Frank Kooiman vestigde dit seizoen nog niet vaak de aandacht op zich, maar de doelman van FC Dordrecht stapte in het duel tegen FC Volendam nadrukkelijk in de spotlights. Met knappe reflexen stelde de 36-jarige sluitpost de zege op FC Volendam veilig, waardoor de formatie van trainer Gert Kruys achter koploper RBC Roosendaal de tweede plek op de ranglijst innam.

Met die overwinning was vooral op basis van de eerste helft niks mis. In dat wedstrijddeel deelde FC Dordrecht nadrukkelijk de lakens uit, maar was de oogst slechts één treffer uit een rake vrije trap van Adil Auassar.

Na rust gingen de hemelsluizen boven de Krommedijk wagenwijd open en kreeg het duel ook een open karakter, waarbij Kooiman als reddende engel moest optreden om de driepunter te garanderen.

Volendam-trainer Stanley Menzo deed in zijn nababbel de eerste helft af als een puur slecht optreden van zijn ploeg, maar de oud-doelman van Ajax en PSV ging daarmee voorbij aan de Dordtse inbreng in de eerste drie kwartier. FC Dordrecht, waar Johan Versluis in het hart van de defensie was verdrongen door Ruud Kras, toonde in eigen huis weer het frisse, aanvallende voetbal waar de ploeg voor eigen publiek patent op heeft.

,,We hadden alleen vier goals moeten maken in plaats van die ene treffer,’’ stelde trainer Gert Kruys na afloop. ,,Want we speelden in die fase sensationeel goed.’’

Ondanks het feit dat de Dordtse aanvalsleider Cecilio Lopes een lastige avond beleefde tegen zijn collega-aanvoerder Peter Wijker, die geen seconde van de zijde van de topschutter week, was de thuisploeg offensief nauwelijks te stuiten. Er dreigde echter een scenario zoals in de enige verloren thuiswedstrijd tegen De Graafschap, toen het ensemble van Kruys voor de pauze ook de bovenliggende partij was maar zichzelf lelijk in de vingers sneed door de opgelegde kansen niet te benutten.

Zelfzuchtigheid (Manu Dagher!), gebrek aan doortastendheid (Lopes) en botte pech (Adnan Alisic) stonden een beloning voor het Dordtse aanvalsspel in de weg. Die beloning kwam er uiteindelijk toch, toen linksback Adil Auassar een vrije trap achter de traag reagerende Jeroen Verhoeven krulde.

In de eerste helft viel er van FC Volendam totaal niets te duchten. Charles Dissels was veelal op zichzelf aangewezen in de punt van de aanval, Jack Tuyp liet zich nauwelijks in de frontlinie zien en op de linkerflank bleef Rowin van Zaanen nagenoeg aan de zijlijn geplakt staan.

Dat zou in de tweede rondgang veranderen. Tuyp dook naast Dissels op, FC Volendam trok met meer opportunisme ten strijde en terwijl de regen neergutste, werd het veldspel weliswaar rommeliger maar nam de amusementswaarde zeker niet af. Tuyp stelde al snel na rust Frank Kooiman op de proef en dat zou een voorbode zijn voor het werk dat de routinier tussen de palen nog te doen zou krijgen. Met Johan Pater bracht Menzo extra stootkracht in de ploeg.

FC Dordrecht kwam op het drassige terrein niet meer toe aan het (voor rust) soms bijzonder prettig ogende combinatievoetbal, maar kreeg toch nog kansen om de wedstrijd in het slot te gooien. Cecilio Lopes miste echter op enkele meters van het doel door Verhoeven te raken en Adnan Alisic, die een sterke indruk achterliet, kon fraai voorbereidend werk van invaller Ibad Muhamadu niet verfraaien.

De Dordtse perspectieven op een tweede treffer maakten onderdeel uit van een fase waarin de kansen zich opstapelden en Kooiman zijn eigen inbreng steeds belangrijker maakte. Met een miraculeuze redding met de voet maakte Kooiman een inzet van Pater, die even was vrijgelaten door Ruud Kras, onschadelijk. Bij een doorbraak van een andere Noord-Hollandse invaller, Bas Ent, verzuimde Kooiman eerst uit te komen om vervolgens in zijn doelgebied de korte hoek voor Ent hermetisch af te grendelen.

Het beste bewaarde Kooiman echter voor het laatst. Hij verrichtte een heldendaad door in de slotfase met een katachtige reflex de gelijkmaker te verhinderen toen de naar voren doorgeschoven Peter Wijker bij de tweede paal een bal binnengleed. Door ook op een kopbal van Rowin van Zaanen de situatie meester te blijven, liet Kooiman Volendam definitief spitsroeden lopen.