Hans van Breukelen was een te groot obstakel voor de aanvallers van DS'79. Hij heerste overal in de lucht....

Voortreffelijk
De in smetteloos wit geklede Utrechtse formatie, welke tegen Brighton in het eerste half uur een voortreffelijke indruk achterliet, doch in het vervolg ver terugviel, kreeg het in die openingsfase flink te verduren. Evenals in het eerste duel tegen Excelsior, trok DS'79 spontaan, met snel aanvallend voetbal, van leer. Terwijl als vanouds de closetrollen over de helgroene grasmat werden uitgestrooid, was het Anne Evers die in een redelijke positie de bal over het doel van Van Breukelen tikte. Voor aanvoerder Leo van Veen, die bij de FC Utrecht een beetje de rol van de vertrokken Willem van Hanegem kreeg toebedeeld, het sein om zich in de verdedigende stellingen terug te trekken. Opgezweept door een dikke vijfduizend toeschouwers bleef DS gaan, maar met een hard genomen vrije trap geselde Edwin Gorter wel de muur, mar hij kon Van Breukelen niet bedreigen. Stijlvol plukte de Utrechtse doelman de bal aan de aan de actie overgehouden hoekschop uit de lucht.

Vertragend
Het vertragende FC Utrecht, dat de snelheid uit het Dordtse spel trachtte te halen, vond in de tiende minuut een eerste opening, maar de zwak gerichte kopbak van Carbo ging ruim naast. Zonder Harrie van den Ham, wiens blessure van vrijdag het onmogelijk maakte om te spelen, en derhalve Jacques den Bakker als linkerspits in de aanval, moest DS langzaam wijken voor het technische iets betere spel van de tegenstander. In de vijftiende minuut was DS heel dicht bij een treffer. De ploeg counterde flitsend snel na een afgeslagen aanval van FC Utrecht. Hakim Braham snelde in volle vaar op Van Breukelen af, maar de bal vloog na zijn schot millimeters naast de verkeerde kant van de paal.

Hoopvol
Kwam het legioen al hoopvol overeind, het klapte de handen stuk na een sterke een-twee tussen Gorter en Oostdam, waaruit Hakim Braham een spetter puurde. De vuisten van Van Breukelen brachten redding. Seconden later was het opnieuw bijna prijs, maar dit keer redde de lat, na een knallend schot van Anne Evers, FC Utrecht voor een achterstand. FC Utrecht had tot dusver weinig laten zien en het kon er zeker niet waarmaken dat het in de hoogste nationale afdeling vorig seizoen naar een derde positie reikte. Het duel, warbij spelers van FC Utrecht niet schroomden om aan de noodrem te trekken - Maasveld mepte Evers net buiten de lijnen tegen de grond - werd vooral door de aanvallende initiatieven van DS'79 een aantrekkelijk kijkspel.

Geblesseerd
Binnen een half uur moest Ad van der Linden geblesseerd het veld ruimen. Huug Aandewiel, een talent waar Petescu alles van verwacht, nam zijn plaats over. In het sfeervol verlichte stadion nam Aad Mansveld, gezien de schotloosheid van zijn medespelers, de taak maar op zich om een vrije trap te nemen. Aan verzilveren kwam ook hij echter niet toe. De wijze waarop Willy Carbo, eerst liep hij Rini Sprangers tegen de grond terwijl deze de bal klemvast in zijn handen had en vervolgens duwde hij zijn schaduw Ab van Oorschot met beide handen van zich af, tekende de onmacht in de Utrechtse aanval. Een harde tackle van Cor Lems tegen Carbo luidde een gevaarlijke aanval van FC Utrecht in, maar Ab van Oorschot ontregelde het gevaar met een sterke omhaal over zijn eigen doel. Langzaam, doch wel nadrukkelijk herstelde FC Utrecht het evenwicht, maar DS de wil opleggen was er vooralsnog niet bij. Dapper bleef de Dordtse elf vechten voor iedere meter, maar de zuiverheid die het spel in de beginfase zo sierde, ebde - wellicht door vermoeidheid - wat weg. Twee minuten voor de rust sloeg Utrecht plotseling toe. Vanaf het middenveld werd een vrije trap in de richting van Leo van Veen gestuurd, die met een droog hard schot laag langs de grond doelman Rini Sprangers kansloot liet: 0-1. Het ritme bij DS leek verstoord, maar met opgeheven hoofd kon de ploeg de eerste helft afsluiten, al had het uit de actie van Geert Jansen, die net even te vroeg naar Braham passte, meer moeten halen uit zijn vrije positie. Cor Lems haalde nog even de woede van FC Utrecht op de hals toen hij Carbo spijkerhard naar de grasmat haalde.

...en op de grond.

Routine
In de tweede helft keerde bij FC Utrecht Leo van Veen niet meer terug, terwijl bij DS'79 Cor Lems was vervangen door Loek Bijl. Het zou snel blijken of de Dordtse équipe de rust zou kunnen opbrengen om de grotere routine van FC Utrecht te weerstaan. DS moest ver terug op eigen helft, maar het ontworstelde zich snel aan de druk, dit mede omdat Ab van Oorschot en Marius Ciugarin achter de 'pot' uitstekend gesloten hielden. DS had het wel moeilijk, maar evenals tegen Excelsior trachtte de ploeg de 0-1 achterstand met keihard werken weg te werken. De bereidheid om onder de stralende lichtbundels het legioen te binden was verbluffend groot. Door de complete inzet kwamen er voor DS nieuwe mogelijkheden. Jacques den Bakker kwam centimeters te kort om de feilloos keepende Van Breukelen te verrassen en een lange trap van Gorter zeilde tot opluchting van Utrecht over de lat.

Voortreffelijk
Een voortreffelijke combinatie tussen Gorter, Bijl en Anne Evers bood nieuw perspectief, maar Mansveld - een betrouwbare rost in de branding - keerde tijdig het gevaar. De uitstekende aansluitende linies van DS zorgden er inmiddels voor dat Utrecht de eerste gifangel afdoende werd uitgetrokken. Alleen, DS kon tegen de hechte, stevig ingrijpende Utrechtse verdediging geen vuist maken. Te lang ook werd er getalmd met het beslissende schot. FC Utrecht was, gezien het spelbeeld, verschrikkelijk blij toen de grillige Willy Carbo met een droge tik zijn ploeg vrijwel zeker aan de fraaie beker hielp. Een defensiefout - na een voorzet van Frans Adelaar dacht iedereen in de Dordtse verdediging aan buitenspel - werd DS'79 fataal. DS versaagde geenszins. Hakim Braham snelde plotseling door de ruimte, maar ook hij moest buigen voor de klasse van Van Breukelen die de bal na zijn ziedende schot onnavolgbaar uit zijn doel ranselde.

Nimmer
FC Utrecht, frank en vrij spelend nu, gaf weinig mogelijkheden meer weg. Rust kreeg de verdediging van Utrecht echter nimmer. Goed kwam de ploeg van Mansveld zelfs weg op het moment dat Edwin Gorter, Loek Bijl lanceerde, maar diens strakke voorzet was niet voldoende op maat om Braham te bereiken, waardoor Van Breukelen tijdig kon ingrijpen. Een schitterende kopbal leverde Van Breukelen ook nauwelijks moeite op. Met een katachtige sprong drukte hij de bal over de doellat. De nederlaag was er, maar niet uit te wissen was ook dat DS'79 een ploeg is met veel perspectief, al moet men nooit juichen voor de bok geschoten is.