INTERVIEW |
De start van Nassir Maachi bij FC Dordrecht mag er zijn. Met twee treffers is hij (gedeeld) clubtopschutter, zijn optredens tot nu toe kunnen de toets der kritiek makkelijk doorstaan en de 22-jarige Marokkaan heeft zijn plekje binnen de Dordtse selectie gevonden. Toch blijft de inwoner van Hilversum met beide benen stevig op de grond. ,,Ik heb de betrekkelijkheid van de voetbalsport al mogen ervaren,’’ verwijst hij naar zijn stormachtige entree in het betaalde voetbal, die gevolgd werd door een verblijf in de vergetelheid. Nassir Maachi beleefde op 30 oktober 2005 een droomdebuut bij FC Utrecht. In de thuiswedstrijd tegen RBC scoorde hij tweemaal en bereidde hij één treffer voor. ,,Mooier kon het niet. Ik had een B-contract en was net doorgestroomd naar het eerste team. Tot de winterstop heb ik telkens gespeeld. Ik tekende een contract voor 3,5 jaar bij Utrecht en alles ging voor de wind.’’ Toen kwam de kentering door blessureleed. Problemen met de knie, een gebroken middenvoetsbeentje en veel pijntjes wierpen de aanvaller terug. ,,Nadat ik mijn middenvoetsbeentje gebroken had, ben ik te vroeg weer begonnen,’’ blikt hij terug. Ik moest daarna weer terugkomen. Ik raakte totaal buiten beeld en trainer Foeke Booy had ook geen vertrouwen meer in me. Ik raakte het plezier in het voetbal kwijt en kwam regelmatig chagrijnig thuis.’’ Maachi hoopte verhuurd te kunnen worden en kreeg die gelegenheid. Excelsior en VVV-Venlo toonden belangstelling, maar de keuze viel uiteindelijk op FC Dordrecht dat ook een oogje op de kwikzilverachtige buitenspeler had laten vallen. ,,Ik heb voor FC Dordrecht gekozen, omdat ik liever bij een eerstedivisieclub speel dan bij een club als VVV die tegen degradatie moet knokken in de eredivisie. Daarnaast speelt FC Dordrecht aanvallend voetbal en ken ik trainer Gert Kruys goed, omdat zijn zoon Rick bij FC Utrecht een maatje van me is. Het belangrijkste was echter dat ik weer wilde spelen.’’ De trainerswissel bij FC Utrecht, waar Wim van Hanegem de opvolger van Foeke Booy is geworden, had hem mogelijk een beter perspectief opgeleverd bij de club uit de Domstad. ,,Toch heb ik geen spijt van deze keuze. Natuurlijk, bij FC Utrecht is het allemaal een stuk professioneler. Daar lopen drie fysiotherapeuten rond en hier één, om maar een voorbeeld te noemen. Maar bij Dordrecht krijg ik weer speeltijd, voel ik dat ik weer groei als voetballer en ben ik ook fysiek sterker aan het worden. Door alles wat ik in de voorbije anderhalf jaar heb meegemaakt, merk ik dat ik sterker in mijn hoofd ben geworden. Ik heb met tegenslag leren omgaan. Mijn doel is om weer terug te keren naar de eredivisie,’’ klinkt het ambitieus uit de mond van Maachi, die twee paspoorten heeft. ,,Ik heb al een interland met Jong Marokko gespeeld, maar zou ook nog voor het Nederlands team geselecteerd kunnen worden. Voor mij is het moment nog niet daar om een keuze te maken. Dat vind ik nog niet belangrijk.’’ De rechtsbuiten wil zijn aandacht en energie voorlopig louter stoppen in FC Dordrecht. Zijn recente goede wedstrijden geven geen pas om er makkelijk over te gaan denken, zo stelt Maachi zelf. ,,Mijn rendement moet nog veel hoger worden. Ik moet veel zorgvuldiger met de kansen omgaan die ik krijg. Ik ben misschien niet iemand die er in een seizoen vijftien zal inschieten, maar ik ben wel iemand die veel van zichzelf vergt. Ik voel me thuis in het systeem met drie spitsen bij FC Dordrecht, al speel ik nog liever vanaf links. Maar ik ben blij zoals het op dit moment gaat. De trainer geeft mij vertrouwen, ik voel me lekker en ook fris in het koppie en ik wil met FC Dordrecht bovenin meestrijden. Ik heb geen contact gehad met de mensen van FC Utrecht, maar ik wil hier in Dordrecht bewijzen dat ik bij FC Utrecht kan slagen.’’ Bron: AD De Dordtenaar
|
|