BRIAN PINAS: "DORDT IS ÉÉN GROTE FAMILIE"

De groei van FC Dordrecht uit zich ook in het feit dat de club tegenwoordig in staat is spelers van het kaliber Brian Pinas aan zich te binden. In het verleden kwam de linkspoot uit voor Feyenoord, Newcastle United, Excelsior, FC Groningen, Cercle Brugge en NAC en hij brengt dus een schat aan ervaring mee naar de Krommedijk.

Naast het aantrekkelijke voetbal dat de ploeg van Gert Kruys wekelijks op de mat legt zijn vooral de supporters hem in positieve zin opgevallen. ‘Ook al zitten er bij de meeste thuiswedstrijden 2.000 man, het lijkt soms wel of er 20.000 van die gasten zitten!’ Genoeg gespreksstof dus met de opvolger van Adil Auassar, die als aanvallend ingestelde linksback zijn plek in het elftal heeft veroverd. Een uitgebreid interview over het verleden, de toekomst en natuurlijk FC Dordrecht. ‘Dordt is één grote familie!’

Hoe bevalt het je tot nu toe bij FC Dordrecht?
‘Ik heb het hier echt ontzettend naar mijn zin, vanaf dag één al. Het is een leuke, jonge groep met een goede trainer aan het roer en ook de manier van spelen staat me aan: attractief en aanvallend. In afwachting van een eredivisie- of buitenlandse club hield ik eerst slechts mijn conditie op peil aan de Krommedijk, maar op een gegeven moment wílde ik niet eens meer weg!

Hoe kwam je aan het begin van het seizoen dan bij Dordt terecht?
‘Eind vorig seizoen werd duidelijk dat NAC niet van plan was mijn contract te verlengen. Dan ga je met je zaakwaarnemer om de tafel zitten om te overleggen en de opties te bekijken. Er toonden meteen een aantal clubs uit de eerste divisie interesse, maar ik besloot nog even te wachten op een eredivisieclub of een club in het buitenland. Toen er vervolgens niets concreet werd en ik toch al een deel van de voorbereiding had gemist begon het wel te kriebelen. Ik ging op zoek naar een club die voor mij niet al te ver weg was en kwam al gauw bij FC Dordrecht uit, waar ik Marco Boogers nog van vroeger kende. Hier kreeg ik echt weer plezier in het voetbal en zoals ik al aangaf wilde ik op een gegeven moment niet eens meer weg. Toen ook het financiële plaatje kon worden ingevuld was het snel rond.’

Wat gaf uiteindelijk de doorslag?
‘Voor mij is een trainer altijd erg belangrijk; die kan je als voetballer maken of breken. Bij Gert Kruys had ik al vanaf het begin een goed gevoel. We hadden een aantal gesprekken en daaruit bleek dat hij het in me ziet zitten. Hij kwam ook met goeie tips, dingen waar je iets aan hebt. Bij hem kreeg ik echt het gevoel dat hij me als voetballer beter kan maken. Daarnaast kwam ik in een ontzettend leuke groep terecht, waar iedereen goed met elkaar omgaat en elkaar alles gunt. Voor mij waren die factoren uiteindelijk doorslaggevend. Er was nog wel wat interesse, maar toen de mogelijkheid zich aandiende om hier te tekenen aarzelde ik geen moment.

Je kwam vervolgens in een goed draaiend elftal terecht, waar je niet meteen een basisplaats toebedeeld kreeg. Hoe ging je daarmee om?
‘Dat was geen probleem. In vergelijking met de andere jongens had ik ook relatief weinig getraind in de voorbereiding omdat ik pas halverwege aansloot. Bovendien vind ik Kalisse een uitstekende linksbuiten. Uit de gesprekken met de trainer kwam naar voren dat hij me niet alléén als linksbuiten ziet, maar meer als een speler die de gehele linkerflank kan bestrijken. Met het wegvallen van Adil Auassar kwam er aan die kant natuurlijk ook een plek vrij. Hij speelde vaak als opkomende linksback, iets dat mij ook wel ligt. Gister (tijdens de wedstrijd tegen Veendam, red.) heb ik daar ook gespeeld en ondanks het feit dat we de wedstrijd op ongelukkige wijze verloren ging het best goed.

