In de ervaren John van Loenhout lijkt FC Dordrecht eindelijk een waardige opvolger voor Nick van der Velden in huis te hebben gehaald. Met een doelpunt en een assist beleefde hij een droomdebuut in de wedstrijd tegen Fortuna Sittard.

Hij heeft alles in zich om de nieuwe publiekslieveling aan de Krommedijk te worden en is gebrand op een goede prestatie tegen FC Den Bosch. Eigenlijk kan alleen zijn zwangere vrouw nog roet in het eten gooien: “Ze is deze week uitgerekend. Ik hoop niet dat ze vrijdag bevalt, want ik moet wel voetballen natuurlijk!” zegt de family man met een knipoog, want dankzij het feit dat zijn familie op één staat speelt hij nu voor FC Dordrecht en niet in de Oberliga in Duitsland. We gaan nog veel plezier beleven aan deze veelscorende middenvelder en het ziet er naar uit dat Dordt met zijn komst de weg omhoog weer is ingeslagen.

Het leek wel of je uit de hoge hoed werd getoverd. Hoe ben je bij FC Dordrecht terecht gekomen?
“Toen ik in september bij amateurclub Baronie ben weggegaan heb ik zelf Gert Kruys gebeld om te vragen of ik mijn conditie op peil mocht houden bij FC Dordrecht. Ik kende hem nog van mijn periode bij De Graafschap, waar hij me destijds naartoe heeft gehaald. Wat hem betreft was het geen probleem en voor mij een ideale oplossing, omdat Dordrecht niet ver van mijn woonplaats Bergen op Zoom vandaan ligt.

Het ging vanaf het begin goed en toen Marcel van der Sloot opnieuw geblesseerd raakte kreeg ik een contract aangeboden tot het eind van het seizoen.”

Je beleefde een droomdebuut met een assist en een treffer. Hoe heb je dat ervaren?
“Ik had donderdag tussen de bedrijven door mijn contract getekend, zodat ik vrijdag deel uit kon maken van de wedstrijdselectie. Ik viel al snel in, omdat Brian Pinas geblesseerd raakte. Echt klote om na Marcel van der Sloot nog een ervaren kracht langdurig kwijt te zijn, maar de invalbeurt kon voor mij persoonlijk natuurlijk niet mooier met een assist en een goal. Da’s een superfijne binnenkomer en een perfecte manier om me aan het publiek voor te stellen.”

Wat voor indruk heeft het Dordtse publiek bij jou achter gelaten?
“Een zeer goede indruk. Omdat ik hier natuurlijk al vaak gespeeld heb wist ik dat Dordrecht een vaste kern supporters heeft die altijd komen. Ook nu het dit seizoen wat minder gaat weten de mensen de weg naar het stadion toch te vinden, dat is mooi om te zien. Mijn eerste kennismaking met het publiek kon natuurlijk niet mooier, zo maak je een goeie beurt bij iedereen. Dat is belangrijk, want uiteindelijk speel je toch voor het publiek.”

Welke indruk heb je in de afgelopen maand van de club gekregen?
“FC Dordrecht is gewoon een hele fijne club. Echt een familieclub, waar het er heel gemoedelijk aan toe gaat en iedereen het goed met elkaar kan vinden. Wat mij direct opviel was het feit dat ondanks de mindere periode ook de sfeer in de spelersgroep erg goed is, dat zie je niet altijd. Gezien de kwaliteiten die we hebben staan we natuurlijk veel te laag, dat moge duidelijk zijn. Ik heb Dordt dit seizoen op de voet gevolgd en wedstrijden als tegen MVV thuis en Top Oss of Helmond uit kan je ook makkelijk met drie doelpunten verschil winnen.

Waar het aan heeft gelegen? Toch vooral domme pech, want FC Dordrecht was meestal gewoon de betere ploeg. Er werden vrijwel iedere wedstrijd een hoop kansen gecreëerd, maar ze wilden er gewoon niet in, net als afgelopen vrijdag. Maak je ze wel dan sta je gewoon in het linker rijtje. Maar zoals ik al aangaf blijft de sfeer in de groep uitstekend, niemand raakt in paniek. Daarom ben ik ervan overtuigd dat we de weg omhoog weer gaan vinden. Je ziet het de laatste paar weken al; we voetballen steeds beter en ik hoop dat we die lijn kunnen doortrekken.”

Hoever denk je dat we dit seizoen uiteindelijk kunnen komen?
“Ik vind dat je altijd het hoogste moet nastreven. Ik denk ook dat dat mogelijk is. Wat ik zelf voel en wat de club voelt is dat plaatsing voor de play-offs nog best mogelijk is. Het seizoen is nog lang, maar op dit moment staan we echt gewoon te laag naar ons kunnen. Als je zo blijft spelen komen de resultaten vanzelf, daar ben ik van overtuigd. Dat is heel raar in het voetbal, maar ineens kom je dan in een flow waardoor die goals die er de afgelopen maanden niet ingingen er ineens wél invliegen. Dat heeft natuurlijk ook een beetje met geluk te maken, maar dat dwing je af. We trainen echt keihard en worden conditioneel steeds sterker. Iedereen moet er geloof in blijven houden dat het goed komt. Ik denk in ieder geval dat Dordt op de goeie weg is, dat het eraan zit te komen.”

