De naam van FC Dordrecht prijkt ook de komende week aan kop van de ranglijst in de eerste divisie. De even verrassende als trotse lijstaanvoerder hield de luxe status intact door de ongeslagen reeks uit te breiden naar twaalf wedstrijden: de Rijnmondderby tegen Excelsior aan de afgeladen Krommedijk eindigde in 1-1.

Het puntverlies tastte de alleenheerschappij van de formatie van Robert Verbeek niet aan, aangezien ook de nummers twee en drie, Heracles (2-2 tegen TOP Oss) en VVV-Venlo (3-0 nederlaag bij Sparta), averij opliepen. Ook de toonaangevende rol van de Dordtse betaald voetbalorganisatie in de strijd om de tweede periode bleef door die resultaten ongewijzigd. ,,Achteraf gezien moeten we dus tevreden zijn'', telde Ambachter Verbeek na afloop zijn zegeningen. ,,Bovendien gaan we nu een normale week tegemoet, waarin we na enkele vrije dagen weer het normale trainingsritme in de aanloop naar één wedstrijd, uit bij Veendam, kunnen oppakken.'' De opluchting straalde ook enigszins van het gezicht van de oefenmeester af, want Excelsior had zich een lastige klant in de Merwedstad getoond. ,,We kwamen niet alleen naar FC Dordrecht, maar naar dé koploper'', sprak Excelsior-trainer John Metgod met een mengeling van nadruk en respect. ,,Maar dan is het des te leuker om van de koploper te winnen.'' Die houding straalden de spelers van de voormalige assistent van Bert van Marwijk ook uit. De Rotterdamse organisatie stak de eerste 45 minuten prima in elkaar en het scenario voor de bezoekers was ideaal. De vergelijking ging helemaal op met de uitbeurt van FC Dordrecht bij VVV-Venlo een week eerder toen de Dordtenaren in De Koel heel snel de score openden en de thuisploeg tot wanhoop dreven. Excelsior greep terug op dat scenario, geholpen door FC Dordrecht. Na een uitbraak van de watervlugge Mounir el Hamdaoui tikte verdediger Bart van Muyen de voorzet ongelukkig achter zijn eigen doelman Dennis van der Kraan: 0-1. Die treffer deed de schrik in de Dordtse benen slaan. Het verweer was slap, de balcirculatie traag, de backs Bart van Muyen en John den Dunnen wisten zich geen raad met de zeeën van ruimte die het duo op de flanken kreeg. Dave van der Meer, die als controlerende middenvelder opereerde, kwam hopeloos te zwemmen in zijn rol en verdronk zelfs regelmatig. De op lijn gestationeerde afweer van Excelsior, dat als collectief heel gegroepeerd speelde, kwam nauwelijks in de problemen. FC Dordrecht kon voor rust slechts bogen op een te te hoog gemikt schot van Ekrem Kahya en een inzet van de glijdende Maceo Rigters die naast het doel verdween. ,,Misschien dat de entourage ook een rol speelde bij het feit dat we zo slap speelden'', stelde Verbeek. ,,In de rust zat ik tegen dooie vogeltjes aan te praten. Ik heb de spelers voorgehouden dat ze tien fantastische weken zo niet konden vergooien.''

Verbeek, die omdat Rachid el Khalifi niet fit was met twee spitsen (Rui Monteiro en Maceo Rigters) was begonnen, bleek een gevoelige snaar te hebben geraakt. De tweede helft streed FC Dordrecht een koploper waardig, herstelde Van der Meer zich uitstekend en ging hij met verve de kopduels aan en liet de thuisploeg de schroom varen. Het overgrote deel van de in totaal 3945(!) toeschouwers, die lang vervlogen tijden deden herleven, ging achter de ploeg staan en wat volgde was een eenzijdige stormloop op de vesting van Jörg van Nieuwenhuizen. De uitblinkende voormalig doelman van RBC Roosendaal toonde zich echter een bekwame sluitpost, die geen krimp gaf op inzetten van Kahya, Remco Heerkens en de ingevallen Rachid el Khalifi. De Marokkaan was de geblesseerde John den Dunnen komen aflossen, waardoor FC Dordrecht met drie spitsen ging spelen. Prompt werd ook Rui Monteiro gevaarlijker en had Mels van Driel de handen vol aan de onvoorspelbare aanvaller.

Omdat Excelsior steeds slordiger werd in de omschakeling, kreeg FC Dordrecht legio balbezit. De druk resulteerde halverwege in de gelijkmaker, waarvoor wel een strafschop nodig was. Maceo Rigters gebruikte zijn lichaam handig en draaide weg van zijn schaduw Steve Olfers, die de spits neertrok. Arjan van der Laan verzilverde feilloos: 1-1. Na de gelijkmaker zette FC Dordrecht nog even nadrukkelijk aan, maar een kopbal van Monteiro en een schot van Arjan van der Laan, die helemaal leeggespeeld uitviel in de slotfase, vonden het doel niet. In de slotminuten kwam met Michael van Dommelen nog een extra spits binnen de lijnen, maar dat had geen consequenties meer voor de eindstand. ,,We hebben ons na rust goed hersteld en het publiek kunnen vermaken'', stipte Verbeek aan. ,,Alles of niets was geen optie, want het resultaat was met het oog op de stand ook heilig. Nee, ik kijk niet iedere dag naar pagina 669 van Teletekst om de stand te bekijken. De eerste twee weken van de competitie heb ik niet gekeken, want toen werd ik er doodziek van. Ik kijk dan wel niet iedere dag, ik geniet er wel van.''

 

Bron: Dagblad De Dordtenaar
Tekst: Arco Bomgaars