Je kampt momenteel met knieproblemen. Wat mankeert er precies aan?
Marcel van der Sloot: ,,In een vriendschappelijke wedstrijd tegen Dynamo Moskou (op 4 maart jongstleden, JDV) heb ik in de slotfase tijdens een duel de bandjes in mijn linkerknie wat verrekt. Het leek niet heel ernstig, maar ik ben er nu toch al weer een paar weken uit. Afgelopen vrijdag tegen RBC Roosendaal was ik alleen fit genoeg voor een invalbeurt van een minuut of twintig. Of ik tegen Helmond Sport weer kan spelen, is nog maar de vraag, want tijdens de woensdagtraining ging ik er weer doorheen. Al met al vind ik het maar lang duren.’’

Vallen de prestaties van FC Dordrecht jou dit jaar ook zo tegen?
MvdS: ,,Het is niet wat ik er van tevoren van had verwacht. Het lukt ons maar niet om dominant voetbal te combineren met de soberheid die soms nodig is om een wedstrijd winnend af te sluiten. Op dat vlak is voor FC Dordrecht nog veel winst te boeken. Buiten het veld heeft de club alle voorwaarden gecreëerd om tot goede resultaten te komen. Nu moeten we het op het veld nog laten zien. Want al zijn de resultaten de laatste weken wel goed, goed spelen doe we nog steeds niet. Het halen van de play-offs leeft wel binnen de groep, het vertrouwen dat we het alsnog gaan redden is zeker aanwezig.’’

Marcel van der Sloot en Nick van der Velden kunnen niet samen in één team spelen. Hoe denk jij daar over?
MvdS: ,,Ik hoor dat ook regelmatig om me heen, maar ik vind dat onzin. Natuurlijk kunnen wij samen in één team functioneren, al zijn we wel dezelfde type spelers. Ik besef natuurlijk ook wel dat de samenwerking tot nu toe niet zo is verlopen als verwacht.’’

Speel je volgend seizoen ’gewoon’ nog bij FC Dordrecht?
MvdS: ,,Een langer verblijf bij FC Dordrecht is zeker een optie. Al kan ik nog niets zeggen over volgend seizoen. Feit is dat ik nog twee jaar onder contract sta in Doetinchem, dus ik zal straks eerst met De Graafschap om de tafel gaan. Tot nu toe is het daar nog niet van gekomen. Belangrijk voor mij is dat ik bij een club terechtkom waar ik altijd speel. Pas dan is het leuk, ik wil vooral plezier hebben. Ik vind dat een speler van mijn leeftijd niet op de bank moet gaan zitten, al is het bij een eredivisieclub. Ik zie dat in elk geval niet zitten, dan kun je beter bepalend en belangrijk zijn in de eerste divisie. Ik word ook behoorlijk chagrijnig van een rol als reserve, al zal ik dat niet zo snel laten merken. Zo zit ik niet in elkaar. Het trainen bij De Graafschap was overigens geen straf, want ook dan leer je genoeg. Zeker op tactisch gebied is het verschil tussen de eredivisie en de Jupiler League levensgroot.’’

Hoort een speler van jouw kaliber wel aan de linkerkant?
MvdS: ,,Tijdens het gesprek dat ik voor de winterstop met FC Dordrecht had, is besproken dat ik vooral als linkermiddenvelder zou worden ingezet. Nu kan ik daar ook wel spelen, maar ik zie mezelf toch als een echte ’nummer 10’. Het liefst speel ik met twee controlerende middenvelders achter me. Dan kom ik tot waar ik goed in ben: met steekpasses de spitsen aan het werk zetten en zelf voor de goal komen. Als linkermiddenvelder is de afstand met de spitsen en naar het doel groter. Ook wordt er verdedigend meer gevraagd, maar ik sta niet bekend als een echte balafpakker. Ik denk dat ik op ’10’ van veel meer waarde ben voor het elftal, de invalbeurt tegen RBC is daar een voorbeeld van. Al begrijp ik dat de trainer mij op basis van één goede invalbeurt niet meteen op die plek neerzet.’’

Roosendaal of Gouda?
MvdS: ,,Ik heb altijd gezegd dat ik nooit ergens anders zou gaan wonen dan in mijn geboortestad Gouda, maar sinds twee jaar woon ik samen met met vriendin Angela in Roosendaal. Ik had er al eerder gewoond, in mijn RBC-tijd. Het bevalt me uitstekend, de mensen zijn er net wat vriendelijker en de sfeer is gemoedelijker dan ik gewend was. Ik heb nu bijvoorbeeld een uitstekend contact met mijn buren, in Gouda bleef dat beperkt tot een zuinig hallo.’’

Bron: AD/De Dordtenaar
Tekst: Jan-Dirk Verhey