FC Dordrecht en Het Kasteel, het lijkt een winnende combinatie. Voor het tweede achtereenvolgende seizoen namen juichende Dordtenaren bezit van het Rotterdamse voetbalbastion. Maar waar de Merwestedelingen vorig seizoen nog als een dief in de nacht met de punten aan de haal ging, daar was de zege van gisteren de climax van een overheerlijk, Engels aandoend spektakelstuk met een kolossale amusementswaarde en een passend scoreverloop: 3-5.
Minutenlang bleven de spelers van FC Dordrecht feesten met hun aanhang en haalde aanvoerder Gérard de Nooijer zijn ploeggenoten zelfs nog een keer terug voor een extra collectief dankgebaar richting de supporters. Het Kasteel was even van Dordt, de sleutel van het klassieke voetbalstadion was even in Drechtstedelijke handen na een bizarre wedstrijd. Sparta - FC Dordrecht stond synoniem voor strijd, defensieve flaters, gemakkelijk gescoorde doelpunten, Riga Mustapha en Maceo Rigters. De prestatie van Spartaan Mustapha, die de gehele Rotterdamse productie voor zijn rekening nam, werd ondergesneeuwd door de eindafrekening. Niet de donkere aanvaller die constant dreigend was, maar zijn collega-aanvaller Rigters van FC Dordrecht trad in de spotlights. De gewezen speler van Heerenveen toonde zich met de vierde en vijfde Dordtse treffer weer een meer dan waardig vervanger van de geblesseerde Dennis de Nooijer. Rigters was ook betrokken bij het absolute breekpunt in de wedstrijd, dat werd gemarkeerd door de rode kaart voor rechterverdediger Marciano Bruma. Dordrecht was tot dat moment de mindere geweest, was slordig in de passing, had nadrukkelijk op de verdediging geleund en was door een uithaal van Mustapha op het kwartier op achterstand gekomen. Maar een afgeslagen Sparta-corner leidde tot de ommekeer. Maceo Rigters werd met een diepe bal gelanceerd, benutte zijn snelheid optimaal en dreigde Bruma er volledig uit te sprinten. De noodrem van de Spartaan was professioneel, maar betekende wel het einde van de wedstrijd omdat arbiter Ben Haverkort de rode kaart uit de borstzak toverde. Weg was Sparta's overwicht en binnen een paar minuten was ook de voorsprong weg. Arjan van der Laan kogelde vanaf de rand zestien de gelijkmaker binnen nadat een voorzet van Rui Monteiro niet voldoende was opgeruimd. De overtalsituatie leidde aanvankelijk niet tot een verandering van de Dordtse tactiek: controle bleef het Dordtse toverwoord, dat in één lijn stond met defensieve zekerheid en geen overbodige risico's nemen. ,,Dordrecht hield steeds achterin en op het middenveld een man over'', was het Sparta-trainer Mike Snoei opgevallen. Het behoudende systeem was en bleef in eerste instantie heilig. ,,Ik wilde eerst zien hoe de wedstrijd verder zou verlopen, al ben ik in de rust wel enorm tekeer gegaan. We speelden slecht, veel spelers zaten niet goed in de wedstrijd maar ik heb vastgehouden aan onze uitgangssituatie'', stelde Verbeek. Maar vanuit die speelwijze sloeg Dordrecht in de zalige tweede helft wel toe. Rigters gaf net op tijd een heerlijke pass op de diepgaande linkerverdediger John den Dunnen, die op voor hem bekende grond richting doelman Frank Kooiman ging en uiterst koelbloedig afrondde: 1-2. Het sierde Sparta dat het in ondertal bleef vechten voor een goed resultaat. De formatie van Mike Snoei, die zijn rentree op de Rotterdamse bank maakte, knokte zich in ondertal helemaal leeg. ,,We hebben de mentale weerbaarheid van de voorbije weken doorgetrokken'', vond Snoei. Dankzij de Spartaanse passie ontstond een Engelse wedstrijd, waaraan Ben Haverkort perfect leiding gaf. Met krachtenverslindend voetbal bewees de thuisploeg tevens dat de voorbije weken zo vuurvaste Dordtse afweer ook broze plekken kent. In amper 300 tellen zette Sparta de wedstrijd op zijn kop: eerst haalde Mustapha doeltreffend uit na een assist van de verder onzichtbare Ricky van den Bergh om vervolgens een voorzet van Davy de Fauw achter Dennis van der Kraan te koppen. Met de 3-2 achterstand koos Robert Verbeek ervoor om af te stappen van het tweespitsen-systeem met Maceo Rigters en Rui Monteiro als speerpunten. Rachid el Khalifi kwam als derde aanvaller in het veld voor de matig presterende Dennis van der Pennen en ging op de linkerflank acteren. De wispelturige Ridderkerker kende een stormachtige entree: hij pakte eerst een gele kaart en was even later de bejubelde producent van de gelijkmaker. Daarvoor gingen de Dordtse bedankjes vooral ook naar Frank Kooiman, die afgrijselijk blunderde op het schot van de Marokkaan. Die gelijkmaker had de uitwerking van een mokerslag op Sparta, dat vervolgens simpel werd overmeesterd door een dubbelslag van Maceo Rigters. Eerst verschalkte hij Kooiman met de buitenkant van de rechtervoet vanaf de rand van de zestien om vervolgens zijn tweede treffer na een lange run vanaf de middenlijn binnen te knallen. Met die twee treffers was de afloop van een gedenkwaardige voetbalmiddag bezegeld, al had FC Dordrecht bij iets meer precisie de nederlaag nog pijnlijkere proporties kunnen doen aannemen. De Dordtse aanhang was echter uiterst tevreden en ook de uiterst kritische Sparta-aanhang begeleidde hun favorieten met applaus voor de getoonde strijdlust. Met vier punten uit de zware uitbeurten bij FC Zwolle en Sparta, een koppositie in de strijd om de tweede periode en aansluiting bij de kop kende FC Dordrecht een prima week. De naam van Verbeek werd uitbundig gescandeerd door de groeiende Dordtse aanhang, die voor het tweede jaar de Sparta-mars deed verstommen.

Bron: Dagblad De Dordtenaar
Tekst: Arco Bomgaars