FC Dordrecht strikte in de persoon van Tristan Peersman een ervaren opvolger van Govert Boyen. De 29-jarige (eveneens) Belgische goalie koos na een mislukt avontuur bij OFI Kreta puur op sportieve gronden voor de Krommedijkclub. ,,Want ik wil snel weer aan spelen toekomen.’’

Voor iemand die zijn profcarrière in 1997 begon, is het aantal van zestig officiële wedstrijden op het hoogste niveau anno 2009 aan de magere kant. Dat beseft Tristan Peersman zelf ook. ,,Ik heb best een beetje pech gehad,’’ is zijn simpele verklaring voor het weinig imposante statistische gegeven.

De redenen dat Peersman bij achtereenvolgens SK Beveren, Anderlecht, Willem II en OFI Kreta steeds maar een handvol wedstrijden keepte, zijn divers. Na zijn doorbraak bij Beveren was de Belgische grootmacht Anderlecht er namelijk als de kippen bij om de sluitpost te contracteren, waardoor hij bij zijn eerste profclub nauwelijks de tijd had om iets op te bouwen.

Eenmaal bij Anderlecht, waar hij gehaald werd om het Belgische keepersmonument Filip de Wilde op te volgen, trok een levensgevaarlijke bacteriële infectie in zijn rechtervoet een heel dikke streep door zijn toekomstplannen.

In Tilburg klikte het totaal niet met trainer Dennis van Wijk, terwijl hij bij de Griekse club (tevergeefs) moest bedelen om zijn salaris te krijgen. ,,Ik ben vorig jaar september teruggekomen uit Kreta. Ik had toen al zeven maanden geen cent ontvangen,’’ verklaart de doelman, die nu met zijn vriendin en twee kinderen weer is neergestreken in Hulshout.

,,Ik stapte daar dagelijks naar mensen van de club toe om te vragen waar mijn salaris bleef. Ik kreeg elke dag weer hetzelfde antwoord: morgen. Als je naar Griekenland gaat weet je dat ze je met een vertraging van één of twee maanden uitbetalen, maar meer dan een half jaar kan gewoon niet. Ik heb daarom in juli 2008 een rechtszaak aangespannen bij de FIFA, maar het kan nog wel maanden duren voordat er een uitspraak volgt. Wel jammer dat het zo is gegaan, want het leven beviel ons daar uitstekend. Zelfs in januari was het daar in de zon nog gewoon heerlijk twintig graden. We woonden ook dicht bij het strand. Maar ik moet ook aan mijn gezin denken,’’ legt Tristan Peersman uit.

Infectie
,,Ik ben er door die bacteriële infectie liefst drie seizoenen uitgeweest,’’ denkt Peersman terug aan zijn beginperiode bij Anderlecht. ,,Ik zat daar krap drie weken toen ik maar koorts bleef houden. Wat bleek: waarschijnlijk door alle verdovende injecties die ik in mijn jaren bij SK Beveretoegediend had gekregen, was mijn voet geïnfecteerd. Ik had een open wond, die maar niet dichtging. Ik ben meerdere keren geopereerd, waarbij steeds weer stukjes huid werden weggesneden. Op een gegeven moment was er een flink stuk uit mijn hiel. Uiteindelijk is dat weer hersteld via een huidtransplantatie. Vanzelfsprekend kon ik in die periode helemaal niets doen. Ondertussen moest Anderlecht ook verder, in die jaren kwamen er diverse andere doelmannen. Begrijpelijk, maar eenmaal fit moest ik me weer helemaal opnieuw bewijzen.’’

Tristan Peersman toonde karakter en vocht zich terug. In de seizoenen 2003-2004 en 2004-2005 kwam hij in totaal tot 23 optredens voor de topclub. In die periode groeide hij zelfs uit tot Belgisch international. In het Philips Stadion in Eindhoven tekende hij tegen Oranje (1-0 winst, benutte strafschop van Bart Goor) voor zijn eerste cap voor de Rode Duivels. ,,Het is een eer om voor je land te spelen. Als je op het veld staat en het volkslied wordt gespeeld, dan doet dat wel iets met je. Helaas belandde ik bij Anderlecht op de reservebank waardoor ik bij de nationale ploeg ook uit beeld verdween.’’

Omdat hij zijn reserve beu was en het Tilburgse Willem II dringend een goede goalie nodig had om het vege lijf te redden in de eredivisie, ging Peersman in januari 2006 aan de slag bij de ’Tricolores’. Hij was een vaste waarde in het elftal dat zich uiteindelijk via de nacompetitie wist te handhaven, maar onder de nieuwe coach Dennis Van Wijk verdween hij vervolgens weer in de anonimiteit.

Explosiviteit
De nieuwste Belg in dienst van FC Dordrecht zal de komende maanden geen last krijgen van heimwee, wat zijn voorganger en landgenoot Govert Boyen nog noopte tot een vervroegd afscheid. ,,Ik rijd elke dag gewoon heen en weer tussen Hulshout en Dordrecht,’’ vertelt Peersman. De reis (in totaal 240 kilometer) kost hem dagelijks ongeveer vier uur. Vanavond tijdens de thuisbeurt tegen FC Emmen verwacht Peersman al tussen de palen te staan, al geeft hij zelf aan nog niet helemaal honderd procent fit te zijn. ,,Ik moet de komende weken nog werken aan mijn explosiviteit.’’

Tristan Peersman, die een contract tekende tot het eind van deze jaargang, ziet het team van trainer Gert Kruys als een ideale opstap. ,,Ik wil gewoon weer lekker voetballen, vandaar mijn keuze voor FC Dordrecht. Het besluit om hier te gaan spelen heb ik puur op sportieve gronden genomen. Het is tijd om te investeren in mezelf, al doe ik niet aan carrièreplanning. Ik heb de afgelopen jaren wel ervaren dat dat als voetballer onmogelijk is.’’

Bron: AD/De Dordtenaar
Tekst: Jan-Dirk Verhey