FC Dordrecht onderwierp zich bij HFC Haarlem aan een grote metamorfose. De collectieve slapte van voor de pauze maakte bij terugkeer uit de kleedkamer plaats voor eerzucht en gepassioneerde aanvalsdrift. Het resultaat: een 1-1 deling, die een continuering van de de hoge positie op de ranglijst impliceerde.

,,Op basis van wat FC Dordrecht de tweede helft hier heeft laten zien, heeft het bewezen dat de huidige klassering volkomen terecht is,’’ zwaaide Haarlem-trainer Gert Aandewiel de opponent alle lof toe. Het respect droop van die uitlating af.

Respect dat FC Dordrecht met een gewaagde strijdwijze met liefst vier spitsen afdwong, waardoor het wedstrijdbeeld van voor de rust volkomen kantelde.

De lof voor het FC Dordrecht van na de doelwissel stond haaks op de gruwel die de Dordtse coach Gert Kruys in het eerste bedrijf had beleefd. ,,Ik heb me kapot zitten ergeren,’’ maakte Kruys van zijn hart geen moordkuil. ,,Waarom is mij een raadsel, maar we begonnen zo slap. Elf spelers waren onder de maat.’’

Wie het beeld van de thuiswedstrijden van FC Dordrecht helder op het netvlies had, keek met verbazing en afgrijzen naar de eerste 45 minuten in de troosteloze ambiance die het vervallen stadion van Haarlem bood.

De formatie van Gert Kruys acteerde lethargisch, straalde totaal geen gretigheid uit en maakte de (verrassend) verworven status van hoogvlieger geen enkele seconde waar. Geen pressie, niet doordekken, geen schwung: de bezoekers lieten zich van hun slechtste kant zien.

De treffer die FC Dordrecht in de beginfase incasseerde, was illustratief voor de uitvoering voor de pauze. Kwong-Wah Steinrath week uit naar de linkerkant, de gewezen spits van IJsselmeervogels speelde de bal in op Hendrik van Beelen die het speeltuig gemakkelijk voor de schietgrage voeten van Ahmed Ahahaoui transporteerde. Het krachteloze rollertje dat volgde, was Frank Kooiman te machtig.

De vroege tegentreffer zorgde niet voor een wake up-call. FC Dordrecht was aanvallend krachteloos en ontsnapte zelfs aan een grotere achterstand. De povere uitvoering schreeuwde om correcties en die dienden zich bij het rustsignaal van Pieter Vink al aan. Adnan Alisic en Charlie van den Ouweland werden geslachtofferd ten faveure van Moussa Kalisse en Manu Dagher. FC Dordrecht speelde met vier aanvallers met de jarige Adil Auassar (20) daar kort achter.

De gedaanteverwisseling was grotesk. Haarlem kon alleen nog maar anticiperen op datgene wat FC Dordrecht creëerde. Dagher kreeg na afleggen van Lopes meteen een fraaie kans, maar vond de later geblesseerd uitgevallen sluitpost Erik Heijblok op zijn weg. Collega-invaller Kalisse had vijf minuten later wel succes: Lopes haalde de bal kinderlijk eenvoudig van de voet van Ray Fränkel en legde de bal tijdig breed op de strak inschietende buitenspeler. De wedstrijd kreeg een open karakter, waarin FC Dordrecht bleef jagen op de winst maar ook counterkansen weggaf. ,,Ik ben blij dat we hebben laten zien hoe het wel moet,’’ concludeerde Kruys dan ook na de wedstrijd met twee gezichten.

Tekst: John Kraijenbrink
Bron: AD De Dordtenaar