De spelers van FC Dordrecht werden gisteravond na afloop van het treffen met Cambuur Leeuwarden - 2-1 winst, waardoor de tweede plaats behouden bleef - minutenlang toegezongen door een uitzinnige groen-witte aanhang.

Zelfs de leden van de businessclub onthaalden de manschappen van Gert Kruys op een staande ovatie.Terecht, want de zege kwam tot stand in een wedstrijd, waarin de thuisclub het vanaf de 37ste minuut met tien man, en in blessuretijd zelfs met negen man moest stellen.

De naam die aan de Dordtse Krommedijk op ieders lippen lag, was die van Ed Janssen. De scheidsrechter floot volgens de regels van het spel misschien niet eens zo slecht, maar maakte wel duidelijk een partij voetbal totaal niet aan te voelen. En dat is een eigenschap waarover een arbiter toch ook hoort te beschikken.

De meeste kritiek kreeg Janssen te verduren toen hij acht minuten voor de pauze van (te) grote afstand in een duel tussen Reinhard Breinburg en Cambuur-aanvaller René van der Weij een strafschop zag. En of het nog niet zwaar genoeg was, trakteerde hij Breinburg tevens op een rode kaart. Omdat Jeroen Ketting met de elf-metertrap wel raad wist, veranderde de zo veilig ogende 2-0 voorsprong van FC Dordrecht plots in een marge met het kleinst mogelijke verschil.

Tot dan had FC Dordrecht zonder echt groots te spelen de wedstrijd gecontroleerd. De gastheren hadden aan een sterke periode van een minuut of tien voldoende om afstand te nemen van de Friezen. In de twintigste minuut werd rechterspits Manu Dagher voor de eerste keer goed de diepte ingestuurd. De Liberiaan was veel te snel voor Jayson Trommel en Daghers trekbal werd door Cecilio Lopes tegen de touwen gewerkt: 1-0. Het betekende alweer de negende competitietreffer van Lopes, die zich in de belangstelling weet van (onder andere) Sparta.

Amper zes minuten later verdubbelde de thuisclub reeds de marge. Cambuur-doelman Ale Geert de Vries liet zich kinderlijk eenvoudig verrassen door een vrije trap van verdediger Ruud Kras: 2-0.

Na de veelbesproken aansluiter én rode kaart, greep Kruys direct in. Middenvelder Charlie van den Ouweland ruimde het veld voor Johan Versluis, die (souverein) naast Ruud Kras in het centrum van de defensie ging spelen. Het is deze competitie dé kracht van FC Dordrecht: het beschikt over een sterke bank, want ook Bart van Muyen en Ibad Muhamadu waren invallers die in weinig teams op dit niveau zullen misstaan.

Wie dacht dat Cambuur na rust tot een belegering van het Dordtse doel zou overgaan, kwam bedrogen uit. Het elftal van Roy Wesseling bleef bang voor de Dordtse spitsen en koos veel te laat puur voor de aanval. FC Dordrecht, dat in blessuretijd ook nog Didi Longuet (tweede geel na tijdrekken) verloor, kende nog steeds het meeste balbezit en kreeg ook de beste kansen. Maar een strafschop (!), die werd gemist door Lopes, en een open kans voor Muhamadu leverden niet de bevrijdende 3-1 op. Hierdoor bleef het voor FC Dordrecht tot de slotminuut billen knijpen. Maar dat Van der Weij en Rick Hooijboer de gelijkmaker niet op het bord kregen, was niet meer dan gerechtigheid.

,,Het is wederom bewezen dat we thuis ijzersterk zijn,’’ sprak Gert Kruys, wiens team inmiddels 21 van de 28 punten op eigen veld behaalde. ,,Door die rode kaart konden we niet langer pressen, maar als inzakkende buitenspelers deden Kalisse en Dagher het prima. De zege is echter wel een dure, want ik ben tegen AGOVV twee verdedigers kwijt. Over de scheidsrechter wil ik het maar niet hebben. Al valt het me wel op dat wij, hoewel we zo aanvallend spelen, de arbitrage vaker tegen dan mee hebben.’’