De schoen van Gerrit Vooys reikt net ver genoeg om DS een illusie armer te maken.
DS'79 KOMT GOED WEG
Bij het Dordtse DS'79 zoekt men na tweeënhalve competitiewedstrijd nog altijd naar het juiste evenwicht binnen de ploeg. Tegen Amsterdam vlotte het maar één helft, het halve duel tegen Cambuur stelde ook niet veel voor en zaterdagavond tegen het Venlose VVV kwam de équipe van trainer Petescu met een gelijkmaker in de blessuretijd wonderwel erg goed weg.Qua arbeid mocht DS'79 dan wel een beetje aanspraak maken op dat ene wedstrijdpuntje, maar verder mocht het de handjes dichtknijpen dat FC VVV er in aanvallend opzicht, zonder Peter Ressel, niets van terecht bracht. En bovendien hielp scheidsrechter Draaisma door het uitdelen van vier gele kaarten aan VVV-spelers ook een handje mee daar waar het om de concentratie ging.In de gevallen van Botmer, Mosterd en Nijssen was één kaart misschien wel op z'n plaats. Maar voor de overtreding contra Cor Lems werd Hans Billekens toch wel wat zwaar gestraft. Hetzelfde gold eigenlijk voor Gerrie van Rosmalen die in een duelletje met Braham zijn tegenstander naar de grond zag gaan en scheidsrechter Draaisma een strafschop uit de grote hoed zag toveren. Cor Lems zag zijn oude ploegmaat Gerrit Vooys de elfmetertrap echter keurig stoppen.
Die vier gele kaarten, de strafschop en de twee doelpunten waren zo'n beetje de enige 'hoogtepunten'uit het duel . Al na een kleine twintig minuten opende Hans Coort voor VVV de score na een gave pass van Nijssen op Taihuttu die Coort bediende, 1-0. De gelijkmaker van Jan de Bruin, twee minuten na het verstrijken van de officiële speeltijd, kwam tot stand na een wat mislukte doeltrap van laatste man Heinz Mosterd, die door Braham werd opgevangen, waarna De Bruin de hoek maar voor het uitkiezen had.
Al in de eerste de beste minuut kwam DS-doelman Rini Sprangers in moeilijkheden. Direct na de aftrap liet VVV de thuisploeg weten ter plaatste te zin. De Dordtse ploeg schrok direct wakker en zag eigenlijk toen al het door Petescu opgedragen spelconcept in diggelen vallen.
Een stringente mandekking op het middenveld, dat had Petescu zijn spelers meegegeven. Oostdam en Lems hadden respectievelijk Van Rosmalen en Botmer redelijk onder de duim, maar Loek Bijl liep achter zijn opponent Hans Coort aan. De Venlonaar was zo een belangrijke schakel in de aanvallende acties van VVV en dat was voor Petescu reden om Bijl na een klein half uur naar de kant te halen ten gunste van Chris Bosse.
Veel resultaat leverde die wissel DS'79 niet op. Bij VVV doorzag men het spelletje al snel en door simpelweg het middenveld over te slaan kwam men een heel eind. Door aanvallend falen echter net niet ver genoeg. Datzelfde geldt ook voor de thuisploeg. Voorin stonden Braham, De Bruin en Gorter (later van den Ham) tegenover een overmacht en achterin vielen zo af en toe de grootste gaten omdat Geert Jansen, toch één van de betere spelers van DS, keer op keer het avontuur zocht.
En het middenveld van de Dordtse ploeg? „Het middenveld was slecht," oordeelde Petescu na afloop. „Ze waren niet aanwezig. Ze hadden een snipperdag. Het was gewoon een slechte wedstrijd. We zullen de oorzaken eens goed door moeten praten."