Zijn jeugdopleiding genoot de negentienjarige Gerson Rodrigues bij de Rotterdamse amateurclub Spartaan’20. ,,Dat was een goede leerschool,’’ aldus de jongeling in de A-selectie van FC Dordrecht. ,,De jeugd bij Spartaan’20 speelt op een hoog niveau. Vanaf de C-jeugd heb ik eigenlijk alleen maar tegen profclubs gespeeld. Dat was gaaf, als verdediger kreeg ik meestal genoeg te doen. We stonden toch vaak onder druk en loerden op de counter. Ik heb het daar altijd prima naar mijn zin gehad, vanaf mijn ouderlijk huis was het maar vijf minuutjes fietsen.’’

Rodrigues is opgegroeid in Rotterdam-Zuid, pal naast De Kuip. Hij heeft drie broers en één zusje. ,,Mijn broers voetbalden vroeger wel, maar nu niet meer. Ik kom ook niet echt uit een voetbalfamilie,’’ aldus Rodrigues. ,,Ik ben ook niet meteen gaan voetballen, maar heb eerst aan karate gedaan.’’

Al ziet hij de thuishaven van Feyenoord elke dag als hij de deur uitstapt, zijn voorliefde gaat uit naar de club uit Amsterdam. ,,Dat komt denk ik omdat mijn oudste broer vroeger zijn kamer vol had hangen met posters van Ajax. En ook een beetje omdat ze toch vaak het mooiste voetbal spelen.’’

Vanaf jonge leeftijd probeert Rodrigues zich het vak verdedigen meester te maken. ,,Al in de D-jeugd ben ik op de rechtsbackpositie terechtgekomen. Ik werd daar een keer neergezet toen onze ’vaste’ rechtsback geblesseerd was en ben eigenlijk niet meer van die plek af geweest.’’ Daarvoor speelde de tiener meestal als rechtsbuiten. ,,In het begin miste ik het aanvallen wel een beetje. Maar ook via de zijkant kan ik me nu af en toe nog wel bemoeien met een aanval.’’

Gerson Rodrigues speelt nu voor het tweede seizoen aan de Krommedijk. Hij overtuigde technisch manager Marco Boogers tijdens een testwedstrijd - nu ruim anderhalf jaar geleden - van zijn kwaliteiten. ,,Tegen andere talenten speelden we onderling een partij in het stadion. Al snel werd mij gezegd dat ik op amateurbasis mocht komen voetballen bij FC Dordrecht.’’

Even daarvoor had de Rotterdammer ook met positief resultaat een testwedstrijd afgelegd bij Cambuur Leeuwarden, maar door de belangstelling van FC Dordrecht zag hij af van een verblijf in het hoge noorden. ,,Dan had ik bij een gastgezin moeten gaan wonen, ver weg van mijn familie. Dat wilde ik liever niet, vandaar de keuze voor FC Dordrecht.’’

Rodrigues begon vorig jaar in de A1, maar werd door trainer Gert Kruys al binnen enkele maanden uitgenodigd om bij de A-selectie te komen trainen. ,,Dat ging zo goed dat ik al snel definitief de stap maakte,’’ aldus de verdediger. Zo kon het dus gebeuren dat hij binnen enkele maanden het niveauverschil ervaarde tussen het hoogste jeugdelftal van een amateurclub en een ploeg die door velen wordt ingeschat als één van de sterkere in de eerste divisie. ,,Dat was inderdaad even wennen. Alles gaat sneller, de tegenstand is veel groter. En conditioneel kwam ik eerst ook nog wel wat te kort. Maar voor een jonge speler als ik is dat alleen maar goed.’’ Tot een optreden in de hoofdmacht van Spartaan’20, momenteel een zondag-tweedeklasser, is het dan ook nooit gekomen. ,,Ik heb daar alleen af en toe met het tweede elftal meegedaan.’’

In het voor FC Dordrecht zo succesvol verlopen seizoen 2006/2007 kwam de negentienjarige tot twee invalbeurten in het keurkorps van Kruys. Hij maakte zijn debuut in de thuisbeurt tegen Go Ahead Eagles. ,,Ik was tijdens het warmlopen wel zenuwachtig, maar als ik eenmaal in het veld sta dan ben ik dat ook zo weer kwijt.’’ Vandaag twee weken geleden verscheen de naam van de jongeling dan ’eindelijk’ voor het eerst als basisspeler op het wedstrijdformulier, thuis tegen Veendam (2-2). Dit was het gevolg van een schorsing van zijn directe concurrent voor de vacature van rechtsachter, Didi Longuet. ,,Hij is echt een goede speler, dus ik kan veel van hem opsteken,’’ klinkt het leergierig uit de mond van Rodriques.

Op dit moment speelt de Maasstedeling op amateurbasis aan de Krommedijk. Als het aan hem ligt komt daar echter snel verandering in. ,,Maar dat ligt aan mijzelf. Het komende half jaar zal ik mij steeds moeten bewijzen om straks misschien in aanmerking te komen voor een contract. Ik zou dat natuurlijk graag willen, want slagen als profvoetballer is mijn doel. Ik hoop zo hoog mogelijk te spelen. Maar welke jongen wil dat niet?’’

Voor zichzelf hoopt de talentvolle Gerson Rodrigues de komende maanden vooral op speelminuten in de hoofdmacht, voor het team hoopt hij dat de resultaten beter worden. ,,MVV is moeilijk, maar we hebben ze in het bekertoernooi dit jaar ook al verslagen.’’

Bron: AD/De Dordtenaar
Tekst: Jan-Dirk Verhey