FC Dordrecht boekt sprankelende overwinning op TOP Oss. Spits Eddy Putter maakt met drie goals het verschil, waardoor zijn ploeg de bar slechte eerste seizoenshelft in één keer achter zich laat.’

Wat zou Eddy Putter zaterdagochtend in zijn (nieuwe) woonplaats Utrecht graag de krant openslaan en het bovenstaande over zichzelf en zijn club teruglezen. ,,Want het wordt wel tijd om als ploeg, maar ik persoonlijk ook, iets te laten zien,’’ vindt de vorige week 27 jaar geworden aanvaller van FC Dordrecht. ,De huidige negentiende plaats is teleurstellend, belachelijk gewoon.’’

Over zijn eigen inbreng is Putter eerlijk. ,,Die is dit seizoen te minimaal. Als spits sta je er tenslotte om doelpunten te maken, maar je bent ook afhankelijk van wat er om je heen gebeurt. Ik zeg niet dat het te maken heeft met een te slechte aanvoer vanaf de zijkanten, je moet altijd vooral naar jezelf kijken. Maar ik ben wel een spits die afhankelijk is van de ballen die hij krijgt, ik heb niet de actie en de explosiviteit in huis om drie man voorbij te gaan en zelf te scoren.’’

,,Ik ben blij met de komst van Cecilio Lopes. We gaan nu 4-4-2 spelen, waarschijnlijk zal ik naast Lopes in de spits staan. Kort daarachter moet de weer fitte Marcel van der Sloot voor de steekpasses zorgen. Dat zijn fijne jongens om mee samen te spelen, ze gunnen ook een ander wat. En Lopes is een handenbinder, die voortdurend een aantal verdedigers bezighoudt. Mijn gevoel zegt dat het klikt tussen ons, we hebben natuurlijk eerder met elkaar gespeeld.’’

De Eddy Putter van dit moment is niet de belofte die hij pakweg een jaar of zeven geleden was toen hij doorbrak bij FC Volendam en later RKC Waalwijk. Hij had de afgelopen jaren de pech van de ene in de andere blessure te rollen, funest voor een voetballer als Putter die ritme maar vooral vertrouwen nodig heeft. Afgelopen zomervakantie trainde de Utrechter - hij verkaste een half jaar geleden vanuit Waalwijk naar de Domstad, omdat zijn vriendin Nicolette daar geneeskunde studeert - keihard om eindelijk eens af te rekenen met alle spierblessures.

Voor niets, want eerst kreeg hij wéér hamstringklachten, tobde met problemen aan zijn scheenbeen en verrekte in het duel tegen zijn oude club RKC een knieband. ,,Alles bij elkaar kostte me dat twee maanden. Heel vervelend, want zo raak je nooit optimaal fit. Ik doe er elke dag alles voor om dat te zijn, maar ik heb soms ook pech gehad. Ik ben wel eens jaloers op teamgenoten die nooit iets extra’s doen, maar altijd fit zijn.’’

Toch zijn de oorzaken van de mindere periode in zijn carrière niet alleen te wijten aan het fysieke aspect. De vaste volgers van FC Dordrecht moet het ook opvallen dat Putter vaak lijkt te ’haperen’ voor de goal. ,,Ik ben misschien iets te sociaal, altijd al geweest. Als spits moet je egoïstisch durven zijn, dat ben ik soms onvoldoende. Ik hoor geregeld dat het net lijkt of ik een drempel over moet. Ik weet zelf ook wel dat er meer in zit. Ik heb vorig seizoen ook zelf contact gezocht met een mental coach, voor mij een grote stap. Maar eigenlijk is er maar één ding dat echt helpt: doelpunten.’’

De korte winterstop benutte Eddy Putter om zijn hoofd leeg te maken. ,,Samen met Nicolette heb ik een safari gemaakt in Kenia. Een fantastische ervaring.’’ Aan het eind van de huidige jaargang loopt zijn contract af. ,,De komende maanden zijn dus heel belangrijk. Je moet er altijd rekening mee houden dat een club niet met je verder wil, maar dat neem ik niet mee het veld in. Het is voor mij én voor het team tijd voor een nieuwe start.’’

Bron: AD/De Dordtenaar
Tekst: Jan-Dirk Verhey