Aanvoerder Marcel van der Sloot van FC Dordrecht mist de competitieopening op 8 augustus (thuis tegen FC Eindhoven) door een rugblessure. De in Gouda opgegroeide oud-speler van ONA, Jodan Boys en DONK is optimistisch over zijn herstel en kan niet wachten tot het seizoen begint. ,,Wij willen revanche nemen voor het matige vorige seizoen.’’

Als tiener genoot hij meteen al van zijn voetballeventje in dienst van bij een profclub. Enkele maanden na zijn overstap van het Goudse amateurvoetbal naar het tweede team van FC Utrecht blikte Marcel van der Sloot al met een twinkeling in zijn ogen terug. ,,NAC-uit en Heerenveen-uit waren heel bijzonder,’’ verzekerde de 17-jarige Gouwenaar destijds, en ook: ,,Drie ochtenden per week naar het Crabeth College in Gouda en ’s middags lekker trainen.’’

Ook moeder Van der Sloot zag na die eerste maanden al voordelen. ,,Ik heb nog geen shirtje gewassen. Dát gebeurt nu in Utrecht,’’ vertelde ze in de herfst van 1997.

,,Goh, is dat alweer elf jaar geleden,’’ reageert de nu 28-jarige Van der Sloot, net terug van een doordeweekse behandeling bij een manueel therapeut. Hij heeft zo’n last van zijn rug dat hij nog niet kan voetballen. De start van zijn huidige club FC Dordrecht op 8 augustus thuis tegen FC Eindhoven haalt hij in elk geval niet. Hij verwacht nog zeker twee á drie weken nodig te hebben.

,,Ik woon nu al een tijd in Roosendaal,’’ vervolgt hij, ,,ik heb daar een meisje gevonden. Dat stamt nog uit de tijd dat ik bij RBC voetbalde, maar ik kom nog heel regelmatig in Gouda. Veel van mijn vrienden wonen er en natuurlijk mijn ouders. Ook het Goudse voetbal volg ik goed. Ik heb nog bij Jodan Boys gespeeld, in de oudste jeugdteams. Heel leuk zoals Jodan Boys het nu doet.’’ De Goudse ploeg promoveerde in twee seizoenen van de tweede- naar de hoofdklasse.

Bij FC Dordrecht voelt Van der Sloot zich helemaal thuis. ,,Het bevalt úit-sté-kénd. De club staat er goed voor en de trainer heeft goede ideeën.’’ De ’liefde’ is wederzijds, want oefenmeester Gert Kruys bombardeerde Van der Sloot tot de aanvoerder van zijn formatie. ,,Daar spreekt waardering uit en hetzelfde geldt voor de positie waarop ik komend seizoen mag gaan spelen. Op nummer ’10’. Voor mij was het absoluut een ’must’ om dit seizoen te blijven in Dordrecht.’’

Van der Sloot meent dat er bij FC Dordrecht een goede groep op de velden verschijnt, een groep ook die wat heeft recht te zetten. ,,Dat mag je wel zeggen. Het was vorig seizoen niet heel goed hier. Zoals ook ik niet goed genoeg was; ik heb niet míjn niveau gehaald. We willen nu allemaal revanche nemen; wij móeten ons dit seizoen bewijzen.’’

Dat Van der Sloot niet bracht wat hij kan brengen, heeft ongetwijfeld ook te maken met zijn huidige rugklachten. ,,Maar die wil ik niet als excuus aanvoeren,’’ reageert hij. ,,Het is wel waar dat er al een tijd iets niet goed zat in mijn rug.’’

Twee weken na de start, op 30 juni, van de voorbereiding, moest Van der Sloot definitief afhaken. ,,Alles blokkeerde, ik kon in feite niets. Helemaal niets. Zelfs simpele, alledaagse dingen waren teveel.’’ Sindsdien laat hij zich enkele malen per week behandelen. Het gaat daardoor de goede kant op, maar het is tot nu toe onmogelijk geweest te voetballen - Van der Sloot liet vorige week het trainingskamp in Drenthe schieten.

,,Dat had voetballend absoluut geen zin. Beter was het me in die tijd nog een paar keer te laten behandelen en daar heb ik dan ook voor gekozen. Eind deze week heb ik mijn laatste behandeling en daarna mag ik weer voorzichtig het veld op. Voor wat looptraininkjes. Ik keer liever wat later en zonder klachten terug, dan snel en nog net niet helemaal beter. Vorig seizoen speelde ik ook wel eens, terwijl ik niet helemaal goed was. Het bevordert de prestaties niet, maar ja: je bent en blijft een voetballer.’’

Voor Kruys blijft zijn aanvoerder het grootste zorgenkind. ,,Die rugblessure dreigt een langdurig verhaal te worden,’’ reageerde de trainer dinsdagavond na afloop van een oefenduel met amateurtopper ASWH (uitslag 0-0).

Bron: AD
Tekst: Sidney van Dijk