NIEUWS

HERACLES VERTROUWT OP SNELLE TERUGKEER TOPVORM Heracles Almelo was vrijdagavond bij FC Dordrecht dicht bij de eerste zege van het seizoen. De voorsprong werd echter in de laatste minuut van de officiële speeltijd uit handen gegeven, 2-2. Dat was zuur. Heel zuur. Maar geen reden voor paniek.Een opvallend ontspannen trainer Gertjan Verbeek analyseerde gisteravond de puntendeling van zijn ploeg Heracles Almelo. De uitwedstrijd tegen FC Dordrecht was geëindigd in 2-2. Het resultaat noemde hij ‘teleurstellend’. Heracles had de lat immers hoger gelegd dan de tegenstander. De Twentse club mikt op een hoofdprijs in de eerste divisie. Verbeek had echter in de tweede helft het ‘oude Heracles’ weer teruggezien. Die ploeg was vooral afgelopen seizoen de smaakmaker van de competitie met swingend voetbal. ‘Ik heb er alle vertrouwen in. We speelden bijvoorbeeld meer als team dan tegen AGOVV. We zijn dan wel niet in topvorm, maar die vorm is niet ver weg.’ Het was derhalve vooral rottig dat Heracles Almelo voor de derde maal op rij een verkregen voorsprong in minder dan geen tijd uit handen gaf. Yuri Rose kopte de bal snoeihard tegen de touwen uit een hoekschop. Dat was een meevaller, want veel mogelijkheden had Heracles tot dat moment halverwege de eerste helft nauwelijks gekregen. Eigenlijk was het juist Dordrecht dat enthousiast de bal richting de brede spits Chima Onyeike stuurde. De stevige aanvaller gedroeg zich als een lastige horzel, gaf het centrale duo in de defensie bij Heracles - Peter Reekers en Mark Looms - letterlijk kopzorgen. Een tegenvaller was de gelijkmaker van Michael van der Heijden, die de bal binnen twee minuten na de treffer van Rose door de benen van Heracles-doelman Brian van Loo frommelde. ‘Dat was een dreun hoor’, aldus spits Richard Roelofsen. ‘En we liepen toch al niet over van het zelfvertrouwen. Zo zie je maar weer dat een goede voorbereiding zoals wij die hebben gehad, echt geen garantie is voor succes. Bovendien heeft Heracles geen geheim gemaakt van haar ambities. Voor veel tegenstanders zijn wij de favorieten. Je merkt in het veld echt dat ze tegen ons super gemotiveerd zijn.’ De thuisploeg beet zich vast in Heracles, dat maar geen ruimte kreeg om het eigen spel (snel, technisch) te spelen. ‘Maar de instelling bleef goed’, vond Roelofsen. ‘Iedereen bleef hard werken. Wanneer je nu een keer punten gaat pakken, dan komt het met ons vertrouwen ook weer helemaal goed, zeker weten.’ Heracles Almelo raakte gaandeweg de wedstrijd op drift. De buitenspelers Thijs Sluijter en Darl Douglas flitsten weer ouderwets langs de krijtlijn en voorbij hun opponenten. Die twee stonden ook aan de basis van de tweede Almelose goal. Sluijter slingerde zich weer eens onnavolgbaar het strafschopgebied binnen. De bal kwam vervolgens voor de voeten van de volledig vrij staande Douglas, die rustig moeiteloos raak schoot. De minuten tikten vervolgens weg. De eerste overwinning was aanstaande, al zag trainer Verbeek al dat het nog wel eens mis zou kunnen gaan. ‘We gingen achteruit lopen. En we slaagden er niet in de bal vast te houden.’ De tweede dreun, zoals Roelofsen het omschreef, was er een uitvloeisel van. Spits Onyeike maakte zich breed en legde de bal terug op Rachid el Khalifi, die verwoestend uithaalde, 2-2. ‘Die goal riepen we over onszelf af’, vond Verbeek. ‘Nou ja, ik kan verder wel leven met de eerste 75 minuten van de wedstrijd. Met de geboden strijd en agressie. Dus druk maak ik me nog niet, ik voel zelf ook geen druk. We zijn pas drie wedstrijden bezig, waar hebben we het dan over. Misschien voelen de spelers druk, dat moet je aan hen vragen. Maar daar moeten ze ook tegen kunnen.’ Bron: De Twentsche Courant Turbantia