Na vier nederlagen in successie smaakte FC Dordrecht tegen FC Emmen weer eens het zoet der overwinning. De 2-0 triomf had een bijzonder prettige bijsmaak, want door de resultaten van andere ploegen in de toplaag van de eerste divisie steeg de elf van trainer Gert Kruys met stip naar de vijfde plek.

De voorbije weken kreeg FC Dordrecht na de nederlagen bij de topploegen FC Den Bosch, RBC Roosendaal en De Graafschap telkens de complimenten van de opponent, maar werd de ploeg wel met de verliezersfooi afgescheept. Tegen Emmen was het vertoonde spel allerminst flonkerend, maar maakte verliezend trainer Jan van Dijk in één zin duidelijk waarom FC Dordrecht de neergaande prestatiecurve had omgebogen: ,,Op basis van scherpte, vooral in de verdediging, heeft FC Dordrecht verdiend gewonnen.’’

Achterin gaf de thuisploeg nauwelijks iets weg, waarbij vooral het centrale Dordtse duo een puike partij afleverde. Ruud Kras en Bart van Muyen beten zich vol verve vast in het vijandelijke aanvalsduo Geoffrey Verwey en Sergio van Dijk en wonnen die slag ruim op punten.

Bovendien pakte de noviteit van Kruys, die verdediger Reinhard Breinburg tot controlerende middenvelder had gebombardeerd, prima uit. ,,Juanito Sequeira was als controlerende middenvelder niet fit genoeg om te starten, maar ik wilde toch een sluitend blok vormen,’’ verklaarde de kleine oefenmeester zijn keuze.

Kruys had daarbij voor de eerste maal een plek in het basiselftal ingeruimd voor Leonardo dos Santos. Ook aan het opstellen van Leonardo II, zoals hij liefkozend tijdens zijn periode bij Feyenoord werd genoemd, lag een afweging ten grondslag. Kruys: ,,Door de absentie van Frank Kooiman en Nito Sequeira miste ik spelers die coaching geven in het veld. Leonardo is met zijn ervaring daartoe wel in staat en deed het bovendien goed op de training.’’

Na een moeilijke openingsfase, waarin Emmen het betere van het spel had en dankzij gewezen FC Dordrecht-speler Rachid el Khalifi met schoten uit de tweede lijn op de lat en de buitenkant van de paal aan de openingstreffer had geroken, vond FC Dordrecht de balans. Leonardo, die zeker niet tegenviel bij zijn eerste basisoptreden, speelde slim aan de rechterkant en maakte enkele keren goed ruimte voor back Didi Longuet die moeiteloos over Mourad Mghizrat heenging.

Nadat Charlie van den Ouweland al de lat boven doelman Robert van Westerop had geraakt, viel tien minuten voor rust de treffer die de wedstrijd openbrak. Daarbij kwam meteen het gebrek aan defensieve scherpte bij de gasten aan het licht. Moussa Kalisse kon vanaf de linkerkant vrij inzetten, waarna Cecilio Lopes met een simpele voetbeweging zijn dertiende treffer van het seizoen en mogelijk laatste treffer in een thuiswedstrijd voor FC Dordrecht aantekende. ,,Dat heb ik gekscherend ook tegen Cecilio gezegd. Ik hoop natuurlijk dat hij blijft, maar hij heeft vanavond laten zien waarom veel clubs in hem geïnteresseerd zijn,’’ aldus Kruys.

Lopes bezorgde zijn rechtstreekse tegenstander Bas van den Brink na rust een onprettige avond en was een voortdurende plaag voor zijn te veel ruimte schenkende opponent. Het kenmerkte het verschil tussen de twee ploegen. Waar het stabiele, hard werkende FC Dordrecht nauwelijks iets weggaf, daar kwam Emmen regelmatig defensief in de problemen. Waar Moussa Kalisse en Cecilio Lopes er niet in slaagden het duel te beslissen, daar deed Manu Dagher dat wel. De invaller was alert nadat Van Westerop een rebound had weggeven.