Zijn zomervakantie offert hij er grotendeels voor op, maar daar kan Guy Ramos (22) niet echt mee zitten. De in Rotterdam geboren verdediger van FC Dordrecht met Kaapverdiaanse ouders geniet namelijk intens van alle indrukken die hij opdoet met de nationale ploeg van de West-Afrikaanse eilandengroep, die nog volop in de race is voor een plaats op het WK 2010 in Zuid-Afrika.

Drie wedstrijden heeft Kaapverdië inmiddels achter de rug. Uit tegen Kameroen werd met 2-0 verloren, daarna werden Tanzania (1-0) en Mauritius (ook 1-0) verslagen. ,,We zijn dus nog volop in de race voor de volgende ronde,’’ weet Ramos. Zondag wacht thuis in Praia, de hoofdstad van Kaapverdië, wederom Mauritius. ,,Als we die winnen wordt het duel thuis tegen Kameroen, op 6 september, beslissend. Die kunnen we winnen, want tussen uit en thuis zit in Afrika een groot verschil, daar ben ik wel achter. Alle verhalen die in Europa over duels als deze in Afrika worden verteld, zijn waar. Dan moet je denken aan corruptie. Zo hadden we uit bij Kameroen een strafschop moeten hebben, maar daar wilde de scheidsrechter niets van weten. Maar goed, zo gaat dat hier,’’ verklaart de Rotterdammer met enige berusting in zijn stem.

Guy Ramos en zijn teamgenoten zijn in de Afrikaanse zone ingedeeld in kwalificatiegroep 1, samen dus met Kameroen, Tanzania en Mauritius. Mocht Kaapverdië de groep winnend afsluiten is het er echter nog lang niet. In totaal telt de Afrikaanse zone (in de voorronde vielen eerder al enkele voetbaldwergen af) twaalf poules, waarvan de groepswinnaars en de acht beste nummers twee - dus twintig teams in totaal - ook weer in poules van vier landen worden ingedeeld. Ook dan worden weer dubbele ontmoetingen afgewerkt, waarna de uiteindelijke poulewinnaars zich plaatsen voor het WK van 2010 in Zuid-Afrika. Omdat het gastland automatisch is geplaatst, levert Afrika tijdens de volgende eindronde zes deelnemers. Voor de nummers twee en drie in de finalepoules rest deelname aan de Afrika Cup, in 2010 in Angola georganiseerd. ,,Dat zou net zo mooi zijn,’’ vindt Ramos. ,,Ons land is qua prestaties maar een kleintje, we hebben ons nog nooit geplaatst voor een groot toernooi. Mocht het nu wel lukken, zou dat een hele prestatie zijn.’’

Halverwege februari legde de Kaapverdiaanse voetbalbond voor het eerst contact met de fysiek sterke centrale verdediger annex controlerende middenvelder van FC Dordrecht. Twee maanden later was zijn eerste selectie een feit, waarna hij op 19 mei vertrok voor een trainingskamp in Luxemburg. ,,We hebben ook een paar oefenwedstrijden gespeeld tegen Luxemburg en Burkina Faso, alvorens we via Parijs en Lissabon naar Afrika zijn gegaan voor de eerste wedstrijd op 31 mei tegen Kameroen,’’ weet Ramos.

