Na een reis van 250 kilometer keerde FC Dordrecht keihard terug op aarde. Modale middenmoter BV Veendam maakte op hardhandige wijze een einde aan een ongeslagen reeks van twaalf wedstrijden, die de formatie van Robert Verbeek in een verrassende macht van betekenis in de eerste divisie transformeerde. De 2-0 nederlaag op de kille Langeleegte betekende na de mislukte ouverture bij TOP Oss de tweede nederlaag in de lopende competitie voor de Dordtenaren. Op ontluisterende wijze nam FC Dordrecht afscheid van de koppositie in de strijd om de tweede periodetitel, die in handen van Sparta belandde. De Rotterdammers, die simpel afrekenden met Stomvogels/Telstar (3-0), hesen zich ook samen met VVV-Venlo naast de Merwestedelijke voetbaltrots op kop van de algehele ranglijst. Dat was een logisch gevolg van een verloren avond voor het onthutsend zwakke Dordtse collectief, dat in aanvallend opzicht totaal geen potten kon breken. Veelzeggend was dat de Groningse doelman Egbert Darwinkel pas in de voorlaatste minuut voor het eerst in actie moest komen op een inzet van substituut Raphael Maitimo. ,,Je weet dat je op een gegeven moment tegen een tik kunt oplopen, maar ik had het graag nog even uitgesteld", sprak Robert Verbeek na afloop. ,,Maar ik moet eerlijk zijn: we mochten nergens aanspraak op maken, zelfs niet op een punt. We waren bepaald niet in goede doen." Met die laatste opmerking drukte de Ambachter zich nog eufemistisch uit. Bij FC Dordrecht, dat nog geen enkele makkelijke zege boekte, was geen enkele speler die de grauwe middelmaat ontsteeg. Ook aanvoerder Gerard de Nooijer kon geen voortrekkersrol vertolken zoals hij dat eerder dit seizoen wel veelvuldig kon. De Nooijer speelde door een lichte hamstringblessure 'met de rem erop' en kon niet voor de broodnodige impulsen zorgen. FC Dordrecht ontbeerde vanaf het eerste fluitsignaal van de prima leidende Rotterdamse arbiter Raymond van Meenen venijn, scherpte en daadkracht. Hoewel de bezoekende formatie met drie spitsen (het trio Monteiro, Rigters en El Khalifi) aantrad, kreeg de ploeg geen poot aan de drassige Groningse grond. ,,De jongens die de voorbije weken ons succes hebben geschonken, kwamen dit keer totaal niet in het stuk voor", was de lezing van Verbeek, die zijn aanvallend ingestelde spelers niet wenste af te vallen. Aanmerkelijk minder te spreken was de oefenmeester over zijn verdedigend ingestelde spelers. Vooral Dave van der Meer, die bij absentie van John den Dunnen (hamstringblessure) op zijn vertrouwde stek als linksback mocht spelen, ging kopje onder. De routinier was in balbezit onrustig en onzorgvuldig en wist zich geen raad als Paul Weerman hem het passen belette. Ook in defensief opzicht liet Van der Meer zich te vaak aftroeven. Hij stond daarin niet alleen, want ook de jeugdige Reinhard Breinburg kon niet aanknopen bij de goede prestaties van de laatste weken. Tel daarbij op dat de voetballende impulsen van de middenvelders uitbleven en de Dordtse krachteloosheid is verklaard. Ondanks de afwezigheid van belangrijke basiskrachten als topschutter Ronald Hamming, aanjager Rick Slor, rustpunt Gerard Wiekens en overijverige Angelo Cijntje kon de thuisformatie van trainer Jan Korte wel druk leveren. Na de smadelijke 4-1 nederlaag in eigen huis tegen FC Eindhoven bewees Veendam, zoals eerder dit seizoen tegen FC Zwolle en VVV een lastpak voor een aanmerkelijk beter geklasseerde ploeg te zijn. De Groningers hadden meer balbezit zonder tot echt grote kansen te komen. De beste mogelijkheid kwam uit een corner, die door aanvoerder Ronnie Pander op de paal werd gekopt.
De standaardsituaties zouden uiteindelijk een beslissende rol spelen in het kwaliteitsarme treffen. Marnix Kolder opende zeven minuten na rust met een gevoelvolle vrije trap met de linkervoet vanaf 25 meter de score door Dennis van der Kraan volslagen kansloos te laten. Die tegentreffer deed FC Dordrecht niet opveren. Integendeel, zelfs met een extra spits (Michael van Dommelen) bleef de offensieve kracht van FC Dordrecht minuscuul. De eindpass was steeds niet goed, de pogingen werden steeds wanhopiger. De hoop om nog met een punt Veendam te verlaten werd definitief de grond ingeboord, nadat Steve van den Broek Humphrey een corner van Erwin Buurmeijer binnenknikte en zo profiteerde van de Dordtse desorganisatie na het wegvallen van Gerard de Nooijer.
,,We missen misschien net te veel spelers op dit moment, maar daar wil ik me niet achter verschuilen. Deze nederlaag was gewoon terecht", oordeelde Robert Verbeek. Wel gingen de gedachten nog even terug naar de fase kort voor rust, toen Melchior Schoenmakers spits Maceo Rigters binnen het strafschopgebied naar de grond trok. Arbiter Van Meenen liet doorspelen, waar een prieminde vinger richting de stip ook een alternatief was geweest. ,,Het leek verdacht veel op een strafschop, maar eigenlijk verdienden we die ook niet", vond Robert Verbeek. FC Dordrecht viel dus van het voetstuk, waarop de ploeg zichzelf had geplaatst door een prachtige reeks die ruw onderbroken werd. ,,Of gebleken is dat we boven ons stand leven? Dat is misschien wat al te negatief gesteld" , riposteerde Verbeek. ,,Het is wel zo dat we ver voor op schema lagen. Na deze nederlaag is het vooral zaak om het hoofd erbij te houden en ons goed te herstellen voor de wedstrijd tegen Haarlem."