MET DOELPUNTEN NAAR ENGELAND

Heimwee was de reden van zijn snelle vertrek bij Dynamo Dresden. Tenminste dat meldden de media. Feit was dat Dordrecht-spits Ibad Muhamadu en zijn vriendin er niet konden aarden. ,,Door de Oost-Duitse mentaliteit. Het zijn rare mensen.''

Het leek zo mooi. Na negen seizoenen betaald voetbal in de marge van de Jupiler League en één jaar Willem II de stap naar het échte buitenland maken. Het seizoen bij het Belgische Cercle Brugge voelde namelijk niet zo. ,,Goed, er zaten wat Joegoslaven maar ik sprak er gewoon Nederlands. Duitsland of Engeland zijn de landen die ik buitenland noem. Vooral Engeland trekt me. Alle spelers roepen het, maar de ambiance lijkt mij geweldig.''

Zijn overgang naar Dynamo Dresden voelde wel als een ware transfer over de grens. De droom werd een nachtmerrie. ,,Heimwee wil ik het niet noemen. Mijn vriendin had het totaal niet naar haar zin. En als zij niet gelukkig is, ben ik dat ook niet. Ik ben een gevoelsmens. Als het gevoel niet goed is, ben ik weg.'' Dat was niet de enige reden van het vertrek van de voormalig speler van Always Forward en Hollandia. ,,Op de club ging het ook niet lekker. Ze accepteerden me niet. Dat komt door die Oost-Duitse mentaliteit. Het zijn rare mensen.''

En dus vertrok Muhamadu na drie wedstrijden. Hij is sowieso een clubhopper. Bij al zijn clubs verdween hij binnen twee seizoenen van het strijdtoneel.

De carrière van Muhamadu begon voortvarend. Onder John van 't Schip debuteerde hij bij FC Twente. ,,Helaas heb ik er daar niet alles uitgehaald. Matige discipline. Als je jong bent en je speelt een paar wedstrijden in het eerste, denk je dat je het mannetje bent'', is hij eerlijk.

Na een prima half jaar bij Cercle Brugge leek een overzeese transfer in de maak. Plymouth klopte aan. Na twee testwedstrijden waren ze overtuigd. Helaas voor Muhamadu wilden de Belgen hem alleen verkopen terwijl de Engelsen alleen geld hadden om te huren. Weg droom.

Gek genoeg stemde diezelfde man een half jaar later wel in met een verhuur aan Dordrecht . ,,Dat is inderdaad vreemd. Het kenmerkt het voetbalwereldje. Dat is niet altijd leuk. Spelers die achter je rug om praten en trainers die je niet mogen. Alfons Groenendijk mocht mij niet. Hij trok Sergio Zijler voor. Met hem werkte hij eerder al bij Ajax.''

Spelen in Engeland is nog steeds een doel voor Muhamadu. Al wordt dat moeilijk, erkent hij zelf ook. Voor een aanvaller maakt hij simpelweg te weinig doelpunten: 42 in 167 wedstrijden. ,,Scouts vragen eerst naar het aantal doelpunten. Is dat redelijk, dan komen ze pas kijken. Dit seizoen scoorde ik wel vijf keer in zeven wedstrijden. Maar ik moet meer scoren. Dat roep ik ook steeds tegen mezelf.''

Tekst: Sjors Blaauw