 Niels
Overweg beleefde als centrum-verdediger een zwarte middag. Den Boer
van Excelsior (links) maakte het hem - en zijn mede verdedigers, zeven
maal te machtig. (inzet) Zorgen genoeg voor Mircea Petescu, de zwaar
op de proef gestelde trainer van DS'79 |
DS'79 blijkt volledig uitgeblust. In het sfeervolle stadion Woudenstein aan de boorden van de Maas, werd DS'79 door Excelsior met 7-1 onder de voet gelopen.
Het verhaal wordt eentonig, maar opnieuw is Mircea Petescu er niet in geslaagd om zijn verdediging, na het wegvallen van Marius Ciugarin, op redelijke sterkte te brengen.
De Roemeen kwam met een nieuwe vondst, maar die pakte al heel snel opvallend verkeerd uit.
Met Jacques den Bakker als voorstopper op Piet den Boer voor Niels Overweg ging DS al na twee minuten volledig de mist in.
Den Bakker, het proto-type van de snel opkomende vleugelverdediger, was als voorstopper gelanceerd omdat Petescu niet kon beschikken over de geblesseerde Ad van der Linden, terwijl hij op de nog steeds gebleseerde Huug Aandewiel niet direct een beroep wenste te doen.
Geschied
Aandewiel kwam na 2-0 opdraven, maar toen was het kwaad reeds geschied.
Een volledig gedemoraliseerd DS'79 kon andermaal de klap van een snelle
achterstand niet verwerken en werd regelrecht naar de slachtbank gevoerd.
De bezieling, in het prille begin nog wel aanwezig, vloeide als water
weg. Er bleef een verkrampt spelend elftal over zonder ruggegraat. Kortom;
DS gaf Excelsior alle gelegenheid om vernietigend uit te halen. Het deed
dat met een bepaalde gretigheid, welke DS volkomen vreemd lijkt te zijn.
Petescu beweert dat zijn spelers nog wel te motiveren zijn, maar het valt
te betwijfelen. Zowel binnen als buiten het veld maakt de groep spelers
een volkomen geslagen indruk. Niets lukt meer.
Slag slaan
Het gegeven dat Excelsior tot tweemaal toe scoorde terwijl DS balbezit
had, zegt voldoende. Door slecht afgeven van de bal kon Excelsior binnen
tien minuten haar slag slaan om vervolgens een niet geringe nekslag uit
te delen. Er zal bij DS iets moeten gebeuren, want zo kan het niet langer.
De echte leider ontbreekt, met alle catastrofale gevolgen van dien. Daarnaast
maakt een elftal, dat zo diep het hoofd buigt, op het veld een beschamende
indruk. Harde taal, maar het is niet anders.
Binnen twee minuten was DS al zo diep ontgoocheld. Plasmans zette Cees
Spaan en Niels Overweg voor schut en bood de vrij opkomende Matty Nijssen
een niet te missen kans. Een regen van blunders luidde vervolgens het
noodlot over DS in. De Dordtse verdediging was van de kaart en het was
geen wonder dat Excelsior van de totale wanorde zou gaan profiteren.
 Eén
van de zeven trieste afgangen van Rini Sprangers. |
Geen vat
Scheidsrechter Ben Thomas hanteerde de voordeelregel op passende wijze
op het moment dat Jacques den Bakker geen vat kon krijgen op de bonkinge
Pieter den Boer, die nummer twee achter Rini Sprangers frommelde: 2-0.
Op dat moment greep Petescu in en haalde Den Bakker uit de strijd. Huug
Aandewiel maakte zijn rentree en het moet gezegd, het spel van DS werd
beter. Het geestelijk evenwicht was evenwel al dermate verstoord, dat
er van rechttrekken geen sprake meer kon zijn. DS prikte wat terug, via
schoten van Henk van Leeuwen en Hakim Braham, doch beiden zochten het
doel te hoog. De gele kaart die Cees Spaaan, nadat hij Nijssen van achteren
tegen het gras werkte, moest incasseren werkte al even averechts. Terwijl
Cor Lems en Frans Struis bepaalde niet elkaars vrienden op het middenveld
waren en Thomas de beide heren tot de orde moest roepen, haalde Excelsior
voor de derde maal uit.
Zwak
Edwin Gorter kaatste de bal zwak terug, waarop Excelsior de aanval kon
overnemen. Van Tour bracht meteen snelheid in de Rotterdamse aanvalslinie
en bediende Pattinama op het juiste moment. Tellen later lag de bal opnieuw
achter Sprangers: 3-0. DS moest spitsroede lopen. Het holde volledig knock
out achter de bal aan. Het tien-tien-tien werkte als een scheermes en
nog voor de rust verstreken was zorgde Eddie Ridderhof voor 4-0. De donderspeech
van Petescu tussen de muren van de kleedkamerruimte, haalde weinig uit.
Even leek het er op dat DS zich had hervonden, toen het met een aantal
snelle acties richting doelman Vermunt trok.
 Frans
Struis, ex-FC Dordrecht, geeft les in doelftreffende koptechniek. |
Korte duur
De opleving was van uiterst korte duur, want al na drie minuten werden
Overweg en Aandewiel geklopt door een solerende Rudy Pasmans, die Sprangers
geen schijn van kans gaf: 5-0. Steeds verder zakten Ab van Oorschot, Cees
Spaan, Niels Overweg en Huug Aandewiel weg - hoewel met name de laatste
het slachtoffer werd van blunderende mede-spelers - en vormde het middenveld
een brok drijfzand waar het trio Lems - Evers - Bosse steeds verder in
wegzakte. Niettemin kwam het mooiste doelpunt van de wedstrijd op naam
van een speler van DS. Edwin Gorter trok de bal uit een hoekschop hard
voor, waarna Henk van Leeuwen de bal steenhard langs Vermunt kopte: 5-1.
Een steeds nonchalanter spelend Excelsior bood DS wel de gelegenheid om
aan de stand van zaken nog meer te veranderen, maar de kopbal van Braham
werd een prooi van Vermunt. Frans Struis gaf DS het zesde lesje. Als eens
snoek dook hij naar een lage voorzet van Gosens en liet Sprangers vertwijfeld
achter. De lijdensweg was nog niet voorbij, want drie minuten later stilde
Gosens de doelpuntenhonger.
Scoreverloop
Scoreverloop: 2e min Nijssen 1-0, 10e min. Den Boer 2-0, 39e min. Pattinama
3-0, 45e min. Ridderhof 4-0, 48e min. Pasmans 5-0, 64e min. Van Leeuwen
5-1, 75e min. Struis 6-1, 78e min. Gosens 7-1.
Toeschouwers 2500. Scheidsrechter Thomas.
Excelsior: Vermunt; Leenheer, Rutjes, Bijl, Van Tour; Struis, Ridderhof,
Pattinama; Den Boer, Nijssen (Gosens), Pasmans.
DS'79: Sprangers; Van Oorschot, Den Bakker (Aandewiel), Overweg, Spaan;
Lems, Evers, Bosse (Matena); Braham, Van Leeuwen, Gorter.