelfs, want nadat Gerrie Mühren via het achterhoofd van Anne Evers een goed schot tot waardeloos zag gereduceerd, kreeg Harrie Heine een tweede mogelijkheid om voor de bezoekers verrassend uit te halen.

Anne Evers, de gevaarljke aanvaller heeft het op dit moment verre van gemakkelijk. Niet de bal, maar zijn enkels zijn het doelwit van de tegenstander.

Laag pitje
Heine vergist zich. Hij schoot niet doch schoof de bal te kort naar een medespeler, waarop Ad van der Linden kon ingrijpen.
Het spel sudderde op een te laag pitje voort. Te laag om Heracles verdedigend te kunnen uitspelen. In de 39-ste minuut veerde DS plotseling op. Een goede combinatie leverde via Rob van Hemert een doelpunt op, welke echter het predikaat buitenspel meekreeg. Niettemin had de Dordtse elf even geproefd van het succes en dat was met het naderen van de rust wel nodig ook. Nog een keer ging er een hoorbaar gekreun door de rijen toeschouwers op het moment dat Unaola plotseling alleen op Jaap Bloem afstormde. Bloem verkleinde zijn doel vakkundig, waarop de rechterspits van Heracles niet beter wist te doen dan het zijnet uit te zoeken.

Flitsende
Met Peter Matena in de spits wenste DS bij de start van de tweede helft veel, zo niet alles goed te maken. Een flitsende kopbal van Edwin Gorter noopte Cock Rijkens tot een spectaculaire redding. Met zijn vingertoppen tikte hij de bal over de lat. In de derde minuut was hij machteloos. Een razendsnelle combinatie tussen Anne Evers , Terry Lees en Edwin Gorter brak de verdedigende stelling van Heracles open, waarop Anne Evers juichend de bal in het doel deponeerde: 1-0. DS liep nu storm. Er volgde een spervuur van schoten, waarbij de paal tot tweemaal toe een treffer in de weg stond. De ban leek volledig gebroken al werd DS er meteen op geattendeerd dat er twee partijen in het veld liepen. Harrie Heine kwam vrij doch kreeg niet de kans een dodelijk schot af te vuren. DS liet zich gelukkig voor het thuisfront steeds minder vaak terugdringen. Er kwamen nieuwe mogelijkheden. Eerst voor Gerrie Mühren, die bij een vrije trap de bal zuiver naar de binnenkant van de paal richtte. Cock Rijkens kreeg er tijdig een vuist achter, waarna hij in de volgende acte een kopbal van Anne Evers tot hoekschop omboog. Scheidsrechter De Munnik die eerder voor Jacques den Bakker het geel had getrokken omdat hij de bal nodeloos wegtrapte, trok voor Bert Prijs dezelfde kaart nadat hij Hakim Braham veel te hard onderuit haalde. De kleine marge van slechts een doelpunt tussen beide opponenten hielde de spanning levendig. Veel te lang naar de zin van DS, dat al aanstalten maakte om de kostbare voorsprong desnoods met verdedigen vast te houden.

Het tweede doelpunt is een feit. Cock Rijkens valt tevergeefs uit naar de bal die door Edwin Gorter, niet zichtbaar langs de muur van verdedigers keihard in de uiterste hoek werd geschoten.

Reddende engel
Toen trad Edwin Gorter op als de alles reddende engel. In de 32-ste minuut, uit het zoveelste dode moment op de helft van Heracles, joeg hij de bal akelig zuiver langs de muur in de uiterste hoek. Voor Cock Rijkens was er geen houden aan, nadat de bal vlak voor zijn handen nog via een klein oneffenheidje een 'luchtsprongetje' maakte: 2-0. DS'79 speelde een gewonnen wedstrijd al kreeg Jaap Bloem nog een goed gericht schot van Ype Hamming te verwerken. Het laatste woord in de wedstrijd gold Hakim Braham. Knap vrijgespeeld door Anne Evers en Peter Matena liet hij een dot van een kans onbenut. Wellicht daardoor wat uit zijn humeur greep hij bij zijn volgende actie wat te stevig in. Zo stevig dat De Munnik ook daar een gele kaart in zag.

Scoreverloop
Scoreverloop: 47 Evers 1-0, 74 Gorter 2-0.
Bijzonderheden: Bij DS'79 ontbrak de geschorste Cor Lems voor wie Edwin Gorter in de basis verscheen. Peter Matena (vermoeidheidsverschijnselen) zat voor rust op de bank. Gele kaarten waren er voor de DS'ers Jacques den Bakker (wegtrappen van de bal) en Hakim Braham (neerleggen tegenstander) en Heracles-speler Bert Prijs, die Anne Evers tegen de grond werkte.
Opstelling DS'79: Bloem; Van der Linden, Lees, Overweg, Den Bakker; Gorter, Mühren, Spaan (46 Matena); Van Hemert, Braham en Evers.
Heracles: Rijkens; Poell, Bakker, Langhenkel, Richardson; Heine (65 Brandes), Prijs, Kruzen (71 Hamming); Unaola, Davies en Van Staa.