FC Dordrecht in kwartier overlopen door Heracles: 4-1

De eerste gril van Koning Winter in 2005 liet FC Dordrecht bij Heracles Almelo van een koude kermis thuiskomen. In barre winterse omstandigheden - de hevige sneeuwval had het kunstgrasveld tot een ijspiste omgetoverd - hield de nummer zes van de eerste divisie zich bijna een helft lang staande tegen de trotse koploper. Een tegentreffer vlak voor rust bracht de Dordtse ploeg zodanig uit het evenwicht, dat de bezoekers zich vervolgens in een fataal kwartier totaal lieten ondersneeuwen in het Polmanstadion. FC Dordrecht gleed uiteindelijk keihard onderuit in Overijssel: 4-1. De ondergang werd ingeleid in de blessuretijd van de eerste helft. FC Dordrecht leek een gelukkige 1-0 voorsprong dankzij een treffer van debutant Mirano Carrilho mee naar de kleedkamer te nemen. Terwijl de extra tijd al was ingegaan, glipte de voorsprong de Dordtenaren door de vingers. John den Dunnen gleed uit, Gerard de Nooijer wilde corrigeren maar werd door Kwame Quansah van de sokken gelopen. De doorgelopen Quansah kan vervolgens in twee pogingen de voorzet van Marc Hocher binnenwerken en het evenwicht herstellen. De heftig gesticulerende en scheldende De Nooijer, wiens bede bij arbiter Van Dongen tot geel leidde, kwam in de pauze wel tot rust, maar uitgerekend Dordts aanvoerder leidde vervolgens de definitieve knieval in. De boogbal waarmee de oud-Feyenoorde zijn eigen doelman Dennis van der Kraan verraste, leidde de ondergang in. Dordrecht voelde zich een jongeling die zich voor het eerst op ijs bewoog en werd overrompeld door Heracles met de kracht van een lawine. Van de organisatie bij FC Dordrecht klopte niets meer, waardoor Heracles de mogelijkheid niet onbenut liet om de wankelende tegenstander flink in te zepen.
De grote vraag was of de wedstrijd op het door de hevige sneeuwval spekglad geworden kunstgrasveld wel gespeeld had mogen worden. ,,Onder deze omstandigheden had nooit gespeeld mogen worden", liet Heracles-trainer Peter Bosz na afloop beslist weten. ,,Dat is misschien makkelijk geredeneerd, omdat wij gewonnen hebben en de aanhang ongetwijfeld opgetogen zal zijn door dit resultaat. Maar met een dergelijke wedstrijd onder gevaarlijke omstandigheden doe je niemand een plezier." Arbiter Van Dongen besloot echter een klein kwartier voor aanvang om het duel definitief door te laten gaan. ,,En dan wordt het voor ons dus dubbel moeilijk", constateerde FC Dordrecht-trainer Robert Verbeek. ,,Op kunstgras en op een moeilijk bespeelbaar veld overeind blijven, het bleek voor ons een te moeilijke opgave." Toch had het er 45 minuten alle schijn van dat de Merwestedelingen zich redelijk konden wapenen op de besneeuwde vlakte, waarop de lijnen door een tractor sneeuwvrij waren gemaakt. FC Dordrecht had zich ingesteld op de tegenstander door slechts met twee spitsen aan te treden. Dennis de Nooijer en Rui Monteiro vormden de tweekoppige aanvalslinie bij het voor zekerheid kiezende gastcollectief, waarin Mirana Carrilho de linkshalfpositie bekleedde. De nieuweling, die in de winterstop zijn contract bij De Graafschap liet ontbinden, mocht ondanks een gebrek aan wedstrijdritme opdraven bij afwezigheid van Rachid el Khalifi. Verbeek had gekozen voor een versterkt middenrif om het doorkomen van verdediger Nico Jan Hoogma in de kiem te smoren. Die opzet slaagde, al werd al snel duidelijk dat Heracles beter uit de voeten kon in een wedstrijd die meer weghad van de Te land, ter zee en in de lucht-variant ' Blij dat ik glij' . De thuisploeg werd voornamelijk gevaarlijk uit corners en vrije trappen vanaf de rechterkant met links getrapt door Roel Buikema, waarbij de Dordtse doelman Dennis van der Kraan zich veel te afwachtend opstelde en te weinig daadkrachtig ingreep. De openingstreffer van uitgerekend Carrilho, die knap opdook in het strafschopgebied en Brian van Loo knap passeerde, viel als een volslagen verrassing maar werd wel gekoesterd. De contouren van de ondergang kwamen aan de dag in de blessuretijd met de gelijkmaker van Quansah, waarna de briesende De Nooijer bij de aftrap de bal meteen over de zijlijn joeg. De gelouterde verdediger leidde vervolgens de nakende nederlaag in door op de huid gezeten door Niels ten Hoeve de bal over Van der Kraan te lobben. ,,Die doorschietende bal was uiterst lastig en je zag Gerard twijfelen wat hij moest doen", sipte Robert Verbeek naderhand. ,,Maar achteraf moet je stellen dat de fase kort voor rust al cruciaal was voor het wedstrijdverloop en dat de eigen treffer het rotgevoel wat we hadden nog meer versterkte."
FC Dordrecht was vervolgens niet meer in staat om zich te herpakken. Ten Hoeve werkte een corner simpel tegen de touwen en Remon de Vries kon simpel vanaf het middenveld door de Dordtse defensie steken om de nederlaag nog gevoeliger vormen te laten aannemen. ,,Wij zijn beter met de omstandigheden omgegaan", liet Peter Bosz fijntjes weten en trok daarmee de enig juiste conclusie.
Want hoe zeer FC Dordrecht nog probeerde om de score een draaglijker aanzien te geven, de pogingen strandden in goede bedoelingen of bij doelman Brian van Loo die in tegenstelling tot collega Van der Kraan wel durf toonde. FC Dordrecht verloor daardoor voor de tweede maal op rij en pakte uit de laatste drie wedstrijden slechts een punt, waardoor het heilige doel - nacompetitie halen - even op de tocht komt te staan. ,,We zullen heel snel de chemie terug moeten krijgen", constateerde Robert Verbeek. ,,Deze nederlaag is weliswaar geflatteerd en onder bizarre omstandigheden tot stand gekomen, maar het mag ons niet gebeuren dat we onze fraaie positie van kort na de winterstop laten ontglippen"

 

Bron: Dagblad De Dordtenaar
Tekst: Arco Bomgaars