Tot nu toe heeft hij alle 270 speelminuten tussen de lijnen gestaan tijdens de ontdekkingsreis door Afrika. ,,Dat is wel zo prettig, want al dat reizen en twee keer per dag trainen zou heel wat zwaarder zijn als je altijd op de bank moet plaatsnemen.’’ Zijn zwager Cecilio Lopes (ex-spits van FC Dordrecht, tegenwoordig SC Heerenveen), stond tegen Kameroen ook in de basis, maar vertoeft momenteel weer in Nederland. Als het Lopes gelukt is om een vlucht te regelen naar Kaapverdië, stapt de aanvaller vandaag in het vliegtuig om zich in de aanloop naar het duel van zondag weer bij de selectie te voegen. Of het lukt om snel in Kaapverdië te komen is nog maar de vraag. Na de uitwedstrijd van afgelopen zondag tegen Mauritius (een eiland in de Indische Oceaan, op ongeveer 1800 kilometer ten oosten van het Afrikaanse vasteland) vlogen Ramos en consorten via Milaan en Lissabon terug naar Praia, tot overmaat van ramp ook nog met een flinke vertraging. Dinsdagmiddag, 48 uur later, konden de voetballers eindelijk eens uitrusten. ,,In grote delen van Afrika gaan nu eenmaal geen rechtstreekse vluchten,’’ aldus de 22-jarige. ,,Het duurt dus allemaal wat langer.’’ En ’s avonds Oranje kijken ging ook al niet, omdat de elektriciteit wegviel in de verblijfplaats van de internationals. Gelukkig werd Ramos vanuit Nederland op de hoogte gehouden van de verrichtingen van zijn collega’s in het oranje.

Als grootste verschil tussen voetballen in Europa en spelen in Afrika, noemt Ramos de organisatie rondom uitwedstrijden. ,,Werkelijk niets is goed geregeld. Neem bijvoorbeeld het eten. Nou, ik begin er niet aan. Dat is niet te vertrouwen. Bij uitwedstrijden heb ik me vooral beperkt tot brood, fruit en water en slechts heel af en toe een warme maaltijd. Ik wil niet ziek worden. Omdat de Kaapverdiaanse voetbalbond niet veel geld heeft, kunnen zij ook niet veel voor ons betekenen. Kijk, als Kameroen ergens komt en het is ze niet naar de zin, dan boeken ze gewoon ergens een Hilton-hotel. Dat is wel een verschil.’’

Guy Ramos geeft aan dat hij niet lang heeft nagedacht toen de uitnodiging vanuit Afrika zijn woning in Rotterdam bereikte. ,,Ik weet dat ik waarschijnlijk nooit voor het Nederlands elftal in aanmerking kom, dus echt moeilijk was het niet. Spelen voor het land waar mijn familie vandaan komt, vind ik een hele eer.’’

Ramos heeft het Kaapverdiaanse paspoort te danken aan zijn vader en moeder, al is zij geboren in Senegal. ,,Maar er woont nog veel familie van me op de eilanden. Zo ben ik na de wedstrijd tegen Tanzania twee dagen bij mijn opa en oma op bezoek geweest. Dat was maar drie kwartier vliegen. Heerlijk om hen weer even te zien.’’

Of hij straks als de prijzen worden verdeeld ook van de partij is, valt nog te bezien. ,,De laatste twee wedstrijden in de groep zijn in september en oktober, dan wordt er ook gewoon in de Jupiler League gespeeld. Het zijn weliswaar officiële FIFA-speeldata, maar de eerste divisie telt bijna geen internationals, dus wordt er gewoon gevoetbald. Een oefeninterland in augustus zeg ik waarschijnlijk af, maar tegen Kameroen zou ik er wel heel graag bij willen zijn. Maar ik zal eerst bij FC Dordt overleggen hoe zij er over denken.’’ Feit blijft dat als de Kaapverdiaanse bond een beroep doet op Ramos, FC Dordrecht verplicht is om hem af te staan.

Bang dat hij straks dodelijk vermoeid aan de voorbereiding op het nieuwe seizoen begint, is Ramos niet. ,,Als alles goed gaat, ben ik maandag weer thuis. Dan heb ik nog een week vrij voordat we met FC Dordrecht beginnen, dat moet voldoende zijn om uitgerust te zijn. Bovendien ben ik hartstikke fit, dus daar hoeft niemand zich druk over te maken. Dat ik mijn zomervakantie hier grotendeels voor heb opgeofferd, maakt me niet uit. Ik had het niet willen missen.’’

Bron: AD/De Dordtenaar
Tekst: Jan-Dirk Verhey