IBAD MUHAMADU WIL NA DE WINTERSTOP WEER TOP ZIJN

Bijna zeven maanden geleden, om precies te zijn op 5 mei van dit jaar, scheurde Ibad Muhamadu in het play-offduel tegen FC Zwolle zijn achillespees af. Gisteravond keerde de aanvaller van FC Dordrecht terug op het voetbalveld, met de Dordtse beloften tegen Jong VVV-Venlo. De 25-jarige Muhamadu was in het treffen, dat de Limburgers met 0-2 (na 0-1 bij rust) wonnen, 45 minuten van de partij.

,,De echte explosiviteit mis ik natuurlijk nog. Maar dat komt allemaal wel. Ik train pas weer twee weken voluit met de groep mee,’’ blikte de geboren Amsterdammer op zijn optreden terug. ,,Ik had geen angst voor de wedstrijd van vanavond, maar je bent natuurlijk wel extra scherp op wat je doet. Als een bal echt niet meer te halen is, dan laat je ’em gaan. De achillespees is nu een beetje stijf, maar ik heb geen last gehad. Het belangrijkste was die 45 minuten vol te maken, ik kan nu weer omhoog kijken.’’

Ibad Muhamadu hoopt stilletjes dat hij voor de winterstop, wanneer FC Dordrecht nog met Haarlem, Cambuur Leeuwarden, Go Ahead Eagles en Omniworld te maken krijgt, een paar minuutjes kan meepikken. ,,Maar ik verwacht dat ik pas na de winterstop weer echt top ben. Die tijd heb ik nog wel nodig, denk ik,’’ sprak de oud-speler van FC Twente, Cambuur Leeuwarden, MVV en Cercle Brugge eerlijk.

Muhamadu werkte aanvankelijk via fysiotherapie in Amsterdam aan zijn herstel. Later combineerde hij dit met het veldwerk onder leiding van Hans Eijkenbroek in Dordrecht. ,,De revalidatie is naar wens verlopen. Er staat zes tot negen maanden voor en ik heb geen echte terugslag gehad. Natuurlijk ben je er doodziek van als je er zo lang uit ligt. Gelukkig zat de vakantie er nog tussen. Maar ik heb alle duels bezocht en ben nooit buiten de groep terechtgekomen.’’

Zoals gezegd ging Jong FC Dordrecht met 0-2 onderuit tegen VVV-Venlo. In een zwak duel kwamen de goals van Rico Kuijpers en Jurgen Gijzen (eigen doel). Bart van Muyen, die zijn onvrede over de zwakke leiding uitte, ontving in de slotminuut twee gele kaarten.

Bron: AD De Dordtenaar
Tekst: André Valk