Over jezelf; hoe is jouw carriere tot dusver verlopen?
“Ik ben begonnen bij amateruclub Nieuw Borgvliet in Bergen op Zoom, waar ik op mijn twaalfde door RBC werd gescout. Ik begon daar in de C’tjes en heb de hele jeugdopleiding doorlopen. In het seizoen 1996/’97 debuteerde ik in de hoofdmacht, waar ik zes jaar in het eerste heb gespeeld en een promotie heb meegemaakt. Toen ben ik naar RKC Waalwijk gegaan en heb daar een aantal jaar in de eredivisie gespeeld. Toen ik op een gegeven moment minder speelde ben ik op huurbasis terug naar RBC gegaan, waar we opnieuw promoveerden.

Welke promotie ik het mooiste vond? Toch de eerste, dat is toch wel het hoogtepunt in mijn carrière. Vooral ook omdat ik daar een heel groot aandeel in had, met 16 competitiedoelpunten en 5 in de nacompetitie. Vervolgens ben ik naar VVV Venlo gegaan, waar ik ook twee superjaren heb gehad.

Mijn periode daarna bij De Graafschap was ook mooi – met een promotie en fantastische supporters – maar heeft toch een beetje een bittere nasmaak, omdat ik zwaar geblesseerd raakte aan mijn kruisbanden en 18 maanden uit de roulate ben geweest. Dat is echt het ergste wat je als voetballer kan overkomen.

Vervolgens ben ik getransferreerd naar het Duitse SV Straelen, waar ik ook echt een goeie tijd heb gehad. Ze wilden graag dat ik bleef, maar mijn vriendin kan elk moment een kindje verwachten. Ik ging in die periode om half 9 van huis weg en kwam ’s avonds om half 11 weer thuis en zag het niet zitten om dat te blijven doen, zeker niet met nog een kleine thuis. Familie is voor mij belangrijker dan het voetbal, en ik ben toen bij de amateurs van de Baronie gaan spelen. Of het een jongetje of een meisje wordt? Dat weet ik nog niet, ik heb al een zoontje en het liefst wil-ie een broertje, dan kunnen ze samen voetballen, haha.”

Hoe zou je jezelf omschrijven als voetballer?
“Ik moet het echt van mijn traptechniek en inzicht hebben. Ik zie mezelf als een ouderwetse nummer tien die altijd bal wil hebben, veel assists geeft en regelmatig goals maakt. Voor een middenvelder heb ik vrij veel gescoord in mijn carrière, en ik hoop dat bij Dordt dan ook veelvuldig te gaan doen. Minpuntjes zijn mijn snelheid en het feit dat ik nog wel een beetje moet afvallen, voor de rest zit alles redelijk goed. Ik had natuurlijk een tijdje niet op dit niveau gespeeld, maar ik merk dat ik steeds fitter word. Ik wil zoveel mogelijk spelen om weer terug te komen op mijn oude niveau.”

Als veelscorende, aanvallende middenvelder is de vergelijking met Nick van der Velden snel gemaakt...
“Ik denk inderdaad dat we wel een beetje dezelfde types zijn. We zijn allebei aanvallende middenvelders die een doelpunt kunnen maken, maar hebben ook allebei die bravoure en een beetje de uitstraling van straafschoffie. Of ik ook qua prestaties in zijn voetsporen ga treden? Dat moet nog blijken, maar ik ga er alles aan doen om te slagen bij FC Dordrecht.”

Hoe is jouw relatie met Gert Kruys?
“Hoewel ik niet het type ben om veel met trainers te praten heb ik met Gert Kruys wel een speciale band. Hij heeft me destijds naar De Graafschap gehaald en ik kon het altijd goed met de trainer vinden. Jammergenoeg raakte ik onder hem zwaar geblesseerd en ben ik tussentijds vertrokken. Ik was dan ook blij dat hij mij de kans weer wou geven en ben nu gebrand om iets terug te doen.”

Tot slot; jouw prognose voor de wedstrijd tegen FC Den Bosch?
“Hoewel we het niet makkelijk zullen gaan krijgen denk ik dat het een mooi duel wordt. Den Bosch heeft een goede, voetballende ploeg, waardoor het een open wedstrijd zal worden. De uitslag? Die schiet me nu te binnen: 3-1. En meestal is mijn gevoel juist...Of ik ga scoren? Voor mij maakt het nooit uit, of ik scoor of iemand anders. Als we maar winnen!

Tekst: Sebastian Mennes