Wat vind je van de supporters van FC Dordrecht?
‘Ik heb bij veel verschillende clubs gezeten en ik heb vaak nagedacht over het begrip ‘supporter.’ In mijn optiek zijn dat de mensen die de club in goede, maar ook in slechte tijden blijven steunen. Bij FC Dordrecht maak ik voor het eerst mee dat de fans écht achter de ploeg blijven staan, ook op momenten dat het effe wat minder gaat. Het lijkt wel alsof er soms 20.000 van die gasten op de tribunes zitten! Daar kunnen de fans van heel veel andere clubs nog een voorbeeld aan nemen. Het geeft ons spelers een onzettend goed gevoel.

Wat zie jij als de kracht van deze selectie?
‘Ik denk dat de kracht van deze groep is dat álle spelers goed met elkaar om kunnen gaan. Dus niet alleen de eerste elf, maar de hele selectie – ook de jongens van het tweede die wel eens meedoen. Het is een mengelmoes van culturen, maar we zijn echt één geheel. De sfeer is goed, iedereen gunt elkaar het beste en heeft alles voor elkaar over. Maar ook de fysiotherapeut en de mensen die het eten regelen dragen bij aan het succes. Dordt is één grote familie. Daarnaast kunnen we natuurlijk ontzettend goed voetballen. Het zegt wel wat dat ploegen hun speelstijl nu aanpassen als ze tegen ons moeten spelen.

Hoe zie jij de toekomst van de club?
‘FC Dordrecht zit duidelijk in de lift. Het is opvallend dat de club met zo weinig middelen tóch structureel in het linkerrijtje meedraait. De laatste jaren heeft de club een aantal spelers opgeleid die nu in de eredivisie voetballen, dus ook dat zit wel goed. Ik denk dat we ons de komende jaren steeds meer in de top van de eerste divisie gaan mengen en uiteindelijk zelfs kunnen meedoen om het kampioenschap. Zoals we nu bezig zijn geeft vertrouwen en biedt perspectief voor de toekomst. We spelen dominant, aanvallend voetbal en kunnen lekker onbevangen spelen. Dat zorgt er voor dat er steeds meer mensen naar de Krommedijk komen. Zeker als over een tijdje het nieuwe stadion er komt kunnen we een stap hogerop maken.’

Je hebt heel wat meegemaakt in je carrière. Wat zijn hoogtepunten voor jou geweest?
‘Ik kan wel zeggen dat ik meerdere hoogtepunten heb beleefd. In de eerste plaats natuurlijk mijn contract bij Newcastle United. Ik was achttien jaar en werd tijdens een internationaal jeugdtoernooi aangesproken door Kenny Dalglish, toendertijd manager van de club. Hij zei me dat ze me graag wilden hebben, en ik had zoiets van: ‘neem er nog drie!’ Maar uiteindelijk bleek de interesse serieus en ik tekende voor drie jaar. Ik kwam meteen bij het eerste terecht en trainde met jongens als Shearer en Asprilla, een onvergetelijke ervaring. Als mens heb ik in die tijd natuurlijk enorme progressie geboekt, want ik kwam niet alleen van de ene op de andere dag op eigen benen te staan maar ook in een vreemd land terecht. Dan moet je ineens zelf boodschappen doen, je hypotheek regelen en Engels spreken. Een vreemde gewaarwording, maar ik heb er ontzettend veel van geleerd. Hoewel ik maar een paar keer ben ingevallen in de hoofdmacht heb ik daar de tijd van mijn leven gehad en ik zie mijn periode daar dan ook als een hoogtepunt. Toen ik na 1,5 jaar weer bij feyenoord terecht kwam werden we meteen kampioen, dus dat was ook een hoogtepunt ondanks het feit dat ik geen basisspeler was. In de jaren die volgden bij Excelsior kwam ik in een ploeg terecht die qua voetbal wel de vergelijken is met het FC Dordrecht van nu. Met jongens als Boutahar, El Hamdaoui en Buffel werden we kampioen van de eerste divisie – natuurlijk ook een hoogtepunt. Ik hoop dat ook met FC Dordrecht mee te maken!

Tot slot; jouw prognose voor de wedstrijd tegen RKC
‘Dat is opnieuw een topwedstrijd waarvan ik denk dat we voor een verrassing kunnen gaan zorgen. Ik denk dat het 2-0 gaat worden. Of ik er nog ééntje ga maken? Ik speel nu wel ver van de goal af hè, haha. Een assist van mij dan!’

Bron: Programmaboekje FC Dordrecht