VAN DER LAAN IS DE NAAM
Arjan van der Laan heeft gisteravond aan de Krommedijk meteen zijn visitekaartje afgegeven. De nieuwste aanwinst van FC Dordrecht schoot zijn ploeg hoogstpersoonlijk naast Excelsior, waardoor de Dordtenaren de competitie met een mentale opsteker hervatten: 1-1. Excelsior had tot gisteravond immers alleen op bezoek bij De Graafschap (verlies) en Emmen (gelijkspel) punten laten liggen.
Precies 75 minuten stonden er op de klok toen Brutil Hosé werd aangespeeld. De spits verlengde de bal in één keer op de diep sprintende Arjan van der Laan, die geloofde in die bal. Van der Laan hield Loovens achter zich, liet de bal een keer stuiten en schoot hem met links snoeihard en vol overtuiging langs doelman Cor Varkevisser. De Krommedijk explodeerde en vierde feest met Van der Laan, die direct in het hek van de Noord-tribune klom, gevolgd door zijn teamgenoten. “Dit zijn heerlijke momenten. Een goal om later nog aan terug te denken”, lachte Van der Laan na de wedstrijd. “Maar het is vooral leuk omdat we er als ploeg een punt mee pakken. Als je 4-0 achterstaat en je maakt hem, is het bijzaak. “
Dat punt was verdiend, zeker gezien de tweede helft. FC Dordrecht begon de wedstrijd namelijk onwennig. Dat kwam mede doordat Robert Verbeek zijn team in een nieuwe formatie en met een nieuw spelsysteem het veld instuurde. In plaats van met een slot op de deur (Dave van der Meer), speelde de thuisploeg achterin één op één. Dennis van der Pennen en Juan Martinez namen daarbij de zware taak op zich om de fysiek sterke Harry Gommans en de technisch begaafde Mounir El Hamdaoui uit te schakelen. Van der Meer kreeg een plekje daar net voor toebedeeld als verdedigende middenvelder. Arjan van der Laan speelde kort achter de twee spitsen Brutil Hosé en Chima Onyeike. Bart van Muyen verhuisde van de voorstopperposite naar de plek van rechterverdediger, de achillespees van FC Dordrecht dit seizoen. Dat Van Muyen aan die positie moest wennen, bleek al in de vierde minuut. Tegenstander Patrick Mtiliga kwam goed voor Van Muyen bij een voorzet van Danny Buijs en hakte de bal schitterend achter zijn standbeen langs, onder doelman Serge van den Ban door.
FC Dordrecht kon daar voor rust nog niet al te veel tegenover stellen. Van der Laan haalde het spel wel continu naar zich toe, verdeelde het goed, coachte veel, maar leed voor zijn doel veel balverlies: zes keer op 25 balcontacten. Zijn ploeggenoten deden het niet veel beter. Bovendien verloren de Dordtenaren de slag op het middenveld, waar Raphael Supusepa steeds naar binnen trok en Excelsiors rechtsback Danny Buijs keer op keer kon opkomen.
Verbeek liet Supusepa daarom de tweede helft in de kleedkamer achter en zette Ivo Rossen op zijn plaats. Met de kleine, blonde gifkikker won het spel van FC Dordrecht en kwam de gelijkmaker voor de ploeg van Verbeek langzaam in zicht. Onyeike (net naast) en Rossen (van afstand over) losten de eerste waarschuwingsschoten op het doel van Varkevisser, waarna Van der Laan zijn debuut in het groene shirt met zijn gelijkmaker van extra glans voorzag. “Dik veridend”, vond de middenvelder. “De eerste helft ging het nog moeizaam, de tweede helft stond het duidelijk beter en konden we meer druk op de bal zetten. Je zag het vertrouwen groeien. Ook de samenwerking met Brutil Hosé en Chima Onyeike ging steeds beter. Alleen moet ik nu nog reageren op wat zij doen. Ik hoop dat we straks meer van achteruit gaan voetballe, dan kan ik van nog meer waarde zijn voor de ploeg. Maar dat moet stap voor stap gaan.”
Trainer Robert Verbeek sloot zich bij de woorden van zijn aanvallende middenvelder aan. “De eerste helft kwam het er nog niet uit, maar de tweede helft kropen we langzaam uit onze schulp. Ivo Rossen heeft daarbij voor mij het verschil gemaakt. Hij zat voor het eerst op de bank, maar viel fantastisch in. Met die tweede helft kunnen we verder. Vergeet niet dat Hosé pas zijn tweede officiële wedstrijd voor ons speelde en dat Van der Laan pas een week meetraint. Ik zie de toekomst dan ook zonnig tegemoet.”