DORDRECHT MAG NOG NIET WINNEN 03/09/2010
FC Dordrecht – FC Zwolle 1-2

De jacht op het eerste competitiepunt was andermaal verbeten, de teleurstelling over het resultaat andermaal groot. Weer slaagde FC Dordrecht er niet in de kansen te benutten, daar waar de tegenstander dat wél een keertje kan. En die ene keer in de tweede helft was voor FC Zwolle voldoende om de punten achterin de bus mee naar huis te nemen: 1-2.

Voor de vierde maal in successie bleef Dordt daarmee met een minimale marge aan de verkeerde kant van de score en voor de vierde maal in successie was dat te weinig. De ploeg van Henny Lee (met Quekel voor de geschorste Ignacio, Coster voor Ramos die met Kaap Verdië tegen Mali aan moest treden en Soufiane als vervanger voor Huysman) startte voortvarend. Na vier minuten en veertig seconden brak Cecilio Lopes de doelpuntenban. De spits tikte een rebound uit een kopbal van Erik Quekel tegen de touwen en de Krommedijk mocht de eerste competitietreffer vieren (1-0).

Het daarna sterker wordende Zwolle mocht de wedstrijd naar zich toe trekken en bestookte de veste van Nick van der Ploeg. De in nieuw geel gestoken Dordtse doelman wilde echter van geen wijken weten en hield zijn ploeg met een aantal knappe reddingen lange tijd op de been. Op slag van rust moest hij toch capituleren voor een knappe vrije trap van de geslepen Arne Slot: 1-1.

In de tweede helft gooide de thuisploeg de schroom van zich af, onder aanvoering van de jagende Nick Coster trok Dordt va-banque ten aanval. FC Zwolle liet zich wat dat betreft ook niet onbetuigd en het spel golfde bij vlagen snel op en neer.

De meeste kansen bleven voor de gasten, de beste was voor Dordt. Siqueira zette op karakter door, gaf de bal voor aan Lopes die op zijn beurt Qeukel vogelvrij voor Boer zette. Het intikkertje (en daarmee de 2-1) bleef achterwege, de aanvaller miste zelfs volkomen de bal.

Aan de andere kant was het in de 77e minuut wel raak, Ars mocht van dichtbij binnen schieten: 1-2.

Toch gaf Dordrecht nog niet op. Met de moed naar wanhoop ging het op jacht naar de gelijkmaker welke alleszins verdiend geweest zou zijn. De ingevallen Lazic had hem op zijn schoen, maar van dichtbij wist hij de bal ook niet goed te raken. Wat bleef was een nieuwe teleurstelling en het respect van de supporters voor de inzet en strijd.

[Terug] [Verslag] [Foto’s] [Samenvatting]